Pierre Avril

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Pierre Avril (d. 18 Kasım 1930) Fransız anayasa hukuku ve kamu hukuku profesörü.

Paris Siyasal Bilgiler Enstitüsü'nden mezun olduktan sonra, 1953 yılında Radikal Parti'ye üye olmuş ve Pierre Mendès France'ın yanında siyaset yapmıştır. 1955'te Radikal Öğrenciler Ulusal Başkanı olmuştur.

1962'de Beşinci Cumhuriyet'in anayasal ve siyasal evrimi teziyle Paris Hukuk Fakültesi'nde hukuk doktoru olmuştur. 1962-1969 yıllarında gazetecilik yapmış ardından 1973-1979 yıllarında Poitiers Üniversitesi'nde, 1979-1988 yıllarında Paris X Nanterre Üniversitesi'nde, 1988-1999 yıllarında Paris II Panthéon-Assas Üniversitesi'nde ve 1982-1997 yıllarında Paris Siyasal Bilgiler Enstitüsü'nde kamu hukuku ve siyaset bilimi alanında akademisyen olarak dersler vermiştir.

1998 yılında Senato Başkanı René Monory tarafından Yüksek Yargı Kurulu'na atanmış ve görev süresinin dolduğu 2002 yılına dek bu görevde kalmıştır. Temmuz 2002'de Fransa Cumhurbaşkanının cezai statüsüne dair reform ile alakalı kısa süreliğine kurulan düşünce komisyonuna Jacques Chirac tarafından atanmış ve bu komisyonun çalışması 2007 yılında yapılan anayasa değişikliğinin esasını oluşturmuştur.

Temel eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Le régime politique de la Ve République, LGDJ, 1964
  • Un Président pour quoi faire ?, Le Seuil, 1965
  • Le gouvernement de la France, Üniversite Yayınları, 1969
  • L'arrondissement devant la réforme administrative, Berger-Levrault, 1970
  • U.D.R. et gaullistes, Dossier Thémis, PUF, 1971
  • Les Français et leur Parlement, Casterman, 1972
  • Essais sur les partis, LGDJ
  • Lexique de droit constitutionnel (avec Jean Gicquel), Dalloz, 1986
  • La Ve République. Histoire politique et constitutionnelle, PUF, 1987
  • Droit parlementaire (avec Jean Gicquel), Montchrestien, 1988 * Le Conseil constitutionnel (avec Jean Gicquel), Montchrestien, « Point clefs »
  • Les conventions de la Constitution, Paris, PUF, collection « Léviathan », 1997