Herpes simpleks virüsü: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
BADE.ISMEN (mesaj | katkılar)
3 değişiklik
insan herpes virüsleri bilgisi eklendi
Sıntırella (mesaj | katkılar)
3 değişiklik
Değişiklik özeti yok
24. satır: 24. satır:


== '''<big>Herpes Simpleks Virüsler</big>''' ==
== '''<big>Herpes Simpleks Virüsler</big>''' ==
Herpes simpleks virüsler herpes virüs ailesine aittir ve HSV-1 ve HSV-2 olarak çeşitleri vardır.Bir çok hastalığın da sebebi olan Herpes simpleks virüsleri daha çok insan herpes virüsleri olarak bilinmektedirler.Bunun sebebi herpes virionlarının insanları da enfekte edebilmeleridir.
Herpes simpleks virüsler herpes virüs ailesine aittir ve HSV-1 ve HSV-2 olarak çeşitleri vardır.Bir çok hastalığın da sebebi olan Herpes simpleks virüsleri daha çok insan herpes virüsleri olarak bilinmektedirler.Bunun sebebi herpes virionlarının insanları da enfekte edebilmeleridir.<ref>{{kitap kaynağı|soyadı1=editors|ad1=Kenneth J. Ryan, C. George Ray,|başlık=Sherris medical microbiology : an introduction to infectious diseases|tarih=2004|yayıncı=McGraw-Hill|yer=New York|isbn=0-8385-8529-9|basım=4th ed.}}</ref>
HSV-1 dudak ve burun çevresinde epitel hücreleri infekte ederek uçuğa sebep olmaktadır. HSV-2 ise genital iltihaba sebep olmaktadır. HSV-1 ve HSV-2 yaygın ve bulaşıcıdırlar.
HSV-1 dudak ve burun çevresinde epitel hücreleri infekte ederek uçuğa sebep olmaktadır. HSV-2 ise genital iltihaba sebep olmaktadır.<ref>{{kitap kaynağı|soyadı1=editors|ad1=Kenneth J. Ryan, C. George Ray,|başlık=Sherris medical microbiology : an introduction to infectious diseases|tarih=2004|yayıncı=McGraw-Hill|yer=New York|isbn=0-8385-8529-9|basım=4th ed.}}</ref> HSV-1 ve HSV-2 yaygın ve bulaşıcıdırlar.
Bu virüsler bir insanı enfekte ettikleri zaman ciltte döküntü oluşturarak başka organizmalara yayılırlar. Ayrıca tükürük gibi vücut sıvılrıyla temas sonucu da bulaşabilirler.Herpes simpleks virüsünün bulaşması sonucu ciltte içi su dolu kabarcıklar ya da ağız,dudak ya da genital mukus tabakasında enfeksiyon oluşturur.
Bu virüsler bir insanı enfekte ettikleri zaman ciltte döküntü oluşturarak başka organizmalara yayılırlar. Ayrıca tükürük gibi vücut sıvılrıyla temas sonucu da bulaşabilirler.Herpes simpleks virüsünün bulaşması sonucu ciltte içi su dolu kabarcıklar ya da ağız,dudak ya da genital mukus tabakasında enfeksiyon oluşturur.
Herpetik hastalığın kararkteristiği lezyonları yara kabuğu ile iyileştirmesidir. Bazen bu virüsler hafif ya da tipik olmayan semptomlar göstermektedirler.
Herpetik hastalığın kararkteristiği lezyonları yara kabuğu ile iyileştirmesidir. Bazen bu virüsler hafif ya da tipik olmayan semptomlar göstermektedirler.
Ancak nörotropik ve nöroinvazif virüsler gibi davranan HSV-1 ve HSV-2 virüsleri, nöronların hücre sistemindeki immün sistemden saklanarak latent fazda beklerler. Başlangıç veya ana enfeksiyon sonrasında, bazı enfekte olmuş insanlar viral reaktivasyon yada hastalığın sporadik bölümünü yaşayabilir. Bulaşma sırasında, virüs sinir hücresinde aktif hale gelir ve nöronların aksonuyla deriye taşınır, virüs replikasyonu ve oluşan döküntüler yeni yaraların oluşumuna neden olur.Bu cinsel yolla bulaşan en yaygın enfeksiyondur.
Ancak nörotropik ve nöroinvazif virüsler gibi davranan HSV-1 ve HSV-2 virüsleri, nöronların hücre sistemindeki immün sistemden saklanarak latent fazda beklerler. Başlangıç veya ana enfeksiyon sonrasında, bazı enfekte olmuş insanlar viral reaktivasyon yada hastalığın sporadik bölümünü yaşayabilir. Bulaşma sırasında, virüs sinir hücresinde aktif hale gelir ve nöronların aksonuyla deriye taşınır, virüs replikasyonu ve oluşan döküntüler yeni yaraların oluşumuna neden olur.<ref>{{web kaynağı|url=http://www.dermnetnz.org/viral/herpes-simplex.html}}</ref>Bu cinsel yolla bulaşan en yaygın enfeksiyondur.<ref>{{dergi kaynağı|ad1=Straface|soyadı1=Straface|başlık=Herpes Simplex Virus Infection in Pregnancy|dergi=Infectious Diseases in Obstetrics and Gynecology|tarih=2012|cilt=2012|sayfalar=1–6|doi=10.1155/2012/385697}}</ref>


== İnsan Herpes Virüs (HHV) Enfeksiyonları ==
== İnsan Herpes Virüs (HHV) Enfeksiyonları ==
67. satır: 67. satır:
=== Tedavi ve Aşı Gelişimi ===
=== Tedavi ve Aşı Gelişimi ===


Canlı vucüdunda enfeksiyona neden olan bazı herpes virüsler için, HVT/LT (hindi herpes virüs vektörü laryngotracheitis aşısı) gibi, sadece hayvanlarda, kullanılan aşılar yaygındır. HVT/LT, ilginç bir şekilde aşı uygulanmış bazı hedef hayvanlarda damar tıkanıklığını önler. Buradaki ilginç nokta damar tıkanıklığının tarihsel olarak hayvanlarda ve insanlarda aşırı bir benzerlik göstermesidir. Herpes virüsleri uzun ömürlü enfeksiyonlara sebep olurlar ve bu virüslerin insan vucüdundan henüz tümüyle yok edilmesi başarılamamıştır. Geliştirilen tedavilerdeki ortak amaç genelikle antiviral ilaçlarla viral replikasyona müdahale etmek, salgınla ilişkili lezyonun fiziksel şiddetini düşürmek, ve enfeksiyonun diğer hastalık adaylarına bulaşma şansını en aza indirmektir. Savunmasız hasta popülasyonunda şu ana kadar yapılan çalışmalar, aciclovir ve valaciclovir gibi günlük olarak kullanılan antiviral ilaçlar bizlere herpes virüslerin yeniden aktive olma oranını düşürdüğünü göstermektedir.
Canlı vucüdunda enfeksiyona neden olan bazı herpes virüsler için, HVT/LT (hindi herpes virüs vektörü laryngotracheitis aşısı) gibi, sadece hayvanlarda, kullanılan aşılar yaygındır. HVT/LT, ilginç bir şekilde aşı uygulanmış bazı hedef hayvanlarda damar tıkanıklığını önler. Buradaki ilginç nokta damar tıkanıklığının tarihsel olarak hayvanlarda ve insanlarda aşırı bir benzerlik göstermesidir.<ref>{{web kaynağı|url=http://www.bioone.org/doi/abs/10.1637/10383-092412-Reg.1}}</ref><ref>{{web kaynağı|url=https://books.google.com/books?id=0ToGnkORSAMC&pg=PA25&lpg=PA25}}</ref> Herpes virüsleri uzun ömürlü enfeksiyonlara sebep olurlar ve bu virüslerin insan vucüdundan henüz tümüyle yok edilmesi başarılamamıştır. Geliştirilen tedavilerdeki ortak amaç genelikle antiviral ilaçlarla viral replikasyona müdahale etmek, salgınla ilişkili lezyonun fiziksel şiddetini düşürmek, ve enfeksiyonun diğer hastalık adaylarına bulaşma şansını en aza indirmektir. Savunmasız hasta popülasyonunda şu ana kadar yapılan çalışmalar, aciclovir<ref>{{dergi kaynağı|ad1=Kimberlin|soyadı1=Kimberlin|başlık=Oral Acyclovir Suppression and Neurodevelopment after Neonatal Herpes|dergi=New England Journal of Medicine|tarih=6 Ekim 2011|cilt=365|sayı=14|sayfalar=1284–1292|doi=10.1056/NEJMoa1003509}}</ref> ve valaciclovir gibi günlük olarak kullanılan antiviral ilaçlar bizlere herpes virüslerin yeniden aktive olma oranını düşürdüğünü göstermektedir.<ref>{{dergi kaynağı|ad1=Kimberlin|soyadı1=Kimberlin|başlık=Oral Acyclovir Suppression and Neurodevelopment after Neonatal Herpes|dergi=New England Journal of Medicine|tarih=6 Ekim 2011|cilt=365|sayı=14|sayfalar=1284–1292|doi=10.1056/NEJMoa1003509}}</ref>


=== Alzheimer İle İlişkisi ===
=== Alzheimer İle İlişkisi ===


Araştırmacılar 1979 yılı gibi eski bir tarihte HSV-1 virüsü ile alzaymır hastalığı arasında ilişki olduğunu rapor etmişlerdir. HSV-1 virüsü sinir sistemine zarar vermekte ve kişinin alzaymır olma riskini arttırmaktadır. Virüs, ayzaymır hastalığının oluşmasına öncülük eden lipoproteinlerin bileşenleri ve reseptörleriyle etkileşim kurar. Bu araştırma patojen olarak herpes virüslerin ayzaymır hastalığının oluşumuyla ilişkili olduğunu göstermektedir. 1997 yılında yapılan başka bir çalışmaya göre ise allel genin yokluğunda HSV-1 virüsü sinirsel bir hasara sebep olmamakta ve alzaymır riskini artırmamaktadır.Ancak, 2008 yılında 591 kişiyle yapılan son ileriye dönük çalışmada, HSV’nin yeniden aktive olmuş antikorlarıyla işaretlenmiş ve işaretlenmemiş ayzaymır hastalarının oranında istatiksel olarak önemli farklar görüldüğü belirtilmiştir. Bu çalışmada APOE-epsilon4 alleliyle direkt bir ilişkilendirme yapılmamıştır. Ayrıca hastadan alınan küçük bir örnekte bazal seviyede antikor bulunmayabilir, bu nedenle sonuçlara son derece belirsiz ve tam da kesin olamayacağı göz önüne alınarak bakılmalıdır. 2011 yılında Manchester Üniversitesinde’den bilim adamları, HSV-1 ile enfekte olmuş hücrelere antiviral ajanlarla yapılan uygulamada beta amyloid ve P-tau birikiminin ve HSV-1 replikasyonun düştüğünü göstermişlerdir.
Araştırmacılar 1979 yılı gibi eski bir tarihte HSV-1 virüsü ile alzheimer hastalığı arasında ilişki olduğunu rapor etmişlerdir. HSV-1 virüsü sinir sistemine zarar vermekte ve kişinin alzheimer olma riskini arttırmaktadır.<ref>{{dergi kaynağı|ad1=Middleton|soyadı1=Middleton|başlık=HERPES-SIMPLEX VIRAL GENOME AND SENILE AND PRESENILE DEMENTIAS OF ALZHEIMER AND PICK|dergi=The Lancet|tarih=Mayıs 1980|cilt=315|sayı=8176|sayfalar=1038|doi=10.1016/S0140-6736(80)91490-7}}</ref> Virüs, alzheimer hastalığının oluşmasına öncülük eden lipoproteinlerin bileşenleri ve reseptörleriyle etkileşim kurar.<ref>{{dergi kaynağı|ad1=Dobson|soyadı1=Dobson|başlık=Herpes simplex virus type 1 and Alzheimer’s disease|dergi=Neurobiology of Aging|tarih=Temmuz 1999|cilt=20|sayı=4|sayfalar=457–465|doi=10.1016/S0197-4580(99)00055-X}}</ref> Bu araştırma patojen olarak herpes virüslerin alzheimer hastalığının oluşumuyla ilişkili olduğunu göstermektedir.<ref>{{dergi kaynağı|ad1=Pyles|soyadı1=Pyles|başlık=The association of herpes simplex virus and Alzheimer's disease: a potential synthesis of genetic and environmental factors.|dergi=Herpes : the journal of the IHMF|tarih=Kasım 2001|cilt=8|sayı=3|sayfalar=64-8|pmid=11867022}}</ref> 1997 yılında yapılan başka bir çalışmaya göre ise allel genin yokluğunda HSV-1 virüsü sinirsel bir hasara sebep olmamakta ve alzheimer riskini artırmamaktadır.<ref>{{dergi kaynağı|ad1=Itzhaki|soyadı1=Itzhaki|başlık=Herpes simplex virus type 1 in brain and risk of Alzheimer's disease.|dergi=Lancet (London, England)|tarih=25 Ocak 1997|cilt=349|sayı=9047|sayfalar=241-4|pmid=9014911}}</ref>Ancak, 2008 yılında 591 kişiyle yapılan son ileriye dönük çalışmada, HSV’nin yeniden aktive olmuş antikorlarıyla işaretlenmiş ve işaretlenmemiş alzheimer hastalarının oranında istatiksel olarak önemli farklar görüldüğü belirtilmiştir. Bu çalışmada APOE-epsilon4 alleliyle direkt bir ilişkilendirme yapılmamıştır. Ayrıca hastadan alınan küçük bir örnekte bazal seviyede antikor bulunmayabilir, bu nedenle sonuçlara son derece belirsiz ve tam da kesin olamayacağı göz önüne alınarak bakılmalıdır.<ref>{{dergi kaynağı|ad1=Letenneur|soyadı1=Letenneur|başlık=Seropositivity to Herpes Simplex Virus Antibodies and Risk of Alzheimer's Disease: A Population-Based Cohort Study|dergi=PLoS ONE|tarih=4 Kasım 2008|cilt=3|sayı=11|sayfalar=e3637|doi=10.1371/journal.pone.0003637}}</ref> 2011 yılında Manchester Üniversitesi'nden bilim adamları, HSV-1 ile enfekte olmuş hücrelere antiviral ajanlarla yapılan uygulamada beta amyloid ve P-tau birikiminin ve HSV-1 replikasyonun düştüğünü göstermişlerdir.<ref>{{dergi kaynağı|ad1=Wozniak|soyadı1=Wozniak|başlık=Antivirals Reduce the Formation of Key Alzheimer's Disease Molecules in Cell Cultures Acutely Infected with Herpes Simplex Virus Type 1|dergi=PLoS ONE|tarih=7 Ekim 2011|cilt=6|sayı=10|sayfalar=e25152|doi=10.1371/journal.pone.0025152}}</ref>


== '''<big>Herpes Simpleks Virüsünün Moleküler Biyolojisi</big>''' ==
== '''<big>Herpes Simpleks Virüsünün Moleküler Biyolojisi</big>''' ==

Sayfanın 09.45, 3 Mayıs 2016 tarihindeki hâli

Herpes simpleks virüsü
Genel özellikler
Genom yapısıÇift iplikli DNA
MorfolojiÖrtülü, izometrik
KonakOmurgalılar
Sınıflandırma
Baltimore sınıflandırması
Grup IdsDNA virüsleri
(çift iplikli DNA virüsleri)
UVTK sınıflandırması
TakımHenüz atanmamış
FamilyaHerpesviridae
CinsSimplexvirus
Türler
Herpes simplex virus 1 (HSV-1)
Herpes simplex virus 2 (HSV-2)


Herpes virüsünün neden olduğu uçuk.

Herpes simpleks, Herpesviridae familyasına ait, uçuk nedeni olan virüs.


Herpes Simpleks Virüsler

Herpes simpleks virüsler herpes virüs ailesine aittir ve HSV-1 ve HSV-2 olarak çeşitleri vardır.Bir çok hastalığın da sebebi olan Herpes simpleks virüsleri daha çok insan herpes virüsleri olarak bilinmektedirler.Bunun sebebi herpes virionlarının insanları da enfekte edebilmeleridir.[1] HSV-1 dudak ve burun çevresinde epitel hücreleri infekte ederek uçuğa sebep olmaktadır. HSV-2 ise genital iltihaba sebep olmaktadır.[2] HSV-1 ve HSV-2 yaygın ve bulaşıcıdırlar. Bu virüsler bir insanı enfekte ettikleri zaman ciltte döküntü oluşturarak başka organizmalara yayılırlar. Ayrıca tükürük gibi vücut sıvılrıyla temas sonucu da bulaşabilirler.Herpes simpleks virüsünün bulaşması sonucu ciltte içi su dolu kabarcıklar ya da ağız,dudak ya da genital mukus tabakasında enfeksiyon oluşturur. Herpetik hastalığın kararkteristiği lezyonları yara kabuğu ile iyileştirmesidir. Bazen bu virüsler hafif ya da tipik olmayan semptomlar göstermektedirler. Ancak nörotropik ve nöroinvazif virüsler gibi davranan HSV-1 ve HSV-2 virüsleri, nöronların hücre sistemindeki immün sistemden saklanarak latent fazda beklerler. Başlangıç veya ana enfeksiyon sonrasında, bazı enfekte olmuş insanlar viral reaktivasyon yada hastalığın sporadik bölümünü yaşayabilir. Bulaşma sırasında, virüs sinir hücresinde aktif hale gelir ve nöronların aksonuyla deriye taşınır, virüs replikasyonu ve oluşan döküntüler yeni yaraların oluşumuna neden olur.[3]Bu cinsel yolla bulaşan en yaygın enfeksiyondur.[4]

İnsan Herpes Virüs (HHV) Enfeksiyonları

  • HHV-1 (Herpes simplex virüs tip-1, arka kök gangliyonlarında latente kalır)
  • HHV-2 (Herpes simplex virüs tip-2, arka kök gangliyonlarında latente kalır)
  • HHV-3 (Varisella-zoster virüsü, arka kök gangliyonlarında latente kalır),
  • HHV-4 (Ebstein-Barr virüs, lenfoid dokularda latent kalır),
  • HHV-5 (Sitomegalo virüs, periferal lökositlerde latent kalır),
  • HHV-6 (Rozeola infantum etkeni, periferal lökositlerde latent kalır),
  • HHV-7 (Pitriazis rozea etkeni, periferal lökositlerde latent kalır),
  • HHV-8 (Kaposi sarkomu etkeni, lenfoid dokularda latent kalır) .[5][6]

HHV-1 ve HHV-2

Ağızın viral infeksiyonları çoğunlukla herpes simpleks virüsü ile ilgilidir. Herpes Simpleks virüs grubundaki her iki viral subtip (HSV-1,HSV-2) genital ve ora-fasiyal infeksiyonlara neden olabilir. HSV-1 genellikle genital olmayan bölgeleri ağız,deri,dudak ve beyni tutar, ağız salgılarıyla bulaşır. HSV-2 ise genital bölgelerde, deride infeksiyonlara sebep olur ve seksüel olarak bulaşır.Bu virüsler ilk infeksiyonu takiben konağın vücudunda latent olarak kalma özelliğine sahiptirler.[7][8] Daha sonra virüsün reaktivasyonu ,nüks eden infeksiyonlara neden olur.Oldukça yaygın bu virüsle toplumun %60 'ı enfektedir ve bu bireylerde antikor teşekkül etmiştir. [9] Virüs reaktivasyonunu soğuk, güneş ışığı, stres ve menstürasyon sitümüle edebilir. Reaktivasyon tüm hayat boyunca arasıra bazende sık olarak görülür. [10] [11] HSV lezyonları intra epitelyal veziküller olarak gelişirler ve kısa sürede erezyonlu , eritemetöz sınırlı,ülserasyonlu alanlar bırakarak patlarlar.Ektraoral rekürrent herpetik infeksiyonlar genellikle dudakları etkiler.Veziküller ülseratif gingivostomatisis ,ateş, lenfadenopati ve ağrı ile birlikte seyreder.[8]Herpes simpleks virüsleri insanlarda çeşitli klinik tablolar oluşturabilir.

Primer herpetik girgivostomatik,primer infeksiyonun en sık görülen şeklidir.Etyolojisinde genellikle HSV-1 nadiren de HSV-2 rol oynar.En çok altı ay,altı yaş arasındaki çocuklarda görülür. İkinci olarak en çok 15-25 yaş arasındaki genç erişkinler etkilenir.Buna rağmen HSV ile daha önce karşılaşmayan ve daha önceki bir infeksiyona karşı uygun bir tepki gösteremeyen yetişkinler de etkilenebilir.Hastalik beklenmedik bir şekilde başlar, klinik olarak yüksek ateş,baş ağrısı,kırıklık,anoreksi,bilateral hassas bölgesel lenfadenopati ağrılı ağız lezyonları ile karakterizedir. 3-12 günlük inkübasyon döneminden sonra,lezyonların çıkacağı yerde uyuşma ve hafif kaşınma şeklinde lokal duyarlılık oluşur.Lezyonlar kırmızı bir hal ileçevrili grup veziküller ile başlar.Bunlar süratle açılarak,ağrılı yüzeysel ülserlere dönüşürler.Ağız mukozasındaki lezyonlar gri-beyaz bir epitelyal membranla, dudak ve yüzdeki lezyonlar ise hemoralojik kabuklarla örtülüdür.Ağızda kötü koku ve tükürük artışı vardır.Beslenme bozulur.Ateş,halsizlik,huzursuzluk ve ağrılı bölgesel lenfadenopati vardır.İlk üç beş gün süresince yeni lezyonlar oluşmaya devam eder.Geniş ,ödemli ve ağrılı gingival lezyonlar hemen hemen daima mevcuttur.Ödemli interdental papik artmış kapiller permeabilitesi nedeniyle,minör trvmalar sonrasında kanar.Teşhis genellikle klinik görünüşle konur.Ateş üçüncü ,dördüncü günde düşer.Lezyonlar 10-14 gün devam eder. [9] [12]

Viral Yapı

Hayvan Herpes Virüslerinin tümünde bazı ortak özellikler paylaşılır. Hayvan herpes virüslerinin yapısı nispeten geniş çift sarmallı, zarf olarak adlandırılan iki tabakalı lipit ile sarılmış olan kapsid adı verilen bir protein kafes içinde sarılmış, icosahedral, lineer DNA genomundan oluşur. Zarf bir tegument aracılığıyla kapside bağlanır. Bu partikülün tamamı virion olarak adlandırılır.

Kalabalık gen üzerindeki spekülasyon varsayılan 94 ORF tarafından 84 kadar özgün protein kodlama genlerine izin vermesine rağmen, HSV-1 ve HSV-2, her biri kendi genomları içinde, en az 74 geni (ya da açık okuma çerçeveleri, ORF'ler) içerir.

Bu genler, virüsün kapsid, tegument ve örtüsünü oluşturan, hem de virüsün replikasyonunun ve enfektivitesinin kontrolünde etkili çeşitli proteinler kodlar.

HSV-1 ve HSV-2 genomları karmaşıktır ve uzun eşsiz bölge (UL) ve kısa eşsiz bölge (US) olarak adlandırılan  iki özgün bölge içerir. Bilinen 74 ORF’nin, UL 56 viral gen içerirken,US sadece 12 sini içermektedir.Kaynak hatası: <ref> etiketi için </ref> kapanışı eksik (Bkz: Kaynak gösterme)9.</ref>

HSV genlerin transkripsiyonu enfekte olmuş bir konak hücredeki RNA polimeraz II ile katalize edilmektedir.

Enfeksiyonu takiben ilk olarak erken ve geç viral genlerin ekspresyonunu düzenleyen proteinleri kodlayan erken genler ifade edilir. Erken gen ekpresyonu DNA replikasyonuna katılan enzimlerin sentezine ve bazı zarf glikoproteinlerinin üretimine izin verir.

Son olarak geç genlerin ekpresyonu meydana gelir, bu genler ağırlıklı olarak virion partikülünü oluşturmak için protein kodlar.

Beş protein viral kapsidi oluşturmaktadır; UL6, UL18, UL35, UL38 ve majör kapsid proteini UL19. [13]

Evrim

Herpes simpleks virüsleri altı dalda (şube) sınıflandırıla bilinir.[14] Bunlardan dördü Doğu Afrika da, biri Doğu Asya da, diğeri de Avrupa ve Kuzey Amerika'da ortaya çıkmaktadır. Bu virüsün Doğu Afrika kökenli olduğu düşünülmektedir. Avrasya (Avrupa –Asya melezi) suşlarının ortak atasının en son 60.000 yıl önce evrimleştiği anlaşılmaktadır.[15] Doğu Asya HSV-1 izolatlarının alışılmadık bir şablona sahip olması, en iyi Japon halkının iki aşamalı göçün mesuliyeti ile açıklanmaktadır. Mutasyon oranı, konum ve yıla göre 1,38.10-7 yer değiştirme olduğu tahmin edilmektedir.[16] Klinik ortamda, timidin kinaz geninde ki ya da DNA polimeraz geninde ki mutasyonlar asiklovir direncine neden olmuştur. Ancak mutasyonların büyük bölümü DNA polimeraz geninden ziyade timidin kinaz geninde meydana gelmektedir.[17]

Tedavi ve Aşı Gelişimi

Canlı vucüdunda enfeksiyona neden olan bazı herpes virüsler için, HVT/LT (hindi herpes virüs vektörü laryngotracheitis aşısı) gibi, sadece hayvanlarda, kullanılan aşılar yaygındır. HVT/LT, ilginç bir şekilde aşı uygulanmış bazı hedef hayvanlarda damar tıkanıklığını önler. Buradaki ilginç nokta damar tıkanıklığının tarihsel olarak hayvanlarda ve insanlarda aşırı bir benzerlik göstermesidir.[18][19] Herpes virüsleri uzun ömürlü enfeksiyonlara sebep olurlar ve bu virüslerin insan vucüdundan henüz tümüyle yok edilmesi başarılamamıştır. Geliştirilen tedavilerdeki ortak amaç genelikle antiviral ilaçlarla viral replikasyona müdahale etmek, salgınla ilişkili lezyonun fiziksel şiddetini düşürmek, ve enfeksiyonun diğer hastalık adaylarına bulaşma şansını en aza indirmektir. Savunmasız hasta popülasyonunda şu ana kadar yapılan çalışmalar, aciclovir[20] ve valaciclovir gibi günlük olarak kullanılan antiviral ilaçlar bizlere herpes virüslerin yeniden aktive olma oranını düşürdüğünü göstermektedir.[21]

Alzheimer İle İlişkisi

Araştırmacılar 1979 yılı gibi eski bir tarihte HSV-1 virüsü ile alzheimer hastalığı arasında ilişki olduğunu rapor etmişlerdir. HSV-1 virüsü sinir sistemine zarar vermekte ve kişinin alzheimer olma riskini arttırmaktadır.[22] Virüs, alzheimer hastalığının oluşmasına öncülük eden lipoproteinlerin bileşenleri ve reseptörleriyle etkileşim kurar.[23] Bu araştırma patojen olarak herpes virüslerin alzheimer hastalığının oluşumuyla ilişkili olduğunu göstermektedir.[24] 1997 yılında yapılan başka bir çalışmaya göre ise allel genin yokluğunda HSV-1 virüsü sinirsel bir hasara sebep olmamakta ve alzheimer riskini artırmamaktadır.[25]Ancak, 2008 yılında 591 kişiyle yapılan son ileriye dönük çalışmada, HSV’nin yeniden aktive olmuş antikorlarıyla işaretlenmiş ve işaretlenmemiş alzheimer hastalarının oranında istatiksel olarak önemli farklar görüldüğü belirtilmiştir. Bu çalışmada APOE-epsilon4 alleliyle direkt bir ilişkilendirme yapılmamıştır. Ayrıca hastadan alınan küçük bir örnekte bazal seviyede antikor bulunmayabilir, bu nedenle sonuçlara son derece belirsiz ve tam da kesin olamayacağı göz önüne alınarak bakılmalıdır.[26] 2011 yılında Manchester Üniversitesi'nden bilim adamları, HSV-1 ile enfekte olmuş hücrelere antiviral ajanlarla yapılan uygulamada beta amyloid ve P-tau birikiminin ve HSV-1 replikasyonun düştüğünü göstermişlerdir.[27]

Herpes Simpleks Virüsünün Moleküler Biyolojisi

Herpes Simpleks virüsü, 125 – 240 kbp'lik çift zincirli DNA genomuna sahip icosahedral yapıda zarflı bir virüstür. Tegument, Herpes Simpleks virüsünde kapsidle zarf arasında bulunan sıvı bir bölgedir. Çok fazla sayıda bileşen içerir. Bu bileşenler bazı proteinler ve bazı mRNA’lardır. Tegumentte bulunan proteinler hücrede enfeksiyonun ilk zamanlarından itibaren bulunur.

Transkripsiyon ve Translasyon

Herpeks Simpleks virüsünde gen ekspresyonu üç gruba ayrılmaktadır. Bu gruplar, ileri erken(IE) genlerinin ekspresyonu, erken(E) genlerinin ekspresyonu ve geç(L) genlerin ekspresyonudur.[8] VP16, tegumentteki diğer viral proteinlerle etkileşebilen, IE transkripsiyonunun başlamasında önemli role sahip olan bir proteindir. İleri erken(IE) genleri, VP16’nın transkripsiyon başlatıcı olarak görev yapmasıyla ilk transkripsiyona uğratılan genlerdir. Erken genleri(E), ileri erken(IE) proteinleri sentezlendikten sonra transkripsiyona uğrar. Geç faz genleri ise DNA replikasyonu başladıktan sonra transkripsiyona uğrar.

Virüsün DNA’sı konak hücrenin çekirdeğine girdiğinde, hızlı bir şekilde halkasal hale gelir. İlk olarak ileri erken genleri konak hücrenin RNA Polimeraz II’si ile transkripsiyona uğrar. İleri erken genlerinin transkripsiyonu tegument proteini olan VP16 ile başlatılır. İleri erken proteinleri çekirdeğe girip, erken faz genlerinin transkripsiyonunu aktive eder. Erken faz genlerinin ürünü olan E proteinleri virüsün DNA replikasyonu için gereklidir.[28] Çıkış için sinyal geldiğinde geç faz(L) genlerininin transkripsiyonu olur ve yapısal proteinler sentezlenip, prokapsid oluşturulur. DNA replikasyonu sonucunda virüs DNA’sının uzun konkatemerleri oluşur. Bu konkatemerler genom boyutunda bölünerek yeni kapsidlere paketlenir. [8]

Kaynakça

https://en.wikipedia.org/wiki/Herpes_simplex_virus

  1. ^ editors, Kenneth J. Ryan, C. George Ray, (2004). Sherris medical microbiology : an introduction to infectious diseases (4th ed. bas.). New York: McGraw-Hill. ISBN 0-8385-8529-9. 
  2. ^ editors, Kenneth J. Ryan, C. George Ray, (2004). Sherris medical microbiology : an introduction to infectious diseases (4th ed. bas.). New York: McGraw-Hill. ISBN 0-8385-8529-9. 
  3. ^ http://www.dermnetnz.org/viral/herpes-simplex.html.  Eksik ya da boş |başlık= (yardım)
  4. ^ Straface, Straface (2012). "Herpes Simplex Virus Infection in Pregnancy". Infectious Diseases in Obstetrics and Gynecology. Cilt 2012. ss. 1–6. doi:10.1155/2012/385697. 
  5. ^ Meltem KORAY :Herpes Virüs Enfeksiyonlarının Klinik ,Laboratuvar Teşhisi ve Tedavisi ,İstanbul
  6. ^ John Carter, Venetia Saunders. Virology, Principles and Applications. John Wiley & Sons. ISBN 978-0-470-02386-0.
  7. ^ Burns CJ , Var M, Diagnostic methods for herpes simplex infection.Oral surgery 1980; 50 :346-349
  8. ^ a b c d Tanyeri H, Ağırbaş E, Yalçın S, Katiboğlu H, Güç Ü : Herpes simplex virüs infeksiyonu tespit edilen hastalarda uzun süreli asiklovir kullanımının araştırılması.J Turkish Oral Maxillofac Surg 1997; 1; 1-2: 20-24 Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: ":0" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  9. ^ a b Main DM, Acut herpetic stomatitits referals to Ledds Dental Hospital. Br Dent J 1989; 166: 14-16
  10. ^ Tyldesley RW :Oral Medicine. Third Ed. Oxford Unv. Press 1983 ;57-59.
  11. ^ Tanyeri H, Katiboğlu AB, Ağırbaş E, Yalçın S, Güç Ü, Işık N : Rekürrent herpes simplex virüsü infeksiyon tanısı konan hastalarda IgG alt gruplarının araştırılması. Dişhek Der 1996 ; 20 :92-94.
  12. ^ Langlais RP and Mİller CS : Color atlas of common oral diseases. 2nd Ed. Williams and Wilkins,Maryland ,1998
  13. ^ McGeoch DJ, Rixon FJ, Davison AJ (2006). "Topics in herpesvirus genomics and evolution". Virus Res.117 (1): 90–104.
  14. ^ Kolb AW, Ané C, Brandt CR (2013) Using HSV-1 genome phylogenetics to track past human migrations" PLoS One 8(10) e76267.
  15. ^ Bowden R, Sakaoka H, Ward R, Donnelly P (2006) Patterns of Eurasian HSV-1 molecular diversity and inferences of human migrations" Infect Genet Evol 6(1) 63-74
  16. ^ Kolb AW, Ané C, Brandt CR (2013) Using HSV-1 genome phylogenetics to track past human migrations" PLoS One 8(10) e76267.
  17. ^ Hussin A, Md. Nor NS, Ibrahim N (2013) Phenotypic and genotypic characterization of induced acyclovir-resistant clinical isolates of herpes simplex virus type 1" Antivir Res 100 306-313
  18. ^ http://www.bioone.org/doi/abs/10.1637/10383-092412-Reg.1.  Eksik ya da boş |başlık= (yardım)
  19. ^ https://books.google.com/books?id=0ToGnkORSAMC&pg=PA25&lpg=PA25.  Eksik ya da boş |başlık= (yardım)
  20. ^ Kimberlin, Kimberlin (6 Ekim 2011). "Oral Acyclovir Suppression and Neurodevelopment after Neonatal Herpes". New England Journal of Medicine. 365 (14). ss. 1284–1292. doi:10.1056/NEJMoa1003509. 
  21. ^ Kimberlin, Kimberlin (6 Ekim 2011). "Oral Acyclovir Suppression and Neurodevelopment after Neonatal Herpes". New England Journal of Medicine. 365 (14). ss. 1284–1292. doi:10.1056/NEJMoa1003509. 
  22. ^ Middleton, Middleton (Mayıs 1980). "HERPES-SIMPLEX VIRAL GENOME AND SENILE AND PRESENILE DEMENTIAS OF ALZHEIMER AND PICK". The Lancet. 315 (8176). s. 1038. doi:10.1016/S0140-6736(80)91490-7. 
  23. ^ Dobson, Dobson (Temmuz 1999). "Herpes simplex virus type 1 and Alzheimer's disease". Neurobiology of Aging. 20 (4). ss. 457–465. doi:10.1016/S0197-4580(99)00055-X. 
  24. ^ Pyles, Pyles (Kasım 2001). "The association of herpes simplex virus and Alzheimer's disease: a potential synthesis of genetic and environmental factors". Herpes : the journal of the IHMF. 8 (3). ss. 64-8. PMID 11867022. 
  25. ^ Itzhaki, Itzhaki (25 Ocak 1997). "Herpes simplex virus type 1 in brain and risk of Alzheimer's disease". Lancet (London, England). 349 (9047). ss. 241-4. PMID 9014911. 
  26. ^ Letenneur, Letenneur (4 Kasım 2008). "Seropositivity to Herpes Simplex Virus Antibodies and Risk of Alzheimer's Disease: A Population-Based Cohort Study". PLoS ONE. 3 (11). ss. e3637. doi:10.1371/journal.pone.0003637. 
  27. ^ Wozniak, Wozniak (7 Ekim 2011). "Antivirals Reduce the Formation of Key Alzheimer's Disease Molecules in Cell Cultures Acutely Infected with Herpes Simplex Virus Type 1". PLoS ONE. 6 (10). ss. e25152. doi:10.1371/journal.pone.0025152. 
  28. ^ Knipe, D., M. & Cliffe, A. (2008). “Chromatin control of herpes simplex virus lytic and latent infection”. Nature. 6; 211-221.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Herpes_simpleks_virüsü&oldid=17033307" sayfasından alınmıştır