Larmor formülü

Elektrodinamikte Larmor formülü, ivmelenen ve göreli olmayan noktasal bir yükün yaydığı toplam gücü ifade eder. İlk kez fizikçi Joseph Larmor tarafından 1897'de türetilen formül,^[1] ışık hızından çok daha küçük hızlar için

P={2 \over 3}{\frac {q^{2}a^{2}}{4\pi \varepsilon _{0}c^{3}}}={\frac {q^{2}a^{2}}{6\pi \varepsilon _{0}c^{3}}}{\mbox{ (SI birimleri)}}

P={2 \over 3}{\frac {q^{2}a^{2}}{c^{3}}}{\mbox{ (CGS birimleri)}}

şeklinde ifade edilebilir. Bu formülde a ivmeyi, q yükü ve c de ışık hızını ifade eder. Larmor formülüne göre bir yüke sahip herhangi bir parçacık (elektron, proton vs.), elektromanyetik radyasyon şeklinde enerji yayar.^[2] Bu radyasyon sonucu oluşan geri tepkime kuvveti ise Abraham-Lorentz kuvvetidir ve bu antenlerdeki radyasyon direncinin temelini oluşturur. Formülün göreli olarak genellemesi Liénard-Wiechert potansiyelleri ile gerçekleştirilir.^[3]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Larmor J (1897). "LXIII.On the theory of the magnetic influence on spectra; and on the radiation from moving ions". Philosophical Magazine. 5. 44 (271): 503-512. doi:10.1080/14786449708621095. 24 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2020.
^ Griffiths, David J. (2013). Introduction to Electrodynamics (4.4yer=United States of America bas.). Pearson. ISBN 978-0-321-85656-2.
^ Jackson, John D. (1998). Classical Electrodynamics (3rd ed.). Wiley. ISBN 0-471-30932-X.

Fizik ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

Çekirdek fiziği veya atom fiziği ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.