Türkiye mevzuatı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Türkiye mevzuatı, Türkiye'de yürürlükte olan yasa, cumhurbaşkanlığı kararnamesi, tüzük ve yönetmelik gibi hukuki düzenlemelerin hepsini ifade eder.

Anayasa[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkiye Cumhuriyeti Anayasası, Türk hukuk sisteminin temelidir.

Yasalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Anayasa'nın 87. maddesine göre yasaları Türkiye Büyük Millet Meclisi yapar, değiştirir ve kaldırır.[1] Yasalar, anayasaya aykırı olamaz.[2] Yasaları bakanlar kurulu ve milletvekilleri teklif edebilir.[3] TBMM'de kabul edilen yasalar, cumhurbaşkanı tarafından on beş gün içinde yayımlanır veya geri gönderilir.[4]

Türkiye'nin taraf olduğu uluslararası antlaşmalar da bir yasayla onaylanır. Temel hak ve özgürlüklere ilişkin uluslararası antlaşmalar, yasalar ile çelişirse antlaşma hükümleri esas alınır.[5]

Kanun hükmünde kararnameler[değiştir | kaynağı değiştir]

2017 öncesinde bakanlar kurulu, TBMM'nin verdiği yetkiyle kanun hükmünde kararname çıkarabilmekteydi.[6] 21 Ocak 2017 tarihli 6771 sayılı kanunla varlığı sona erdi.[7]

Cumhurbaşkanlığı kararnamesi[değiştir | kaynağı değiştir]

2017 Türkiye anayasa değişikliği referandumu sonucunda cumhurbaşkanına kararname çıkarma yetkisi verildi.[8] Olağanüstü hâllerde çıkarılan kararnameler, kanun hükmündedir.[7][9]

Tüzükler[değiştir | kaynağı değiştir]

2017 öncesinde anayasanın 115. maddesinde düzenlenen tüzükler, bakanlar kurulu tarafından çıkarılmaktaydı ve Danıştay incelemesinden geçmekteydi. Bir kanuna dayanırdı ve o kanuna aykırı olamazdı. Cumhurbaşkanı tarafından imzalanır ve Resmî Gazete'de yayımlanırdı.[10] 21 Ocak 2017 tarihli 6771 sayılı kanunla varlığı sona erdi.[7]

Yönetmelikler[değiştir | kaynağı değiştir]

Anayasa'nın 124. maddesinde düzenlenen yönetmelikler; cumhurbaşkanı, bakanlıklar ve kamu tüzel kişileri tarafından çıkarılır. Kanun ve cumhurbaşkanlığı kararnamelerinin uygulanışı ile ilgilidir ve bunlara aykırı olamaz.[11]

Diğer[değiştir | kaynağı değiştir]

İdare ayrıca duyuru, genel emir, genelge, ilan, karar, sirküler, talimat, tebliğ ve yönerge adını verdiği düzenleyici işlemler yapar. Bunlar adsız düzenleyici işlemler olarak da anılır.[12]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ T.C. Anayasası madde 87
  2. ^ T.C. Anayasası madde 11
  3. ^ T.C. Anayasası madde 88
  4. ^ T.C. Anayasası madde 89
  5. ^ T.C. Anayasası madde 90
  6. ^ T.C. Anayasası madde 91
  7. ^ a b c Ardıçoğlu, Artuk (3 Haziran 2017). "Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi" (PDF). Ankara Barosu Dergisi. 19 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2018. 
  8. ^ T.C. Anayasası madde 104
  9. ^ T.C. Anayasası madde 119
  10. ^ T.C. Anayasası madde 115
  11. ^ T.C. Anayasası madde 124
  12. ^ Sevgili Gençay, Fatma Didem (2014). "Adsız Düzenleyici İşlemlerin Normlar Hiyerarşisindeki Yeri" (PDF). Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 63 (2). 3 Haziran 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2018. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]