Masiro Kanyonu
 | Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Eylül 2022) |
Masiro Kanyonu, Siirt ili, Pervari ilçesi sınırlarında yer alan bir kanyondur. Dicle nehri havzasındaki Botan Çayı'nın kolu Sinebel Deresi tarafından oluşturulmuştur.[1]
Fiziki Özellikleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Neojen araziler üzerine yerleşen Sinebel vadisi, Gülle Tepe ve Körkandil Dağı arasında yükselmeye maruz kalmıştır. Sinebel Deresi yükselen araziyi aşındırarak gömülmüş, kanyon oluşmuştur. Kanyonun oluşumunda akarsu aşındırması, karstlaşma ile tektonik süreçler etkilidir. Bitlis Zagros Bindirme Zonu üzerinde yer alan alanda zengin bir jeomorfolojik peyzaj ve engebeli topoğrafya hakimdir.[1]
Masiro Kanyonu 12 km uzunluğa, 500 m yükselti farkına sahiptir. Karstik şekillerden lapyalar, dolinler, mağaralar çevrede bolca görülür. Mağara içlerinde sarkıt-dikit, sütunlar bulunur.
Lokasyon[değiştir | kaynağı değiştir]
Siirt, Van ve Şırnak ortak sınırı yakınlarında, Pervari'nin doğusu, Çatak'ın güneybatısında yer alır. Körkandil Dağı(2800 m), Çesali Dağı (2750 m) ve Herekol Dağı (2960 m)güneyden, Kato Dağı (2800 m) doğudan, Beşgöze Dağı (3113 m) kuzeyden kanyonu sınırlar.[1]
Masiro Kanyonu çevresinde kendisinden derinlik ve uzunluk açısından daha küçük kanyonlar bulunur. Yapraktepe Kanyonu güneybatıda Çesali Dağı yakınlarında Çemekari Deresi tarafından oluşturulmuştur. Atlıhan Kanyonu, Masiro'nun kuzeyinde Çatak Deresi tarafından oluşturulmuş, 3 km uzunluğunda bir kanyondur.[1]
Tarihi yapılar[değiştir | kaynağı değiştir]
Alanda bir mağaradan geçilerek ulaşılan kilise kalıntıları bulunur.[2]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b c d ZORER, Halil; ÖZTÜRK, Yahya tarih=2021. "Masiro Kanyonu'nun (Pervari) Flüvyo-Karstik Gelişimi ve Yakın Çevresinin Jeomorfik Özellikleri". İstanbul Üniversitesi. 22 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2021.
- ^ "Defineciler doğa harikası kanyonu ve tarihi kiliseyi tarumar etti". cnnturk.com. 22 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2021.