Teonomi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Teonomi, Hristiyan teolojisinde kullanılan bir deyim. İnsan merkezli otonominin tersine etik ve yasanın Tanrı merkezliliğini kabul eden anlayışa işaret etmektedir.

Tanım ve Kullanılışı[değiştir | kaynağı değiştir]

Teonomi kelimesi Yunancada Tanrı anlamına gelen Theos ve Yasa anlamına gelen Nomos kelimelerinden türetilmiştir. Kelime reformist Hristiyan mezhepleri ve yazarlarınca Kitab-ı Mukaddes'te (Kutsal Kitap) etiğin temel kaynağı olarak Tanrı'nın görülmesi anlayışını tanımlamakta kullanılmıştır. Reformist olmayan Paul Tillich, reformist yazarlardan farklı bir şekilde kelimeyi, kendi etik perspektifini tanımlamak için kullanır.

Ekler[değiştir | kaynağı değiştir]