Vestibülokoklear sinir
 | Bu maddedeki bilgilerin doğrulanabilmesi için ek kaynaklar gerekli. (Nisan 2020) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
| Vestibulokohlear sinir | |
|---|---|
 | |
 | |
İnsan beyninin alttan görünüşü ve kranial sinirlerin görünümü | |
| Latince isim | nervus vestibulocochlearis |
| Tanımlayıcılar | |
| Microsoft Academic | 2779570255 |
| MeSH | D000159 |
| TA | 6307 |
| FMA | 50869 |
| Kraniyal sinirler |
|---|
|
Vestibülokohlear sinir sekizinci kranial sinir olarak bilinir ve iç kulaktan aldığı işitme ve denge ile ilgili bilgileri beyine aktarır.
Yapısı[değiştir | kaynağı değiştir]
Vestibulokoklear sinir bipolar nöronlardan oluşur ve koklear ve vestibuler sinir olarak 2 ana dala ayrılır. Sekizinci kranial sinir (CrN VIII) olan vestibulokoklaer sinir beyin sapındaki Pons'a gelir ve burada beyincik ile birçok bağlantı kurar. Bu sinirin bulunduğu köşe serebellopontin köşe olarak isimlendirilir ve beyin sapı, pons ve beyincik tarafından oluşturulur. Vestibulokoklear sinir labyrinthine arter ile seyreder ve anterior inferior serebellar arter seviyesine geldiğinde ayrılır ve buradan internal akustik kanala girerek iç kulağa ulaşır. Koklear sinir iç kulaktaki koklea
da bulunan spiral gangliondan başlar. korti organında oluşturulan duyusal ileti spiral gangliona iletilir. Koklea içerisinde ses tarafından oluşturulan basınç dalgaları koklear sinirin afferent reseptörlerini oluşturan tüysü sinir hücrelerine gelir. Vestibüler sinir iç kulağın vestibüler sisteminden çıkar. Vestibüler ganglion bipolar nöronlardan oluşur ve uyarıları 5 farklı yerden alır. Bunlardan 3 tanesi semisirküler kanalların ampulla kısmında bulunan kristalardan alır. Bu kristalardaki tüysü hücreler rotasyonel ivmelenme esnasında oluşan uyarıları algılar. Diğer 2 kaynak ise sakkulus ve utrikulusun makulalarıdır. Utrikulusdaki tüysü reseptörler lineer (yatay) ivmelenmeyi, sakkulusdaki tüysü reseptörler ise vertikal (dikey) ivmelenmeyi algılar.
Gelişimi[değiştir | kaynağı değiştir]
Vestibülokoklear sinir embriyonik otik plakottan gelişir.
Fonksiyonu[değiştir | kaynağı değiştir]
Bu sinirin afferen kısmını oluşturan nöronların uçlarında iç kulaktan aldıkları duyuları beyine ileten tüysü hücreler vardır. Koklear sinir iç kulaktan işitme ile ilgili uyarıları, vestibüler sinir ise yine iç kulaktan denge ile ilgili uyarıları beyin sapına taşır. Temporal kemiğin internal akustik kanalından çıkar ve pontoserebellar köşeden geçerek beyin sapına ulaşır. vestibulokoklear sinir özel somatik afferent liflerden oluşur. Duyu ve denge ile ilgili bilgi taşır.
Klinik özellikler[değiştir | kaynağı değiştir]
Vestibulokoklear sinirin hasar görmesi durumunda aşağıdaki bulgular ortaya çıkar:
- İşitme kaybı
- Vertigo
- Hareket algısının bozulması
- Karanlık alanlarda denge kaybı
- Nistagmus
- Hareket hastalığı
- Hareketle değişen kulak çınlaması[1]
Galeri[değiştir | kaynağı değiştir]
-
Vestibulokohlear sinir -
Beyin sapının yüzeyel diseksiyonu, önden görünüş -
Serebellumun projeksiyon liflerini gösteren kesit -
Orta beyin, yan (lateral) görünüş -
Omuriliğin ve beyin sapının arkadan görünüşü -
Kulağın sağ temporal kemik içerisindeki labirentin üstten görünümü -
Vestibulo-oküler refleks arkı -
Vestibulokohlear sinir
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Coad, Coad (Eylül 2001). "Characteristics of patients with gaze-evoked tinnitus". Otology & neurotology : official publication of the American Otological Society, American Neurotology Society [and] European Academy of Otology and Neurotology. 22 (5). ss. 650-4. doi:10.1097/00129492-200109000-00016. PMID 11568674.
