Dromaius novaehollandiae minor: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
Sonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
Sayfa oluşturuldu. Çeviri sayfasıdır. Henüz bitmedi.
 
Çeviri ilerlemesi
9. satır: 9. satır:
Kral Adası ve Kanguru Adasından Fransa'ya getirilmiş küçük ada emularının taksonomik durumu ve ait oldukları coğrafyalar hakkında uzun süren bir karışıklık vardı. Fransız kaşiflerin 1800'lü yılların başında yaptığı gezilerde iki farklı adadan getirdikleri emu alt türlerinin seyir defterine ayrı bir şekilde kayıt edilmemesi sebebiyle kuşların ait oldukları adalar uzun süre bilinmez kaldı. Seyir defterlerinde emuların nerede ve ne zaman toplandığı doğru şekilde yazılmadığı için küçük ada emularının hepsinin Kanguru Adası kökenli olduğu düşünüldü ve bu kuşlara çok sayıda farklı [[İkili adlandırma|bilimsel isim]] verilmesine neden oldu.<ref>{{Kitap kaynağı|url=https://www.worldcat.org/oclc/46671147|başlık=Extinct birds|tarih=2001|yer=Ithaca, N.Y.|yayıncı=Comstock Pub|seri=Rev. ed|ad=Errol|soyadı=Fuller|isbn=0-8014-3954-X|oclc=46671147}}</ref> Dahası 1914'de L. Brasil Kral Adası'na yaptığı keşif gezisinde kötü hava durumu sebebiyle kamplarından ayrılamadıklarını ve adada Emu görmediğini belirtti.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1071/MU914088|başlık=The Emu of King Island|tarih=1914|sayı=2|dil=en|sayfalar=88–97|çalışma=Emu - Austral Ornithology|cilt=14|ad=L.|soyadı=Brasil|issn=0158-4197|doi=10.1071/MU914088}}</ref> Ayrıca Fransız kaşif Brasil, emuları ve [[Tepeli devekuşu|tepeli devekuşlarının]] hepsini "casoars" olarak sınıflandırdığı için gelecekte bu türler hakkındaki taksonomik karışıklığın artmasına sebep oldu.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=https://www.euppublishing.com/doi/10.3366/E0260954109001661|başlık=(William T. Stearn Prize 2009) “The mighty cassowary”: the discovery and demise of the King Island emu|tarih=Nisan 2010|sayı=1|dil=en|sayfalar=74–90|çalışma=Archives of Natural History|cilt=37|ad=S.|soyadı=Pfennigwerth|issn=0260-9541|doi=10.3366/E0260954109001661}}</ref>
Kral Adası ve Kanguru Adasından Fransa'ya getirilmiş küçük ada emularının taksonomik durumu ve ait oldukları coğrafyalar hakkında uzun süren bir karışıklık vardı. Fransız kaşiflerin 1800'lü yılların başında yaptığı gezilerde iki farklı adadan getirdikleri emu alt türlerinin seyir defterine ayrı bir şekilde kayıt edilmemesi sebebiyle kuşların ait oldukları adalar uzun süre bilinmez kaldı. Seyir defterlerinde emuların nerede ve ne zaman toplandığı doğru şekilde yazılmadığı için küçük ada emularının hepsinin Kanguru Adası kökenli olduğu düşünüldü ve bu kuşlara çok sayıda farklı [[İkili adlandırma|bilimsel isim]] verilmesine neden oldu.<ref>{{Kitap kaynağı|url=https://www.worldcat.org/oclc/46671147|başlık=Extinct birds|tarih=2001|yer=Ithaca, N.Y.|yayıncı=Comstock Pub|seri=Rev. ed|ad=Errol|soyadı=Fuller|isbn=0-8014-3954-X|oclc=46671147}}</ref> Dahası 1914'de L. Brasil Kral Adası'na yaptığı keşif gezisinde kötü hava durumu sebebiyle kamplarından ayrılamadıklarını ve adada Emu görmediğini belirtti.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1071/MU914088|başlık=The Emu of King Island|tarih=1914|sayı=2|dil=en|sayfalar=88–97|çalışma=Emu - Austral Ornithology|cilt=14|ad=L.|soyadı=Brasil|issn=0158-4197|doi=10.1071/MU914088}}</ref> Ayrıca Fransız kaşif Brasil, emuları ve [[Tepeli devekuşu|tepeli devekuşlarının]] hepsini "casoars" olarak sınıflandırdığı için gelecekte bu türler hakkındaki taksonomik karışıklığın artmasına sebep oldu.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=https://www.euppublishing.com/doi/10.3366/E0260954109001661|başlık=(William T. Stearn Prize 2009) “The mighty cassowary”: the discovery and demise of the King Island emu|tarih=Nisan 2010|sayı=1|dil=en|sayfalar=74–90|çalışma=Archives of Natural History|cilt=37|ad=S.|soyadı=Pfennigwerth|issn=0260-9541|doi=10.3366/E0260954109001661}}</ref>


Fransız doğa bilimci [[Louis Jean Pierre Vieillot]] bu emu alt türü için 1817 yılında ''Dromaius ater'' ismini belirlemiştir.<ref>Vieillot, L. J. P. (1817). "''Dromaius ater''". ''Nouveau Dictionnaire d'Histoire Naturelle'' (in French). '''11''': 212.</ref> Pek çok koleksiyoner 20. yüzyılda Kral Adasında emu kalıntıları bulmuştur. Bunların ilki Avustralyalı amatör bir kuş bilimci olan Archibald James Campbell tarafından 1903'de adanın doğu kıyısındaki bir lagünde bulunmuştur.<ref>Hume, J.; Steel, L.; Middleton, G.; Medlock, K. (2018). [https://www.researchgate.net/publication/326059421_In_search_of_the_dwarf_emu_A_palaeontological_survey_of_King_and_Flinders_Islands_Bass_Strait_Australia "In search of the dwarf emu: A palaeontological survey of King and Flinders Islands, Bass Strait, Australia"]. ''Contribuciones Científicas del Museo Argentino de Ciencias Naturales''. '''7''': 81–98.</ref><ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1071/MU903112ah|başlık=Emu Bones on King Island|tarih=Ekim 1903|sayı=2|dil=en|sayfalar=113–114|çalışma=Emu - Austral Ornithology|cilt=3|ad=A. G.|soyadı=Campbell|issn=0158-4197|doi=10.1071/MU903112ah}}</ref> 1906'da [[Avustralyalılar|Avusturalyalı]] [[kuş bilimci]] [[Walter Baldwin Spencer]], Kral Adasındaki bulunan [[Pleistosen Çağ|Pleistocene]] döneme ait subfosil kemikleri ve yumurta kabuklarını göze alarak bu emuyu ''Dromaius minor'' olarak isimlendirdi.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=https://museumsvictoria.com.au/collections-research/journals/memoirs-of-museum-victoria/volume-3-1910/5-35/|başlık=A collection of sub–fossil bird and marsupial remains from King Island, Bass Strait|tarih=1910|sayfalar=5–35|çalışma=Memoirs of the National Museum, Melbourne|cilt=3|ad=B.|soyadı=Spencer|issn=0311-9548|doi=10.24199/j.mmv.1910.3.01|ad2=J. A.|soyadı2=Kershaw}}</ref> Daha sonraki tarihlerde Avustralyalı kuş bilimci [[William Vincent Legge]] 1906'daki kalıntılara bakarak ''Dromaius bassi'' ismini vermiştir.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1071/MU906116|başlık=The Emus of Tasmania and King Island|tarih=Ocak 1907|sayı=3|dil=en|sayfalar=116–119|çalışma=Emu - Austral Ornithology|cilt=6|ad=W. V.|soyadı=Legge|issn=0158-4197|doi=10.1071/MU906116}}</ref> 1907'de çıkarılmış [[Extinct Birds|Soyu Tükenmiş Kuşlar]] (''Extinct Birds'') isimli kitapta [[Walter Rothschild]], Vieillot'un tanımının aslında anakaradaki emuyu anlattığını ve bu nedenle ''Dromaius ater'' isimlendirmesinin geçersiz olduğunu yazmıştır. Paris'deki [[Muséum national d'Histoire naturelle]] müzesinde bulunan emu kalıntılarının Kanguru Adasına ait olduğuna inandı ve yeni türü canlı olarak gören tek bilgi kaynağı olan François Péron'un ismini kullanarak ''Dromaius peroni'' olarak adlandırdı.<ref>Rothschild, W. (1907). [https://archive.org/details/extinctbirdsatte00roth/page/234/mode/2up?view=theater ''Extinct Birds''. London: Hutchinson & Co.] pp. 235–237.</ref>
Fransız doğa bilimci [[Louis Jean Pierre Vieillot]] bu emu alt türü için 1817 yılında ''Dromaius ater'' ismini belirlemiştir.<ref>Vieillot, L. J. P. (1817). "''Dromaius ater''". ''Nouveau Dictionnaire d'Histoire Naturelle'' (in French). '''11''': 212.</ref> Pek çok koleksiyoner 20. yüzyılda Kral Adasında emu kalıntıları bulmuştur. Bunların ilki Avustralyalı amatör bir kuş bilimci olan Archibald James Campbell tarafından 1903'de adanın doğu kıyısındaki bir lagünde bulunmuştur.<ref name=":0">Hume, J.; Steel, L.; Middleton, G.; Medlock, K. (2018). [https://www.researchgate.net/publication/326059421_In_search_of_the_dwarf_emu_A_palaeontological_survey_of_King_and_Flinders_Islands_Bass_Strait_Australia "In search of the dwarf emu: A palaeontological survey of King and Flinders Islands, Bass Strait, Australia"]. ''Contribuciones Científicas del Museo Argentino de Ciencias Naturales''. '''7''': 81–98.</ref><ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1071/MU903112ah|başlık=Emu Bones on King Island|tarih=Ekim 1903|sayı=2|dil=en|sayfalar=113–114|çalışma=Emu - Austral Ornithology|cilt=3|ad=A. G.|soyadı=Campbell|issn=0158-4197|doi=10.1071/MU903112ah}}</ref> 1906'da [[Avustralyalılar|Avusturalyalı]] [[kuş bilimci]] [[Walter Baldwin Spencer]], Kral Adasındaki bulunan [[Pleistosen Çağ|Pleistocene]] döneme ait subfosil kemikleri ve yumurta kabuklarını göze alarak bu emuyu ''Dromaius minor'' olarak isimlendirdi.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=https://museumsvictoria.com.au/collections-research/journals/memoirs-of-museum-victoria/volume-3-1910/5-35/|başlık=A collection of sub–fossil bird and marsupial remains from King Island, Bass Strait|tarih=1910|sayfalar=5–35|çalışma=Memoirs of the National Museum, Melbourne|cilt=3|ad=B.|soyadı=Spencer|issn=0311-9548|doi=10.24199/j.mmv.1910.3.01|ad2=J. A.|soyadı2=Kershaw}}</ref> Daha sonraki tarihlerde Avustralyalı kuş bilimci [[William Vincent Legge]] 1906'daki kalıntılara bakarak ''Dromaius bassi'' ismini vermiştir.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1071/MU906116|başlık=The Emus of Tasmania and King Island|tarih=Ocak 1907|sayı=3|dil=en|sayfalar=116–119|çalışma=Emu - Austral Ornithology|cilt=6|ad=W. V.|soyadı=Legge|issn=0158-4197|doi=10.1071/MU906116}}</ref> 1907'de çıkarılmış [[Extinct Birds|Soyu Tükenmiş Kuşlar]] (''Extinct Birds'') isimli kitapta [[Walter Rothschild]], Vieillot'un tanımının aslında anakaradaki emuyu anlattığını ve bu nedenle ''Dromaius ater'' isimlendirmesinin geçersiz olduğunu yazmıştır. Paris'deki [[Muséum national d'Histoire naturelle]] müzesinde bulunan emu kalıntılarının Kanguru Adasına ait olduğuna inandı ve yeni türü canlı olarak gören tek bilgi kaynağı olan François Péron'un ismini kullanarak ''Dromaius peroni'' olarak adlandırdı.<ref>Rothschild, W. (1907). [https://archive.org/details/extinctbirdsatte00roth/page/234/mode/2up?view=theater ''Extinct Birds''. London: Hutchinson & Co.] pp. 235–237.</ref>

Avusturalyalı amatör kuşbilimci [[Gregory Mathews]] 1910'larda türe yeni bir [[cins]] ismi olarak ''Peronista'' ismini verdi. Mathews Kral Adası ve Kanguru Adasındaki emularının genel olarak anakaradaki emulardan farklı bir cins olduğunu düşünüyordu.<ref>{{Kitap kaynağı|url=http://www.biodiversitylibrary.org/bibliography/14116|başlık=A manual of the birds of Australia, by Gregory M. Mathews ... and Tom Iredale ... Illustrated with coloured and monochrome plates by Lilian Medland. Vol. I. Orders Casuarii to Columbæ.|tarih=1921|yer=London,|yayıncı=H.F. & G. Witherby,|ad=Tom|soyadı=Iredale|ad2=Gregory M.|soyadı2=Mathews|doi=10.5962/bhl.title.14116}}</ref> Daha sonraki yazarlar ise Kral ve Kanguru adalarında bulunan fosillerin kayda değer bir şekilde farklı olmadığını düşünerek aynı [[Takson|taksonda]] değerlendirdi.<ref>{{Kitap kaynağı|url=https://www.worldcat.org/oclc/778339723|başlık=Extinct Birds|tarih=2012|yer=London|yayıncı=Bloomsbury Pub|diğerleri=Michael Walters|ad=Julian P.|soyadı=Hume|isbn=978-1-4081-5861-6|oclc=778339723}}</ref><ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1071/MU928001|başlık=A Critical Description of Some Recently Discovered Bones of the Extinct Kangaroo Island Emu ( Dromaius diemenianus )|tarih=1928|sayı=1|dil=en|sayfalar=1–19|çalışma=Emu - Austral Ornithology|cilt=28|ad=A. M.|soyadı=Morgan|issn=0158-4197|doi=10.1071/MU928001|ad2=J.|soyadı2=Sutton}}</ref> Fransız kuşbilimci [[Christian Jouanin]], 1959 yılında kalıntıların bulunduğu müze kayıtlarını inceleyerek müzedeki kalıntıların hiçbirinin Kanguru Adasından gelmediğini öne sürdü.<ref>Jouanin, C. (1959). "Les emeus de l'expédition Baudin". ''L'Oiseau et la Revue Française d'Ornithologie'' (in French). '''29''': 168–201.</ref> Jouanin ve Fransız paleontolog [[Jean-Christophe Balouet]] 1990 yılında ekolojik adli tıbbı kullanarak Paris'deki emu kalıntısının Kral Adasından geldiğini kanıtladı.<ref>Balouet, J. C.; Jouanin, C. (1990). "Systématique et origine géographique de émeus récoltés par l'expédetion Baudin". ''L'Oiseau et la Revue Française d'Ornithologie'' (in French). '''60''': 314–318.</ref> Kanguru Adası emularına verilen tüm bilimsel adlandırmalar gerçekte Kral Adasından gelen örneklere dayanıyordu bu nedenle bilimsel adlandırmalar alt türü isimsiz bırakacak şekilde geçersiz kaldı. 1984'de bulunan fosil örneklerine dayanarak Avustralyalı kuşbilimci [[Shane Alwyne Parker|Shane A. Parker]] Kral Adası ve Kanguru Adası emularının tamamen farklı morfolojik ve coğrafi kökenleri olduğunu kanıtladı. Parker Kanguru Adası emusunu adalardan emuların toplandığı keşif gezisine liderlik eden Fransız kaşif [[Nicolas Baudin]]'e itafen ''Dromaius baudinianus'' olarak isimlendirdi. ''Dromaius Ater'' ismi ise Kral Adası emusunun ismi olarak kaldı.<ref>Parker, S. A. (1984). "The extinct Kangaroo Island Emu, a hitherto unrecognised species". ''[http://boc-online.org/bulletin/ Bulletin of the British Ornithologists' Club]''. '''104''': 19–22.</ref>

Boyutlarından başkta soyu tükenmiş küçük ada emularının anakara emularından ayıran çok fazla morfolojik farklılık yoktur. Ancak üç taksonun tümü çoğunlukla farklı türler olarak kabul edildi. Avustralyalı genetikçi [[Tim H. Heupink]] ve meslektaşları 2011 yılında beş adet Kral Adası emusunun kemiklerinin [[Nükleer DNA|nükleer]] ve [[mitokondriyal DNA]]'sını inceledi ve genetik olarak anakaradaki emu varyasyonuna uyumlu olduğu gösterdi. Bu nedenle küçük ada emularını Avustralya anakarasındaki emunun (''Dromaius novaehollandiae'') alt türü olarak ''D. n. ater'' ismiyle sınıflandırıldı. Bu araştırmadan sonra Kral Adasında bulunan diğer canlı türleri bağımsız canlı türlerinden ziyade Tasmanya ya da anakaradaki başka türlerin alt türü olduğu kabul edilmeye başladı. Yazarlar, farklı yöntemler kullanan daha ileri çalışmaların taksonların ayırt edici özelliklerini bulabileceğini öne sürdüler.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=https://dx.plos.org/10.1371/journal.pone.0018728|başlık=Ancient DNA Suggests Dwarf and ‘Giant’ Emu Are Conspecific|tarih=2011-04-11|sayı=4|dil=en|sayfalar=e18728|çalışma=PLoS ONE|cilt=6|ad=Tim H.|soyadı=Heupink|issn=1932-6203|pmc=PMC3073985|pmid=21494561|doi=10.1371/journal.pone.0018728|ad2=Leon|ad3=David M.|soyadı2=Huynen|soyadı3=Lambert|editor-first=Robert C.|editor-last=Fleischer}}</ref> [[Howard and Moore Complete Checklist of the Birds of the World]]'ün 2013 yılındaki sayısı Kral Adası emusunun üçlü bilimsel adlandırmasını Vieillot'un ''D. ater'' isimlendirmesinin aslında anakara emusunu tanımlamak için yapıldığı gerekçesiyle Spencer'in verdiği ''D. minor'' adlandırmasını kullanarak ''D. n. minor'' olarak yaptı.<ref>{{Kitap kaynağı|url=https://www.worldcat.org/oclc/855253357|başlık=The Howard and Moore complete checklist of the birds of the world.|tarih=2013|yer=Eastbourne|seri=4th edition|diğerleri=Alick Moore, Edward C. Dickinson, James Vanderbeek Remsen, Joel Cracraft, Les Christidis, Alick Moore, Natural History Museum, American Museum of Natural History|ad=Richard|soyadı=Howard|isbn=978-0-9568611-0-8|oclc=855253357}}</ref> Bu gerekçe [[IOC World Bird List]] tarafından kabul gördü ve alt tür ''D. n. minor'' olarak isimlendirildi.<ref>Gill, F.; Donsker, D. (2015). "Subspecies Updates". [http://www.worldbirdnames.org/updates/subspecies/ IOC World Bird List]. Retrieved 13 July 2015.</ref>

İngiliz [[Paleontoloji|paleontolog]] [[Julian Hume]] ve meslektaşları 2014-2015 tarihinde 20. yüzyılın başından beri yerel bir doğa tarihçisinin 30 yıl süren keşifleri (benzersiz bir yumurta kabuğu dahil) dışında hiçbir büyük paleontolojik çalışmanın yapılmadığı Kral Adasında araştırma yaptılar. Hume ve meslektaşları 2014 yılında [[Cape Wickham]]'da bir emu subfosili buldu. Ancak 2015 yılında araştırma alanına geri döndüklerinde alanın [[Golf sahası|golf sahasına]] dönüştürülüğünü gördüler ve araştırma için izin alamadılar. 2018'de çalışmacılar Kral Adasındaki fosil kalıntıların tehlike altında olduğunu ve korunması gerektiğini söylediler. Araştırmacılar 1906'da bazı kalıntıların bulunduğu [[Suprise Körfezi]] yakınlarında bir bölgede araştırma yapmayı denediler ama alan çimenle kaplanmıştı ve daha fazla araştırma yapılamadı.<ref name=":0" />


== Kaynakça ==
== Kaynakça ==

Sayfanın 22.14, 25 Mayıs 2021 tarihindeki hâli

Dromaius novaehollandiae minor ya da yaygın adlandırmasıyla Kral Adası Emusu (İngilizce: King Island Emu) soyu tükenmiş endemik bir emu alt türüdür. D. n. minor sadece Avusturalya anakarası ile Tasmanya adası arasındaki Bass boğazında bulunan King Island'da yaşamıştır. Genetik olarak en yakın akrabası Tasmanya emusu olarak bilinen soyu tükenmiş D. n. diemenensis alt türüdür. İki grup Tasmanya ve King Island adalarının birbirine bağlı olduğu 14.000 yıl önceki dönemde tek bir popülasyon olarak yaşardı. Adalar ayrıldıktan sonra D. n. minor olarak sınıflandırılan Kral Adası emusu zaman içinde boyut olarak küçülmüş ve ada cüceleşmesine örnek olmuştur. Boyutları açısından D. n. minor, tüm emu alt türleri içerisinde en küçüğüdür ve tüy rengi Avusturalya anakarasındaki emulardan çok daha koyuydu.

Tüyleri boynu haricinde vücudunu kaplamaktaydı ve siyah ya da kahverengiydi. Boyun kısmında görülen derisinin rengi ise maviydi. Yavruları anakaradaki akrabaları gibi çizgiliydi. Alt tür, boyut da dahil olmak üzere osteolojik olarak Kanguru Adasındaki emulardan (D. n. baudinianus) açık bir şekilde farklıdır. Davranış bakımından ise Kral Adası emusu, anakaradaki emudan çok farklı değildi. Emular yem aramak ve üremek için sürülerde toplanırdı. Meyve, yemiş, çimen ve deniz yosunu gibi bitkisel kaynaklarla beslenirlerdi. Süratli koşabilirlerdi ve kendilerini tekme atarak koruyabilirlerdi. Yuvalarını yapraklar ve yosunlarla derin olmayacak bir şekilde yaparlardı. Yuvalarında yedi ila dokuz yumurta yumurtlardı ve yumurtalar iki ebeveyn tarafından yetiştirilirdi.

Avrupalılar Kral Adası emusunu 1802'de adada yaptıkları bir keşif sırasında keşfetti. Alt tür hakkında bilinenlerin çoğu Fransız doğa bilimci François Péron ile yapılan bir röportajdan ve Charles Alexandre Leseur'un tasvirlerinden gelmektedir. Fransız kaşif Nicolas Baudin'in 1802 ve 1804 yılında Kral Adasına düzenlediği gezi ile adaya gelenler Fransa'ya Kral ve Kanguru adasından canlı ve doldurulmuş Emuları götürmüşlerdir. Götürülen Kral Adası emularından ikisi canlı olarak Paris'deki bir botanik bahçesi olan Jardin des Plantes'de tutuldu. Avrupa'ya getirilmiş diğer Kral Adası emuları ise Avrupa'daki çeşitli müzelere dağıtılmıştır ve kalıntıları günümüze ulaşmıştır. Keşiflerin seyir defterleri yakalanmış emuların hangi adalardan geldiği, hatta taksonomik olarak farklı oldukları hakkında kesin bilgiler içermemekteydi. Bu yüzden alt türün taksonomik varlığı bir asıra yakın süre boyunca bilinmedi. Adadaki av hareketliliği ve Avrupa'dan gelen yerleşimciler tarafından çıkarılmış yangınlar sebebiyle Kral Adasındaki vahşi emu yaşamın nesli 1805'de tükenmiştir. İki canlı D. n. minor ise 1822 yılında kalan son 2 Kral Adası emusu Paris'de tutsak olarak ölmüştür ve alt türün neslinin bu tarihte tükendiği düşünülmektedir.

Taksonomi

Kral Adası ve Kanguru Adasından Fransa'ya getirilmiş küçük ada emularının taksonomik durumu ve ait oldukları coğrafyalar hakkında uzun süren bir karışıklık vardı. Fransız kaşiflerin 1800'lü yılların başında yaptığı gezilerde iki farklı adadan getirdikleri emu alt türlerinin seyir defterine ayrı bir şekilde kayıt edilmemesi sebebiyle kuşların ait oldukları adalar uzun süre bilinmez kaldı. Seyir defterlerinde emuların nerede ve ne zaman toplandığı doğru şekilde yazılmadığı için küçük ada emularının hepsinin Kanguru Adası kökenli olduğu düşünüldü ve bu kuşlara çok sayıda farklı bilimsel isim verilmesine neden oldu.[1] Dahası 1914'de L. Brasil Kral Adası'na yaptığı keşif gezisinde kötü hava durumu sebebiyle kamplarından ayrılamadıklarını ve adada Emu görmediğini belirtti.[2] Ayrıca Fransız kaşif Brasil, emuları ve tepeli devekuşlarının hepsini "casoars" olarak sınıflandırdığı için gelecekte bu türler hakkındaki taksonomik karışıklığın artmasına sebep oldu.[3]

Fransız doğa bilimci Louis Jean Pierre Vieillot bu emu alt türü için 1817 yılında Dromaius ater ismini belirlemiştir.[4] Pek çok koleksiyoner 20. yüzyılda Kral Adasında emu kalıntıları bulmuştur. Bunların ilki Avustralyalı amatör bir kuş bilimci olan Archibald James Campbell tarafından 1903'de adanın doğu kıyısındaki bir lagünde bulunmuştur.[5][6] 1906'da Avusturalyalı kuş bilimci Walter Baldwin Spencer, Kral Adasındaki bulunan Pleistocene döneme ait subfosil kemikleri ve yumurta kabuklarını göze alarak bu emuyu Dromaius minor olarak isimlendirdi.[7] Daha sonraki tarihlerde Avustralyalı kuş bilimci William Vincent Legge 1906'daki kalıntılara bakarak Dromaius bassi ismini vermiştir.[8] 1907'de çıkarılmış Soyu Tükenmiş Kuşlar (Extinct Birds) isimli kitapta Walter Rothschild, Vieillot'un tanımının aslında anakaradaki emuyu anlattığını ve bu nedenle Dromaius ater isimlendirmesinin geçersiz olduğunu yazmıştır. Paris'deki Muséum national d'Histoire naturelle müzesinde bulunan emu kalıntılarının Kanguru Adasına ait olduğuna inandı ve yeni türü canlı olarak gören tek bilgi kaynağı olan François Péron'un ismini kullanarak Dromaius peroni olarak adlandırdı.[9]

Avusturalyalı amatör kuşbilimci Gregory Mathews 1910'larda türe yeni bir cins ismi olarak Peronista ismini verdi. Mathews Kral Adası ve Kanguru Adasındaki emularının genel olarak anakaradaki emulardan farklı bir cins olduğunu düşünüyordu.[10] Daha sonraki yazarlar ise Kral ve Kanguru adalarında bulunan fosillerin kayda değer bir şekilde farklı olmadığını düşünerek aynı taksonda değerlendirdi.[11][12] Fransız kuşbilimci Christian Jouanin, 1959 yılında kalıntıların bulunduğu müze kayıtlarını inceleyerek müzedeki kalıntıların hiçbirinin Kanguru Adasından gelmediğini öne sürdü.[13] Jouanin ve Fransız paleontolog Jean-Christophe Balouet 1990 yılında ekolojik adli tıbbı kullanarak Paris'deki emu kalıntısının Kral Adasından geldiğini kanıtladı.[14] Kanguru Adası emularına verilen tüm bilimsel adlandırmalar gerçekte Kral Adasından gelen örneklere dayanıyordu bu nedenle bilimsel adlandırmalar alt türü isimsiz bırakacak şekilde geçersiz kaldı. 1984'de bulunan fosil örneklerine dayanarak Avustralyalı kuşbilimci Shane A. Parker Kral Adası ve Kanguru Adası emularının tamamen farklı morfolojik ve coğrafi kökenleri olduğunu kanıtladı. Parker Kanguru Adası emusunu adalardan emuların toplandığı keşif gezisine liderlik eden Fransız kaşif Nicolas Baudin'e itafen Dromaius baudinianus olarak isimlendirdi. Dromaius Ater ismi ise Kral Adası emusunun ismi olarak kaldı.[15]

Boyutlarından başkta soyu tükenmiş küçük ada emularının anakara emularından ayıran çok fazla morfolojik farklılık yoktur. Ancak üç taksonun tümü çoğunlukla farklı türler olarak kabul edildi. Avustralyalı genetikçi Tim H. Heupink ve meslektaşları 2011 yılında beş adet Kral Adası emusunun kemiklerinin nükleer ve mitokondriyal DNA'sını inceledi ve genetik olarak anakaradaki emu varyasyonuna uyumlu olduğu gösterdi. Bu nedenle küçük ada emularını Avustralya anakarasındaki emunun (Dromaius novaehollandiae) alt türü olarak D. n. ater ismiyle sınıflandırıldı. Bu araştırmadan sonra Kral Adasında bulunan diğer canlı türleri bağımsız canlı türlerinden ziyade Tasmanya ya da anakaradaki başka türlerin alt türü olduğu kabul edilmeye başladı. Yazarlar, farklı yöntemler kullanan daha ileri çalışmaların taksonların ayırt edici özelliklerini bulabileceğini öne sürdüler.[16] Howard and Moore Complete Checklist of the Birds of the World'ün 2013 yılındaki sayısı Kral Adası emusunun üçlü bilimsel adlandırmasını Vieillot'un D. ater isimlendirmesinin aslında anakara emusunu tanımlamak için yapıldığı gerekçesiyle Spencer'in verdiği D. minor adlandırmasını kullanarak D. n. minor olarak yaptı.[17] Bu gerekçe IOC World Bird List tarafından kabul gördü ve alt tür D. n. minor olarak isimlendirildi.[18]

İngiliz paleontolog Julian Hume ve meslektaşları 2014-2015 tarihinde 20. yüzyılın başından beri yerel bir doğa tarihçisinin 30 yıl süren keşifleri (benzersiz bir yumurta kabuğu dahil) dışında hiçbir büyük paleontolojik çalışmanın yapılmadığı Kral Adasında araştırma yaptılar. Hume ve meslektaşları 2014 yılında Cape Wickham'da bir emu subfosili buldu. Ancak 2015 yılında araştırma alanına geri döndüklerinde alanın golf sahasına dönüştürülüğünü gördüler ve araştırma için izin alamadılar. 2018'de çalışmacılar Kral Adasındaki fosil kalıntıların tehlike altında olduğunu ve korunması gerektiğini söylediler. Araştırmacılar 1906'da bazı kalıntıların bulunduğu Suprise Körfezi yakınlarında bir bölgede araştırma yapmayı denediler ama alan çimenle kaplanmıştı ve daha fazla araştırma yapılamadı.[5]

Kaynakça

  1. ^ Fuller, Errol (2001). Extinct birds. Rev. ed. Ithaca, N.Y.: Comstock Pub. ISBN 0-8014-3954-X. OCLC 46671147. 
  2. ^ Brasil, L. (1914). "The Emu of King Island". Emu - Austral Ornithology (İngilizce). 14 (2): 88–97. doi:10.1071/MU914088. ISSN 0158-4197. 
  3. ^ Pfennigwerth, S. (Nisan 2010). "(William T. Stearn Prize 2009) "The mighty cassowary": the discovery and demise of the King Island emu". Archives of Natural History (İngilizce). 37 (1): 74–90. doi:10.3366/E0260954109001661. ISSN 0260-9541. 
  4. ^ Vieillot, L. J. P. (1817). "Dromaius ater". Nouveau Dictionnaire d'Histoire Naturelle (in French). 11: 212.
  5. ^ a b Hume, J.; Steel, L.; Middleton, G.; Medlock, K. (2018). "In search of the dwarf emu: A palaeontological survey of King and Flinders Islands, Bass Strait, Australia". Contribuciones Científicas del Museo Argentino de Ciencias Naturales. 7: 81–98.
  6. ^ Campbell, A. G. (Ekim 1903). "Emu Bones on King Island". Emu - Austral Ornithology (İngilizce). 3 (2): 113–114. doi:10.1071/MU903112ah. ISSN 0158-4197. 
  7. ^ Spencer, B.; Kershaw, J. A. (1910). "A collection of sub–fossil bird and marsupial remains from King Island, Bass Strait". Memoirs of the National Museum, Melbourne. 3: 5–35. doi:10.24199/j.mmv.1910.3.01. ISSN 0311-9548. 
  8. ^ Legge, W. V. (Ocak 1907). "The Emus of Tasmania and King Island". Emu - Austral Ornithology (İngilizce). 6 (3): 116–119. doi:10.1071/MU906116. ISSN 0158-4197. 
  9. ^ Rothschild, W. (1907). Extinct Birds. London: Hutchinson & Co. pp. 235–237.
  10. ^ Iredale, Tom; Mathews, Gregory M. (1921). A manual of the birds of Australia, by Gregory M. Mathews ... and Tom Iredale ... Illustrated with coloured and monochrome plates by Lilian Medland. Vol. I. Orders Casuarii to Columbæ. London,: H.F. & G. Witherby,. doi:10.5962/bhl.title.14116. 
  11. ^ Hume, Julian P. (2012). Extinct Birds. Michael Walters. London: Bloomsbury Pub. ISBN 978-1-4081-5861-6. OCLC 778339723. 
  12. ^ Morgan, A. M.; Sutton, J. (1928). "A Critical Description of Some Recently Discovered Bones of the Extinct Kangaroo Island Emu ( Dromaius diemenianus )". Emu - Austral Ornithology (İngilizce). 28 (1): 1–19. doi:10.1071/MU928001. ISSN 0158-4197. 
  13. ^ Jouanin, C. (1959). "Les emeus de l'expédition Baudin". L'Oiseau et la Revue Française d'Ornithologie (in French). 29: 168–201.
  14. ^ Balouet, J. C.; Jouanin, C. (1990). "Systématique et origine géographique de émeus récoltés par l'expédetion Baudin". L'Oiseau et la Revue Française d'Ornithologie (in French). 60: 314–318.
  15. ^ Parker, S. A. (1984). "The extinct Kangaroo Island Emu, a hitherto unrecognised species". Bulletin of the British Ornithologists' Club. 104: 19–22.
  16. ^ Heupink, Tim H.; Huynen, Leon; Lambert, David M. (2011-04-11). Fleischer, Robert C. (Ed.). "Ancient DNA Suggests Dwarf and 'Giant' Emu Are Conspecific". PLoS ONE (İngilizce). 6 (4): e18728. doi:10.1371/journal.pone.0018728. ISSN 1932-6203. PMC 3073985 $2. PMID 21494561. 
  17. ^ Howard, Richard (2013). The Howard and Moore complete checklist of the birds of the world. 4th edition. Alick Moore, Edward C. Dickinson, James Vanderbeek Remsen, Joel Cracraft, Les Christidis, Alick Moore, Natural History Museum, American Museum of Natural History. Eastbourne. ISBN 978-0-9568611-0-8. OCLC 855253357. 
  18. ^ Gill, F.; Donsker, D. (2015). "Subspecies Updates". IOC World Bird List. Retrieved 13 July 2015.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Dromaius_novaehollandiae_minor&oldid=25519280" sayfasından alınmıştır