Kedi köpekbalığıgiller: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
HaythamKenwai (mesaj | katkılar)
Devriyeler
35.701 değişiklik
"Catshark" sayfasının çevrilmesiyle oluşturuldu.
Etiketler: İçerik Çevirmeni [Çevirmeni 2]
(Fark yok)

Sayfanın 12.09, 26 Ağustos 2021 tarihindeki hâli

Lua hatası 564 satırında Modül:Jeolojik_aralık: attempt to compare number with nil. Kedi köpekbalığıgiller, Scyliorhinidae familyasının zemin köpekbalıklarıdır. 17 cinse yerleştirilmiş yaklaşık 160 tür ile en büyük köpekbalığı ailelerinden biridir. [1] [2] Çoğu dip besleyici gibi, kedi köpekbalıkları bentik omurgasızlar ve daha küçük balıklarla beslenir. İnsanlara zararlı değildirler. [2]

Cinsler

Küçük benekli catshark
Küçük benekli kedi köpekbalığı, Scyliorhinus canicula

Aile, 17 cins ve 150'den fazla tür içerir [3] bu da onu en büyük köpekbalığı ailesi yapar. [4]

Kladogram

  • Scyliorhinidae
    • Scyliorhininae
    • Galeinae
      • Pentançini
      • Galeini
        • Galeina
        • halelaelurina
    • atelomycterininae
    • Schroedericthyinae

Anatomi ve görünüş

Kedi köpekbalıkları, uzun, kedi benzeri gözleri ve çok geriye yerleştirilmiş iki küçük sırt yüzgeci ile ayırt edilebilir. Çoğu tür oldukça küçüktür, boyu 80 cm'yi (31 inç) aşmaz; tazı (Scyliorhinus stellaris) gibi birkaçı 1,6 m (5,2 ft) uzunluğa ulaşabilir. Türlerin çoğu, çizgilerden yamalara ve noktalara kadar değişen desenli bir görünüme sahiptir.

Apriturus cinsinin özellikleri çoğunlukla koyu renkli gövdeler ve alt kuyruk yüzgecinin başladığı yerin önünde biten uzun bir anal yüzgeçlere sahip olmalarıdır. Apriturus türlerinin burunları düzdür. Ayrıca üst ve alt labial olukları da sunarlar.

Sonik kirpi dişleri ifadesi ilk önce iki taraflı simetrik bir model olarak bulunur ve embriyonik çenenin belirli bölgelerinde bulunur. [5] Sonik kirpi (insanlarda SHH geni tarafından kodlanan salgılanan bir protein), farklı organların büyümesinde ve modellenmesinde rol oynar. [6] Her 18-38 günde bir, köpekbalıklarının gelişim sürecinin ortak bir özelliği olarak dişler değiştirilir.

Cephaloscyllium cinsinin "şişmiş köpekbalıkları", tehdit edildiğinde midelerini su veya hava ile doldurarak, çevrelerini bir ila üç kat artırma gibi tuhaf bir yeteneğe sahiptir.

Zincir kedi köpek balığı gibi bazı kedi köpekbalıkları biyofloresandır. [7] [8] [9]

Dağılım

Kedi köpekbalıkları, Apriturus cinsinin üyeleri gibi, çok sığ gelgitler arası sulardan 2.000 m (6.600 ft) veya daha fazla derinliğe kadar değişen, dünya çapında ılıman ve tropik denizlerdeki deniz yataklarının çevresinde bulunur.[10] Kırmızı benekli kedi köpekbalığı, Peru'dan Şili'ye kadar uzanan sığ kayalık sularda yaşar ve kış aylarında daha derin sulara göç eder. [11] Genellikle küçük aralıklarla sınırlıdırlar. Yavru ve yetişkin zincir köpek balığı, Massachusetts'ten Nikaragua'ya kadar Atlantik'in yumuşak veya kayalık diplerinde yaşar. Yetişkinler, muhtemelen yumurta biriktirme bölgelerine olan ihtiyaçlarından dolayı yumuşak, kumlu diplerde yaşama eğilimindedir. [12]

Davranış

Bazı kedi köpekbalıkları, zayıf yüzücü oldukları için uzun mesafeli göçlere maruz kalmazlar. Gece olduğu için bazı türler gün boyunca yarıklarda birbirine yakın uyurlar ve geceleri avlanırlar. [1] Küçük benekli kedi köpekbalığı, Scyliorhinus canicula gibi bazı türler eşeysel olarak monomorfiktir ve erkek ve dişilerin ayrı alanlarda yaşadığı habitat ayrımı sergiler; erkekler açık deniz yataklarında, dişiler ise mağaralarda yaşama eğilimindedir. [13] Bazı kedi köpekbalıkları türleri, yumurtadan yeni çıkmış köpekbalıkları için yuva görevi görebilecek yapılandırılmış habitatlara yumurta kasaları bırakabilir. [12]

Üreme

Kedi köpekbalığı yumurtası (deniz kızlarının çantası)

Zincir köpek balığı gibi birçok kedi köpek balığı türü yumurtlar ve her iki ucunda "denizkızı cüzdanı" olarak bilinen kıvırcık dalları olan sert yumurta kutularında korunmak için deniz tabanına yumurta bırakır.[14] Bir kedi köpekbalığının yumurtadan çıkması için neredeyse bir yıl gerekir. Bazı kedi köpekbalıkları, yumurtaları yumurtlayıp bir yıl boyunca oturmalarına izin vermek yerine, köpekbalığı yumurtadan çıkmadan birkaç ay öncesine kadar yumurtaları tutar. Bazı kedi köpekbalıkları, embriyoları tamamen gelişene kadar tutarak ve daha sonra canlı doğum yaparak ovoviviparite, aplasental canlılık sergilerler.[1] Bazı kedi köpekbalıkları dişinin göğüs yüzgeçlerini ısırarak ve tutarak çiftleşir ve onu çiftleşme pozisyonuna sokar.

Akvaryum

Avustralya mermer kedi köpek balığı, Atelomycterus macleayi, nadiren 60 cm'den (24 inç) uzun büyüdüğü için ev akvaryumları için tercih edilen bir türdür. Ancak mercan catshark, ev akvaryumlarında en yaygın scyliorhinid türüdür.[4]

Kaynakça

  1. ^ a b c Sharks of the world. Princeton University Press. 2005. s. 186. Compagno, L. J.; Dando, M.; Fowler, S. L. (2005). Sharks of the world. Princeton University Press. p. 186. Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: ":3" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  2. ^ a b "What's in a name?". bbc.co.uk. BBC. Erişim tarihi: 22 August 2021. 
  3. ^ Froese, Rainer, and Daniel Pauly, eds. (2009). "Scyliorhinidae" in FishBase. January 2009 version.
  4. ^ a b Michael (March 2004). "Sharks at Home". Aquarium Fish Magazine. ss. 20–29. Michael, Scott W. (March 2004). "Sharks at Home". Aquarium Fish Magazine. pp. 20–29. Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "sharksathomeafm" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  5. ^ Smith (April 7, 2009). "Reiterative pattern of sonic hedgehog expression in the catshark dentition reveals a phylogenetic template for jawed vertebrates". Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences. 276 (1660): 1225–1233. doi:10.1098/rspb.2008.1526. PMC 2660956 $2. PMID 19141424. 
  6. ^ Dassule (October 24, 2000). "Sonic Hedgehog regulates growth and morphogenesis of the tooth". Development. The Company of Biologists Ltd. 127 (22): 4775–4785. doi:10.1242/dev.127.22.4775. ISSN 1477-9129. PMID 11044393. 
  7. ^ "Scientists Discover 180 Species of Glowing Fish". Wired. Erişim tarihi: 2015-07-08. 
  8. ^ "Sharks Light Up in Neon Colors". video.nationalgeographic.com. Erişim tarihi: 2015-07-08. 
  9. ^ Sparks (January 8, 2014). "The Covert World of Fish Biofluorescence: A Phylogenetically Widespread and Phenotypically Variable Phenomenon". PLOS ONE. 9 (1): e83259. doi:10.1371/journal.pone.0083259. PMC 3885428 $2. PMID 24421880. 
  10. ^ Gomes (2006). "Report on the smallfin catshark Apristurus parvipinnis Springer & Heemstra (Chondrichthyes, Scyliorhinidae) in Western South Atlantic with notes on its taxonomy". Panamjas. 
  11. ^ Farina (May 3, 1993). "Abundance, Activity, and Trophic Patterns of the Redspotted Catshark, Schroederichthys chilensis, on the Pacific Temperate Coast of Chile". Copeia. 1993 (2): 545–549. doi:10.2307/1447159. 
  12. ^ a b Able (1991). "Distribution and Habitat of Chain Dogfish, Scyliorhinus retifer, in the Mid-Atlantic Bight". Copeia. 1991 (1): 231–234. doi:10.2307/1446270. Able, K.W.; Flescher, D. (1991). "Distribution and Habitat of Chain Dogfish, Scyliorhinus retifer, in the Mid-Atlantic Bight". Copeia. 1991 (1): 231–234. doi:10.2307/1446270. JSTOR 1446270. Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: ":4" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  13. ^ Wearmouth (2012). "Year-round sexual harassment as a behavioral mediator of vertebrate population dynamics". Ecological Monographs. 82 (3): 351–366. doi:10.1890/11-2052.1. 
  14. ^ Castro (1988). "The Reproductive Biology of the Chain Dogfish, Scyliorhinus retifer". Copeia. 1988 (3): 740. doi:10.2307/1445396. 

 

Dış bağlantılar

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Kedi_köpekbalığıgiller&oldid=26080498" sayfasından alınmıştır