Truva Atı

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Yaklaşık MÖ 2. yüzyıl, grek dönemine ait Odysseus başı, Sperlonga, İtalya'da, Tiberius'un bir villasında bulundu. Tahta at fikri, Odysseus'dan çıkmıştır.
Antik kentin yanı başındaki Truva atı yapılırken
2021 yılı, Truva Antik Kenti girişi
Truva Atı'nın bir replikası, günümüzde Truva şehrinin bugünkü yeri olan Çanakkale, Türkiye'de bulunmaktadır.

Truva atı, Odysseus'un Truva surlarını aşmak ve şehre gizlice girmek için yaptırdığı tahtadan at maketidir. Savaş yaklaşık 10 yıldır sürmektedir. Askerler bıkkın ve yorgundur. Zekası sayesinde Athena tarafından da sevilen Odysseus'un aklına tahtadan bir at yapma fikri gelir. Plana göre Akhalılar savaştan çekiliyor gibi gözüküp, geride çok büyük bir tahta at bırakırlar. Odysseus ve diğer seçkin komutanlar atın içine gizlenirken, diğerleri denize açılıp gemileri Bozcaada'nın arkasına, Troyalıların onları göremeyeceği bir şekilde gizlerler. Planın yürümesi için, görevi tahta atın Truvanın surlarından içeri girmesini sağlamak olan bir Akhalı askeri atın yanında bırakırlar. Akhalıların çekildiğini gören Truvalılar, şaşkınlık içinde batı kapısının önündeki dev tahta atın yanına giderler. Bu sırada ortaya çıkan Sinon ismindeki Akhalı asker, Yunanlardan nefret ettiğini, onu Akhalıların geri dönüşleri için gerekli rüzgarın çıkması adına kurban seçtiklerini ve kendisinin kaçarak kurtulduğunu söyler.

Tahta at Tanrıça Athena'ya kutsal bir sunak olarak yapılmıştır. Büyük olmasının sebebi Troyalıların onu dar şehir kapılarından şehrin içine almalarını engellemek içindir. Akhaların beklentisi Troyalıların bu atı yakıp yıkmalarıdır. Böylece Tanrıça Athena'nın öfkesini Troya üzerine çekmiş olacaklardır. Ama Troyalılar atı şehrin içine alıp onu korurlarsa Athena'nın lütfu Troyalılara yönelecektir.

Akhalı askerin sözlerine inanan ve barışmak isteyen Truvalılar bu sözlere inanırlar ve tahta atı içeri alırlar. Gece barış kutlamalarıyla eğlenen ve alkolün etkisiyle sızan Truvalılar, atın içindeki Akhalı Savaşçılar tarafından avlanır. Bu sırada Truva'nın surlarına yaklaşmış olan Akhalı Ordusunun da takviyesiyle Truva Şehri tamamen yıkılır. Truva'nın baştan sona yakıldığı bu katliam sonrasında Menelous Helen'i alarak Yunanistan'a yelken açar.

Truva atının gerçekten var olup olmadığı bilinmemektedir. Homeros tarafından anlatılan öyküde geçmekle birlikte, bunun bir metafor olduğunu düşünen tarihçiler de bulunmaktadır. Bu tarihçilere göre, Truva atı gerçekten inşa edilmemiştir ve ancak deprem tanrısı da olan Poseidon'un simgesi olan atın, depremle yıkılan Truva surlarından içeri girme olayının metafor olarak Homeros tarafından kullanıldığı düşünülmektedir.[1]

Sanatsal temsiller[değiştir | kaynağı değiştir]

Truva Atı'nın ilk edebi görünümlerinden daha önceki veya çağdaşı olan resimsel temsilleri, hikâyenin çağdaş izleyicileri tarafından algılanan anlamının ne olduğunu açıklığa kavuşturmaya yardımcı olabilir. Truva Atı'nın günümüze ulaşan çok az antik (MÖ 480'den önce) tasviri vardır.[2][3] En eskisi MÖ 700'lerden kalma bir Boeotia fibulası üzerindedir. Diğer erken tasvirler Yunan adaları Mikonos ve Tinos'ta bulunan ve her ikisi de genellikle MÖ 675 ve 650 yılları arasına tarihlenen iki kabartma pitos üzerinde yer almaktadır. Tarihçi Michael Wood, Mikonos vazosunu MÖ sekizinci yüzyıla, yani Homeros'a atfedilen yazılı anlatılardan öncesine tarihlemekte ve bunu Truva Atı hikâyesinin bu anlatılar yazılmadan önce de var olduğuna dair bir kanıt olarak öne sürmektedir.[4] Truva atının diğer arkaik temsilleri MÖ 560 yılına tarihlenen bir Korint aryballosunda, MÖ 540 yılına tarihlenen bir vazo parçasında ve bir Etrüsk akik bokböceği üzerinde bulunmaktadır.[5] MÖ 400 civarına tarihlenen bir kaliks kraterden elde edilen kırmızı figürlü bir Attika parçası, Yunanlıların Truva Atı'ndan aşağıya indiği sahneyi tasvir etmektedir ve ahşap ambar kapısı ile temsil edilmektedir.[6]

Görseller[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2020. 
  2. ^ Sparkes, B. A. (1971). "The Trojan Horse in Classical Art1". Greece & Rome. 18 (1): 54-70. doi:10.1017/S001738350001768X. ISSN 1477-4550. 
  3. ^ Sadurska, Anna (1986). "Equus Trojanus". Lexicon Iconographicum Mythologiae Classicae. Zürich. 3,1: 813-817. 
  4. ^ Wood, Michael (1985). In Search of the Trojan War. Londra: BBC books. ss. 80; 251. ISBN 978-0-563-20161-8. 
  5. ^ "Carnelian scarab | Etruscan, Populonia | Late Archaic | The Met". The Metropolitan Museum of Art, i.e. The Met Museum. Erişim tarihi: 27 Kasım 2017. 
  6. ^ Peixoto, Gabriel B. (2022). "The Depiction of Temples in Attic Red Figure: from mid-5th to mid-4th century BCE" (İngilizce). doi:10.13140/RG.2.2.27930.31687. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]