Döviz kuru riski: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
Abecesel (mesaj | katkılar)
Beyaz liste
27.645 değişiklik
"Foreign exchange risk" sayfasının çevrilmesiyle oluşturuldu.
Etiketler: İçerik Çevirmeni İçerik Çevirmeni 2
Abecesel (mesaj | katkılar)
Beyaz liste
27.645 değişiklik
"Foreign exchange risk" sayfasının çevrilmesiyle oluşturuldu.
Etiketler: İçerik Çevirmeni İçerik Çevirmeni 2
40. satır: 40. satır:


Üç çeviri yöntemi vardır: geçerli oran yöntemi, zamansal yöntem ve ABD çeviri prosedürleri. Cari kur yönteminde, tüm mali tablo satır öğeleri "cari" döviz kuruna çevrilir. Geçici yönteme göre, belirli varlıklar ve borçlar, kalemin yaratılma zamanlamasıyla tutarlı döviz kurları üzerinden çevrilir.<ref>{{cite book|title=The Economics of Foreign Exchange and Global Finance|date=2005|publisher=Springer Berlin|last1=Wang|first1=Peijie}}</ref> ABD çeviri prosedürleri, yabancı iştirakleri, ikincil karakterizasyona göre değil, işlevsel para birimine göre ayırt eder. Bir firma zamansal yöntemle çeviri yaparsa, sıfır net açık pozisyona mali denge denir.<ref>{{cite web|url=https://www.investopedia.com/terms/t/temporalmethod.asp|title=Temporal Method|website=Investopedia|last1=Kenton|first1=Will}}</ref> Zamansal yönteme cari kur yöntemiyle ulaşılamaz çünkü toplam varlıkların eşit miktarda borçla eşleştirilmesi gerekir, ancak bilançonun öz sermaye bölümü tarihi döviz kurlarından çevrilmelidir.<ref>{{cite web|url=https://www.thebalance.com/capital-surplus-and-reserves-on-the-balance-sheet-357270|title=Capital Surplus and Reserves on the Balance Sheet|website=the balance|last1=Kennon|first1=Joshua}}</ref>
Üç çeviri yöntemi vardır: geçerli oran yöntemi, zamansal yöntem ve ABD çeviri prosedürleri. Cari kur yönteminde, tüm mali tablo satır öğeleri "cari" döviz kuruna çevrilir. Geçici yönteme göre, belirli varlıklar ve borçlar, kalemin yaratılma zamanlamasıyla tutarlı döviz kurları üzerinden çevrilir.<ref>{{cite book|title=The Economics of Foreign Exchange and Global Finance|date=2005|publisher=Springer Berlin|last1=Wang|first1=Peijie}}</ref> ABD çeviri prosedürleri, yabancı iştirakleri, ikincil karakterizasyona göre değil, işlevsel para birimine göre ayırt eder. Bir firma zamansal yöntemle çeviri yaparsa, sıfır net açık pozisyona mali denge denir.<ref>{{cite web|url=https://www.investopedia.com/terms/t/temporalmethod.asp|title=Temporal Method|website=Investopedia|last1=Kenton|first1=Will}}</ref> Zamansal yönteme cari kur yöntemiyle ulaşılamaz çünkü toplam varlıkların eşit miktarda borçla eşleştirilmesi gerekir, ancak bilançonun öz sermaye bölümü tarihi döviz kurlarından çevrilmelidir.<ref>{{cite web|url=https://www.thebalance.com/capital-surplus-and-reserves-on-the-balance-sheet-357270|title=Capital Surplus and Reserves on the Balance Sheet|website=the balance|last1=Kennon|first1=Joshua}}</ref>

== Riski ölçmek ==
Döviz piyasaları verimli ise - satın alma gücü paritesi, faiz oranı paritesi ve uluslararası Fisher etkisi geçerli olacak şekilde - bir firmanın veya yatırımcının döviz riskiyle ilgilenmesi gerekmez. Kur riskine önemli ölçüde maruz kalınması için, genellikle üç uluslararası parite koşulundan bir veya daha fazlasından bir sapma meydana gelmesi gerekir.<ref name="Wang 20052">{{Cite book|title=The Economics of Foreign Exchange and Global Finance|location=Berlin, Germany|publisher=Springer|year=2005|isbn=978-3-540-21237-9|author=Wang, Peijie}}</ref>

Finansal risk en yaygın olarak, yüzde getiri veya değişim oranları gibi bir miktarın varyansı veya standart sapması cinsinden ölçülür. Döviz cinsinden, ilgili bir faktör, yabancı para spot döviz kurundaki değişim oranı olacaktır. Döviz kurlarındaki bir varyans veya spread, artmış riski gösterirken, standart sapma, olasılıklı bir dağılımdaki ortalama döviz kurundan ortalama olarak döviz kurlarının saptığı miktara göre döviz kuru riskini temsil eder. Daha yüksek bir standart sapma, daha büyük bir kur riskine işaret eder. Ekonomistler, sapmaların tekdüze muamelesi ve sapma değerlerinin otomatik olarak karesini alması nedeniyle, standart sapmanın bir risk göstergesi olarak doğruluğunu eleştirdiler. Finansal riski ölçmek için ortalama mutlak sapma ve yarı değişkenlik gibi alternatifler geliştirilmiştir.<ref name="Moosa 20032" />


== Kaynakça ==
== Kaynakça ==

Sayfanın 17.34, 10 Aralık 2020 tarihindeki hâli

Döviz kuru riski (döviz riski veya kur riski olarak da bilinir), bir finansal işlem şirketin yerel para birimi dışındaki bir para birimi cinsinden ifade edildiğinde ortaya çıkan bir finansal risktir. Döviz kuru riski, işlemin tamamlandığı tarihten önce yerel para birimi ile para birimi arasındaki kurda olumsuz bir değişiklik riski olduğunda ortaya çıkar.[1][2]

Döviz kuru riski, bir firmanın yabancı bağlı ortaklığının konsolide kuruluşun yerel para birimi dışındaki bir para biriminde mali tablolarını tutması durumunda da mevcuttur. Mal ve hizmet ihraç eden veya ithal eden veya yabancı yatırım yapan yatırımcılar ve işletmeler döviz kuru riskine sahiptir ancak riski yönetmek (yani azaltmak) için adımlar atabilirler.[3][4]


Tarihçe

Uluslararası Bretton Woods sistemi altında birçok işletme kur riskiyle ilgilenmiyordu ve bunu yönetmedi. Firmalar, Bretton Woods sisteminin çöküşünün ardından dalgalı döviz kurlarına geçene kadar, döviz kuru dalgalanmalarından kaynaklanan artan bir riske maruz kaldılar ve risklerini korumak için artan hacimde finansal türevler alıp satmaya başladılar.[5][6] Meksika pezosu krizi, Asya para krizi, 1998 Rusya mali krizi ve Arjantin pezosu krizi gibi 1990'larda ve 2000'lerin başlarında yaşanan döviz krizleri, dövizde önemli kayıplara yol açtı ve firmaların döviz risklerine daha fazla dikkat etmelerine yol açtı.[7]

Döviz kuru riski türleri

Ekonomik risk

Bir firma, piyasa değerinin beklenmedik döviz kuru dalgalanmalarından etkilenmesi derecesine kadar ekonomik riske (aynı zamanda tahmini risk olarak da bilinir) sahiptir; bu, firmanın rakipleriyle ilgili pazar payını, firmanın gelecekteki nakit akışlarını ve nihayetinde firmanın değerini ciddi şekilde etkileyebilir. Ekonomik risk, gelecekteki nakit akışlarının bugünkü değerini etkileyebilir. Yabancı bir ülkede satılan bir mala olan talebi etkileyen döviz kurlarındaki değişim ekonomik riske bir örnek olabilir.

Ekonomik riske bir başka örnek, makroekonomik koşulların yabancı bir ülkedeki yatırımı etkileme olasılığıdır.[8] Makroekonomik koşullar arasında döviz kurları, hükümet düzenlemeleri ve siyasi istikrar yer alır. Bir yatırımı veya bir projeyi finanse ederken, bir şirketin işletme maliyetleri, borç yükümlülükleri ve ekonomik olarak sürdürülemez koşulları tahmin etme yeteneği, bu ekonomik riskleri karşılayacak yeterli gelir elde etmek için kapsamlı bir şekilde hesaplanmalıdır.[9] Örneğin, bir Amerikan şirketi İspanya'daki bir üretim tesisine para yatırdığında, İspanyol hükümeti, Amerikan şirketinin tesisi işletme kabiliyetini, yasaları değiştirmek veya hatta tesise el koymak gibi olumsuz yönde etkileyen değişiklikler başlatabilir veya aksi takdirde Amerikan şirketinin kârlarını İspanya dışına taşımasını zorlaştıracak. Sonuç olarak, bir yatırımın kârından ve sonuçlarından daha ağır basan tüm olası risklerin, yatırıma başlamadan önce yakından incelenmesi ve stratejik olarak planlanması gerekir. Potansiyel ekonomik riskin diğer örnekleri, dik piyasa gerileme dönemleri, beklenmedik maliyet aşımları ve mallara olan düşük taleptir.

Uluslararası yatırımlar, yerli yatırımlara kıyasla önemli ölçüde daha yüksek ekonomik risk seviyeleri ile ilişkilidir. Uluslararası şirketlerde ekonomik risk, özellikle yabancı devlet tahvillerinin alım satımı sırasında, sadece yatırımcıları değil, aynı zamanda tahvil sahiplerini ve hissedarları da büyük ölçüde etkiler. Bununla birlikte, ekonomik risk aynı zamanda küresel olarak yatırımcılar için fırsatlar ve karlar yaratabilir. Yatırımcılar, yabancı tahvillere yatırım yaparken, döviz piyasalarının dalgalanmasından ve farklı ülkelerdeki faiz oranlarından kar elde edebilirler.[9] Yatırımcılar, yabancı düzenleyici makamların olası değişikliklerinden daima haberdar olmalıdır. Tahvillerin büyüklükleri, türleri, zamanlaması, kredi kalitesi ve ifşaları ile ilgili değişen yasa ve yönetmelikler, yabancı ülkelerdeki yatırımları derhal ve doğrudan etkileyecektir. Örneğin, yabancı bir ülkedeki bir merkez bankası faiz oranlarını yükseltirse veya yasama organı vergileri artırırsa, yatırımın geri dönüşü önemli ölçüde etkilenecektir. Sonuç olarak, farklı para birimleri, araçlar ve endüstriler sunan birçok ülkede zaman, döviz kurları ve ekonomik kalkınmanın çeşitlendirilmesini dikkate alan çeşitli analitik ve tahmine dayalı araçlar kullanılarak ekonomik risk azaltılabilir.

Kapsamlı bir ekonomik tahmin yapılırken, birkaç risk faktörü not edilmelidir. En etkili stratejilerden biri, bir yatırımın standart ekonomik ölçütleriyle ilişkilendirilen bir dizi pozitif ve negatif risk geliştirmektir.[10] Bir makroekonomik modelde, başlıca riskler arasında GSYİH'deki değişiklikler, döviz kuru dalgalanmaları ve emtia fiyatı ve borsa dalgalanmaları bulunur. Ekonomik sistemin istikrarını belirlemek de aynı derecede önemlidir. Bir yatırıma başlamadan önce bir firma, döviz kuru değişikliklerini etkileyen yatırım sektörünün istikrarını dikkate almalıdır. Örneğin, bir hizmet sektörü, büyük bir tüketici sektörüne kıyasla envanter dalgalanmalarına ve döviz kuru değişikliklerine sahip olma olasılığı daha düşüktür.

Koşullu risk

Bir firmanın yabancı projeler için teklif verirken, diğer sözleşmeleri müzakere ederken veya doğrudan yabancı yatırımlarla uğraşırken koşullu riski vardır. Böyle bir risk, bir firmanın, bir sözleşmenin veya müzakerenin sonucuna bağlı olarak aniden ulusötesi veya ekonomik bir döviz riskiyle karşılaşma potansiyelinden kaynaklanır. Örneğin, bir firma, bir proje teklifinin yabancı bir işletme veya hükümet tarafından kabul edilmesini bekliyor olabilir, bu teklif kabul edilirse derhal bir alacakla sonuçlanabilir. Firma, beklerken, alacağın tahakkuk edip etmeyeceğine ilişkin belirsizlik nedeniyle koşullu bir riskle karşı karşıyadır.

İşlem riski

Şirketler genellikle birden fazla para birimini içeren bir işleme katılır. Bu işlemlerin yasal ve muhasebe standartlarını karşılamak için şirketler, ilgili yabancı para birimlerini yerel para birimlerine çevirmek zorundadır. Bir firma, döviz cinsinden bir sözleşmeden dolayı değerleri döviz kurlarında beklenmedik değişikliklere tabi olan sözleşmeye bağlı nakit akışları (alacaklar ve borçlar) olduğunda işlem riskine sahiptir. Yabancı para cinsinden nakit akışlarının yerel değerini gerçekleştirmek için, firma yabancı para birimini yerli parayla değiştirmeli veya çevirmelidir.

Firmalar, dalgalı bir döviz piyasası karşısında belirli fiyatlar ve teslim tarihleri olan sözleşmeler için müzakere ettiklerinde, oranların bir işlemin başlatılması ile uzlaştırılması veya ödeme arasında sürekli dalgalanması ile bu firmalar önemli zarar riskiyle karşı karşıyadır.[11] İşletmeler, tüm parasal işlemleri karlı hale getirme hedefine sahiptir ve bu nedenle döviz piyasaları dikkatle izlenmelidir.[11][12]

Kamu muhasebe kurallarının uygulanması, ulusötesi riskleri olan firmaların "yeniden ölçüm" olarak bilinen bir süreçten etkilenmesine neden olur. Sözleşmeye bağlı nakit akışlarının cari değeri, her bir bilançoda yeniden ölçülür.

Çeviri riski

Bir firmanın çevrim riski, finansal raporlamasının döviz kuru hareketlerinden ne kadar etkilendiğidir. Tüm firmaların genellikle raporlama amacıyla konsolide mali tablolar hazırlaması gerektiğinden, çok uluslu şirketler için konsolidasyon süreci yabancı varlıkların ve yükümlülüklerin veya yabancı iştiraklerin mali tablolarının yabancı para biriminden yerel para birimine çevrilmesini gerektirir. Çeviri riski bir firmanın nakit akışlarını etkilemeyebilirken, bir firmanın bildirilen kazançları ve dolayısıyla hisse senedi fiyatı üzerinde önemli bir etkiye sahip olabilir.

Çevirme riski, bir şirketin hisse senetleri, varlıkları, yükümlülükleri veya gelirleri ile ilgili riskle ilgilenir ve bunların herhangi bir kısmı yabancı para biriminde olduğunda dalgalanan döviz kurları nedeniyle değeri değişebilir. Yabancı bir ülkede iş yapan bir şirket, sonunda ev sahibi ülkenin para birimini kendi yerel para birimine çevirmek zorunda kalacaktır. Döviz kurları değer kazandığında veya değer kaybettiğinde, yabancı para biriminin değerinde önemli, tahmin edilmesi zor değişiklikler meydana gelebilir. Örneğin, ABD şirketleri Euro, Pound, Yen, vb. Beyanları ABD dolarına çevirmelidir. Yabancı bir bağlı kuruluşun gelir tablosu ve bilançosu, çevrilmesi gereken iki mali tablodur. Ev sahibi ülkede iş yapan bir yan kuruluş, genellikle, bağlı ortaklığın ticari faaliyetlerine bağlı olarak değişebilen, o ülkenin öngörülen çeviri yöntemini izler.

İştirakler, entegre veya kendi kendine yeten bir yabancı kuruluş olarak tanımlanabilir. Entegre bir yabancı kuruluş, ana şirketin bir uzantısı olarak faaliyet gösterir ve nakit akışları ve ana şirketinkilerle oldukça ilişkili olan ticari faaliyetler. Kendi kendine yeten bir yabancı kuruluş, ana şirketten bağımsız olarak yerel ekonomik ortamında faaliyet gösterir. Hem entegre hem de kendi kendini idame ettiren yabancı kuruluşlar, bağlı ortaklığın faaliyet gösterdiği ve günlük operasyonların işlem gördüğü birincil ekonomik çevrenin para birimi olan fonksiyonel para birimini kullanır. Yönetim, her biri için uygun fonksiyonel para birimini belirlemek üzere yabancı iştiraklerinin yapısını değerlendirmelidir.

Üç çeviri yöntemi vardır: geçerli oran yöntemi, zamansal yöntem ve ABD çeviri prosedürleri. Cari kur yönteminde, tüm mali tablo satır öğeleri "cari" döviz kuruna çevrilir. Geçici yönteme göre, belirli varlıklar ve borçlar, kalemin yaratılma zamanlamasıyla tutarlı döviz kurları üzerinden çevrilir.[13] ABD çeviri prosedürleri, yabancı iştirakleri, ikincil karakterizasyona göre değil, işlevsel para birimine göre ayırt eder. Bir firma zamansal yöntemle çeviri yaparsa, sıfır net açık pozisyona mali denge denir.[14] Zamansal yönteme cari kur yöntemiyle ulaşılamaz çünkü toplam varlıkların eşit miktarda borçla eşleştirilmesi gerekir, ancak bilançonun öz sermaye bölümü tarihi döviz kurlarından çevrilmelidir.[15]

Riski ölçmek

Döviz piyasaları verimli ise - satın alma gücü paritesi, faiz oranı paritesi ve uluslararası Fisher etkisi geçerli olacak şekilde - bir firmanın veya yatırımcının döviz riskiyle ilgilenmesi gerekmez. Kur riskine önemli ölçüde maruz kalınması için, genellikle üç uluslararası parite koşulundan bir veya daha fazlasından bir sapma meydana gelmesi gerekir.[16]

Finansal risk en yaygın olarak, yüzde getiri veya değişim oranları gibi bir miktarın varyansı veya standart sapması cinsinden ölçülür. Döviz cinsinden, ilgili bir faktör, yabancı para spot döviz kurundaki değişim oranı olacaktır. Döviz kurlarındaki bir varyans veya spread, artmış riski gösterirken, standart sapma, olasılıklı bir dağılımdaki ortalama döviz kurundan ortalama olarak döviz kurlarının saptığı miktara göre döviz kuru riskini temsil eder. Daha yüksek bir standart sapma, daha büyük bir kur riskine işaret eder. Ekonomistler, sapmaların tekdüze muamelesi ve sapma değerlerinin otomatik olarak karesini alması nedeniyle, standart sapmanın bir risk göstergesi olarak doğruluğunu eleştirdiler. Finansal riski ölçmek için ortalama mutlak sapma ve yarı değişkenlik gibi alternatifler geliştirilmiştir.[4]

Kaynakça

  1. ^ Levi, Maurice D. (2005). International Finance, 4th Edition. New York, NY: Routledge. ISBN 978-0-415-30900-4. 
  2. ^ Moffett, Michael H.; Stonehill, Arthur I.; Eiteman, David K. (2009). Fundamentals of Multinational Finance, 3rd Edition. Boston, MA: Addison-Wesley. ISBN 978-0-321-54164-2. 
  3. ^ Homaifar, Ghassem A. (2004). Managing Global Financial and Foreign Exchange Risk. Hoboken, NJ: John Wiley & Sons. ISBN 978-0-471-28115-3. 
  4. ^ a b Moosa, Imad A. (2003). International Financial Operations: Arbitrage, Hedging, Speculation, Financing and Investment. New York, NY: Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-333-99859-5. 
  5. ^ Dunn, Robert M., Jr.; Mutti, John H. (2004). International Economics, 6th Edition. New York, NY: Routledge. ISBN 978-0-415-31154-0.  Geçersiz |url-erişimi=registration (yardım)
  6. ^ Pilbeam, Keith (2006). International Finance, 3rd Edition. New York, NY: Palgrave Macmillan. ISBN 978-1-4039-4837-3. 
  7. ^ Reszat, Beate (2003). The Japanese Foreign Exchange Market. New Fetter Lane, London: Routledge. ISBN 978-0-203-22254-6. 
  8. ^ "Economic Risk Definition & Example | InvestingAnswers". investinganswers.com. Erişim tarihi: 2018-12-13. 
  9. ^ a b "Economic Risk". www.readyratios.com. Erişim tarihi: 2018-12-13. 
  10. ^ "Assessing Economic Risk Factors". International Banker (İngilizce). 2017-01-02. Erişim tarihi: 2018-12-13. 
  11. ^ a b "Transaction Risk Definition & Example | InvestingAnswers". investinganswers.com. Erişim tarihi: 2018-12-13. 
  12. ^ "Transaction risk". Kantox (İngilizce). Erişim tarihi: 2018-12-13. 
  13. ^ Wang, Peijie (2005). The Economics of Foreign Exchange and Global Finance. Springer Berlin. 
  14. ^ Kenton, Will. "Temporal Method". Investopedia. 
  15. ^ Kennon, Joshua. "Capital Surplus and Reserves on the Balance Sheet". the balance. 
  16. ^ Wang, Peijie (2005). The Economics of Foreign Exchange and Global Finance. Berlin, Germany: Springer. ISBN 978-3-540-21237-9. 

Daha fazla okuma

  1. Bartram (September 2013). "Foreign Currency Exposure and Hedging: Evidence from Foreign Acquisitions". Quarterly Journal of Finance. forthcoming. 
  2. Bartram (June 2012). "Crossing the Lines: The Relation between Exchange Rate Exposure and Stock Returns in Emerging and Developed Markets" (PDF). Journal of International Money and Finance. 31 (4): 766–792. doi:10.1016/j.jimonfin.2012.01.011. 
  3. Bartram (February 2010). "Resolving the Exposure Puzzle: The Many Facets of Exchange Rate Exposure" (PDF). Journal of Financial Economics. 95 (2): 148–173. doi:10.1016/j.jfineco.2009.09.002. 
  4. Bartram (August 2008). "What Lies Beneath: Foreign Exchange Rate Exposure, Hedging and Cash Flows" (PDF). Journal of Banking and Finance. 32 (8): 1508–1521. doi:10.1016/j.jbankfin.2007.07.013. 
  5. Bartram (December 2007). "Corporate Cash Flow and Stock Price Exposures to Foreign Exchange Rate Risk". Journal of Corporate Finance. 13 (5): 981–994. doi:10.1016/j.jcorpfin.2007.05.002. 
  6. Bartram (September 2007). "The Foreign Exchange Exposure Puzzle". Managerial Finance. 33 (9): 642–666. doi:10.1108/03074350710776226. 
  7. Bartram (October 2006). "The Impact of the Introduction of the Euro on Foreign Exchange Rate Risk Exposures". Journal of Empirical Finance. 13 (4–5): 519–549. doi:10.1016/j.jempfin.2006.01.002. 
  8. Bartram (June 2004). "Linear and Nonlinear Foreign Exchange Rate Exposures of German Nonfinancial Corporations". Journal of International Money and Finance. 23 (4): 673–699. doi:10.1016/s0261-5606(04)00018-x. 
  9. Bartram (2002). "The Interest Rate Exposure of Nonfinancial Corporations". European Finance Review. 6 (1): 101–125. doi:10.1023/a:1015024825914. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Döviz_kuru_riski&oldid=24382406" sayfasından alınmıştır