Lagavulin
Lagavulin damıtım evi, İskoçya'nın Islay adasının güneyindeki Lagavulin kasabasında bulunan bir Islay bölgesi malt viski fabrikasıdır.[1]
Lagavulin, merkezi Londra'da bulunan çok uluslu bir içecek alkol şirketi olan Diageo'ya aittir. Daha önce Classic Malts tek malt serisi altında pazarlanıyordu, ancak artık kullanımda değildir.[2]
Standart şişeleme 16 yıllıktır ve %43 hacimsel alkol oranı ile şişelenir. Ayrıca Pedro Ximénez Sherry fıçılarında tamamlanmış bir Distiller baskısını da şişeliyorlar. Bunların yanı sıra düzenli olarak 12 yıllık versiyonunu ve çeşitli daha eski ve daha nadir ekspresyonları da üretmektedirler. Firmanın NAS üretimi yoktur.
Etimoloji[değiştir | kaynağı değiştir]
Lagavulin adı, İskoç Galcesi'nde değirmen boşluğu anlamına gelen Lag a' Mhuilinn'in İngilizceleştirilmiş halidir.
Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]
Lagavulin içki fabrikasının tarihi, John Johnston ve Archibald Campbell Brooks'un bölgede iki içki fabrikası inşa ettiği 1816 yılına dayanıyor. Biri Lagavulin oldu ve diğerinin yerini aldı; hangisi tam olarak bilinmiyor. Ancak kayıtlar, 1742'ye kadar uzanan en az on yasadışı içki fabrikasında yasadışı damıtma yapıldığını gösteriyor.[3]
İçki fabrikası 1835 yılına kadar John Johnston tarafından yönetiliyordu ve bu noktada içki fabrikasının değeri 1.103 £ 9s 8d idi. (2023'te 137.300 £'a eşdeğer).[4] Damıtıcı olarak oğlu Walter Graham'ı görevlendiren Alexander Graham tarafından devralındı. Walter, Laphroaig'e taşındığı ve muhtemelen kardeşi John Crawford Graham'ın görevi devraldığı 1848 yılına kadar bu işi yürüttü.[5] 1849'da binaları genişletmek, yeni yollar ve erişim sağlamak için iyileştirmeler yapıldı. Daha sonra John Crawford Graham, James Logan Mackie ile ortaklığa girdi. John Crowford'un Glasgow'la ilgilenen başka işleri vardı ve içki imalathanesi üzerindeki doğrudan etkisini giderek azalttı ve bu da 1856'dan itibaren James Logan Mackie'nin başına geçti.[5] 1878'de Peter Mackie amcasının firmasına katıldı ve 1880'lerin ortalarında Mackie & Co'yu kurdular. Lagavulin ve diğer viskileri Londra'da ve daha uzak yerlerde pazarlamak . Komşuları Laphroaig ile, Lagavulin'deki damıtma tesisi Peter Mackie'nin Laphroaig içki fabrikasını kiralamasının ardından ortaya çıkan birkaç yasal savaş başladı. Mackie'nin Laphroaig'in tarzını kopyalamaya çalıştığını. Lagavulin'in tesisindeki su ve turba Laphroaig'inkinden farklı olduğundan sonuç eşleşmedi. Peter Mackie, 1889'da tek ortak olarak devraldı. 1895'te iki işletme, Mackie & Co (Distillers) olarak birleşti ve White Horse'u Lagavulin'den gelen viski kullanarak harmanlamaya başladı. 1895 yılında Mackie's limited şirket haline geldi.[6] Peter, 1902 yılına kadar görevdeydi ve bu sırada Andrew Hair Holm ile ortaktı . Ortaklık, Lagavulin'i 50 yıl boyunca yıllık 800 £ karşılığında kiraladı.
White Horse markası kalitesiyle tanındı ve birçok ödül kazandı. 1908'de Mackie ve Co, Kral VII. Edward'a White Horse viski tedarikçisi olarak Kraliyet Emri Ataması ile onurlandırıldı.[7]
1920'lerin başında içki fabrikası Iain Ramsay tarafından Peter Mackie'ye 16.000 £ (2023'te 811.800 £'a eşdeğer) karşılığında satıldı.[4] 1923 yılında firma, White Horse markasıyla devam eden Buchanan Dewar Ltd tarafından satın alındı.[6] Şirket, 1925 yılında, 1986 yılında Guinness tarafından satın alınan Distillers Company'ye katıldı ve Guinness, 1997 yılında Grand Metropolitan ile birleşerek Diageo'yu kurdu .
Lagavulin, üreticisinin yavaş damıtma hızı ve armut şekilli tencere imbikleri kullanması ile tanınır . İki yıkama imbikinin her biri 11.000 litre (2.400 imp gal; 2.900 US gal) ve iki ispirto imbikinin her biri 12.500 litre (2.700 imp gal; 3.300 US gal) kapasiteye sahiptir.[2]
Üretim[değiştir | kaynağı değiştir]
Damıtım evini su kaynağı Lochan Sholum, deniz seviyesinden 200 m yüksekte yer alır ve su, turbanın içinden yamaçtan aşağı akar; bu su, Viskiye kendine özgü tadını vermeye yardımcı olur. Islay Viskileri arasında Lagavulin en yavaş damıtma işlemine (ilk damıtma için yaklaşık beş saat ve ikinci damıtma için dokuz saatten fazla) tabi tutulur.[8]
Lagavulin çift damıtma yöntemini kullanır. Yıkama, çok yavaş bir şekilde damıtılacağı 11.000 litrelik yıkama imbiklerinden birine aktarılır. Bu yıkama imbikleri %95 kapasiteye kadar doldurulur, bu da alkol buharları ile imbikin bakır tarafları arasında daha az temas sağlar. Buhardaki ağır elementlerin bir kısmı bakır tarafından çekilerek daha temiz ve yumuşak bir tat elde edilir; ne kadar az temas olursa, o kadar fazla fusel alkol elde edebilirsiniz. 'Kesim' veya içkiden alınanlar çoğu içki fabrikasından daha büyüktür, karaktere odaklanıldığında daha fazla fenol tutulur. Lagavulin'deki alkollü imbik, yıkama imbiklerinden biraz daha büyüktür (12.500 Litre). Lagavulin'deki damıtıcılar, yuvarlak bir tabana, yüksek bir tepeye ve dar, dik eğimli bir kola sahip, alışılmadık bir şekle sahiptir ve bir armudu andırır.[8]
1974 yılında Lagabulin'deki malt üretimi kapatıldı ve o zamandan beri içki fabrikasında kullanılan maltlı arpa, yerel Port Ellen maltlarından elde ediliyor. Burada Lagavulin için üretilen maltın, sıcak havayla ve ardından adanın turbasıyla belirli süreler boyunca kurutulmasını içeren kendine özel bir 'tarifi' var. Tamburlar bilgisayar kontrollüdür ve her seferinde aynı derecede fenol emiliminin elde edilmesini sağlayan yüksek derecede hassasiyete sahiptir ve bu da daha tutarlı bir malt elde edilmesini sağlar.[8]
Mevcut beyaz badanalı tuğla depo, Malt Mill içki fabrikasının binalarını Lagavulin binalarıyla birleştiren yenileme çalışmalarının ardından 1962 yılında inşa edildi - günümüzün ziyaretçi merkezi aslında Malt Değirmeninden geriye kalanlardır. Birçok Viski üreticisinde olduğu gibi Lagavulin de eski Bourbon fıçıları ve Sherry fıçılarını kullanıyor. Son bir şişe Lagavulin, Malt'ı tatlandırmak için bu Bourbon fıçıları ve Sherry fıçılarından oluşan bir kombinasyon olacak. Depoların tamamı denize açıktır ve bu nedenle fıçılar, Lagavulin Single Malt'ta bulduğunuz tipik deniz ve iyot karakterini emer.[8]
Lagavulin damıtım evi, bugün yıllık 1.400.000 litre üretim kapasitesine sahiptir.[8]
Popüler Kültürde[değiştir | kaynağı değiştir]
- NBC'deki Parks and Recreation'ın ortak yaratıcısı Michael Schur, Lagavulin'i Ron Swanson ( Nick Offerman ) karakterinin tercih ettiği içecek haline getirdi ve dizi boyunca bunu öne çıkardı.[9]
- Lagavulin içki fabrikası, dizinin altıncı sezonunun "Londra" başlıklı iki bölümlük açılış bölümünde yer aldı.[9]
- Lagavulin içki fabrikasının %51'i, dizinin yedinci sezonunun "One Last Ride" başlıklı son bölümünde Ron Swanson tarafından satın alındı.
- Dizinin ardından Offerman, ürün için çeşitli reklamlarda yer aldı ve Lagavulin bir Offerman baskısı yayınladı.
- The West Wing'de ( 3. sezon, 15. bölüm, ' Ölü İrlandalı Yazarlar ' başlıklı), Lagavulin, Lord John Marbury'nin ( Roger Rees ) tercih ettiği içecek olarak gösterildi.[10]
- Lagavulin 16, Glass Onion: A Knives Out Mystery'de Lionel Toussaint ( Leslie Odom Jr. ) karakterine tercih ettiği içecek olarak teklif edildi .
- Lagavulin'den, Titans dizisinin finalinde DC Comics'in süper kötü adamı Lex Luthor'un tercih ettiği içecek olarak bahsediliyor .
- Lagavulin'den, Martin Walker'ın "Polis Şefi Bruno" gizem romanlarının baş karakteri Bruno Correges'in en sevdiği viski olarak bahsediliyor.
- Lagavulin, Lisbeth Salander tarafından Cebelitarık'ta bir barda " Boruların Yuvasını Tekmeleyen Kız " kitabının sonuna doğru sipariş ediliyor . Tadına bakar, sonra bir tekneyi katranlamak için kullanılamayacak bir şey ister ve Tullamore Dew'a döner .
Ödüller ve ünvanlar[değiştir | kaynağı değiştir]
Uluslararası alkollü içki derecelendirme yarışmaları genellikle Lagavulin'in 16 yıllık ekspresyonuna son derece yüksek puanlar verdi. Örneğin, San Francisco Dünya Alkollü İçkiler Yarışması, 2005 ile 2008 yılları arasında 16 yıllık ardı ardına dört çift altın madalya verdi ve o tarihten bu yana da altın madalyalarla ödüllendirildi.[11] Wine Enthusiast Magazine' dergisi 2004 yılında, en yüksek (Tier 1) performans kategorisinde 16 yılık ürünü 90-95 puan aralığına koydu.[11]
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Islay Whisky, Lagavulin". islaywhiskysociety.com. 24 Ocak 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2024.
- ^ a b "Single Malt Scotch Whisky | Whisky Brands | Malts". www.malts.com (İngilizce). 5 Nisan 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2024.
- ^ "Single Malt Scotch Whisky | Whisky Brands | Malts". www.malts.com (İngilizce). Erişim tarihi: 1 Haziran 2024.
- ^ a b "Measuring Worth - Annual RPI and Average Earnings for Britain". measuringworth.com. Erişim tarihi: 1 Haziran 2024.
- ^ a b "Register | British Newspaper Archive". www.britishnewspaperarchive.co.uk. Erişim tarihi: 1 Haziran 2024.
- ^ a b "Register | British Newspaper Archive". www.britishnewspaperarchive.co.uk. Erişim tarihi: 1 Haziran 2024.
- ^ The Island Whisky Trail. Wilson, Neil (İngilizce). Neil Wilson Publishing. 2011. s. 46.
- ^ a b c d e "Lagavulin". www.whisky.com (İngilizce). Erişim tarihi: 1 Haziran 2024.
- ^ a b Meslow, Scott (25 Kasım 2019). "Nick Offerman on Ron Swanson, Lagavulin, and a Canoe Named Huckleberry". GQ (İngilizce). Erişim tarihi: 1 Haziran 2024.
- ^ "The West Wing Transcripts". Erişim tarihi: 1 Haziran 2024.
- ^ a b "Lagavulin 16yr Scotch Reviews and Ratings - Proof66.com - Scotch Single Malt - Liquor Reviews - Spirits Reviews". web.archive.org. 13 Mart 2017. Erişim tarihi: 1 Haziran 2024.