Apgar testi
Apgar testi, bir yenidoğanı doğumdan hemen sonra ve resüsitasyona yanıt olarak değerlendirmek için hızlı bir yöntemdir.
Apgar skorunu Columbia Üniversitesi'nde anestezi uzmanı olan Dr.Virginia Apgar 1952'de, geliştirdi.[1]
Apgar skorunun unsurları arasında cilt rengi, kalp atış hızı, refleksler, kas tonusu ve solunum bulunur. Apgar skorlaması, siyanoz, hipoperfüzyon, bradikardi, hipotoni, solunum depresyonu veya apne gibi hemodinamik bozuklukların belirtilerini değerlendirmek için tasarlanmıştır. Her bir unsur 0 (sıfır), 1 veya 2 olarak puanlanır. Tüm yenidoğanlarda 1. ve 5. dakikalarda test yapılır. 5 dakika içinde 7'den az puan alan ve resüsitasyon yapılan hastalarda resüsitasyona yanıt takip etmek için 5 dakikada bir bakılır. 7'den 10'a kadar puanlar güven verici, normal olarak kabul edilir.
- Kalp atış hızı[2]
- 2 puan = ≥100 atım / dk
- 1 puan = <100 atım / dak
- 0 puan = Yok
- Solunum
- 2 puan = Düzenli nefes alma / güçlü ağlama
- 1 puan = Düzensiz / zayıf / yavaş nefes / nefes nefese
- 0 puan = Yok
- Kas tonusu ve hareketi
- 2 puan = İyi fleksiyon / hareketli
- 1 puan = Biraz esneme
- 0 puan = Yok / gevşek
- Ten rengi / oksijenlenme
- 2 puan = Vücut ve ekstremiteler pembe
- 1 puan = Ekstremitelerde mavi; pembe gövde, kısmı siyanoz
- 0 puan = Tamamen mavi, genel siyanoz
- Dokunsal uyarıma refleks sinirlilik
- 2 puan = Ağlama / öksürme / hapşırma
- 1 puan = Uyarıldığında yüz buruşturma / zayıf ağlama
- 0 puan = Sessizlik; uyarıma cevap yok
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ APGAR Score (İngilizce). StatPearls. 15 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2021.
- ^ "APGAR Score: APGAR Score". 21 Temmuz 2020. 20 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2021.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
 | Tıp ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
