Latent Dirichlet allocation

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Latent Dirichlet allocation (LDA), doğal dil işlemede kullanılan her belgenin bir konu koleksiyonu kabul edildiği ve belgedeki her kelimenin konulardan birine karşılık geldiği en basit kabul edilen bir konu modelleme örneğidir.

LDA 2003 yılında David Blei, Andrew Ng ve Michael I. Jordan tarafından belgeler için bir olasılık modeli olarak ilk kez ortaya atılmış ve makine öğreniminde kullanılmıştır.[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Blei (Ocak 2003). "Latent Dirichlet Allocation". Journal of Machine Learning Research. 3 (4–5): pp. 993-1022. 1 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2006.