İçeriğe atla

Nimodipin

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Nimodipin
Klinik verisi
Uygulama
yolu		Oral
Farmakokinetik veri
Biyoyararlanım13% Oral
Protein bağlanma%95
MetabolizmaKaraciğer
Boşaltımİdrar ve gayta
Tanımlayıcılar
  • 3-(2-Methoxyethyl) 5-propan-2-yl 2,6-dimethyl-4-(3-nitrophenyl)-1,4-dihydropyridine-3,5-dicarboxylate
CAS Numarası
PubChem CID
DrugBank
CompTox Bilgi Paneli (EPA)
ECHA Bilgi Kartı100.060.096 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
Kimyasal ve fiziksel veriler
FormülC21H26O7N2

Nimodipin veya bilinen ticari ismiyle Nimotop, subaraknoid kanamaya (bir tür beyin kanaması ) ikincil vazospazmı önlemede kullanılan kalsiyum kanal blokeridir. İlk olarak yüksek tansiyon tedavisi için geliştirilmiştir, ancak bu endikasyon için günümüzde kullanılmamaktadır.

1971'de patenti alındı[1] ve 1988'de ABD'de tıbbi kullanım için onaylandı.[2] 1985 yılında Almanya'da tıbbi kullanım için onaylanmıştır.[3]

Tıbbi kullanım[değiştir | kaynağı değiştir]

Serebral damar için seçici olduğu için nimodipinin ana kullanım alanı serebral vazospazm'ın önlenmesidir.[4] Uygulaması subaraknoid kanamadan 4 gün sonra başlar ve üç hafta devam eder. Kan basıncı %5'in üzerinde düşerse doz ayarlanır. Rutin olarak intravenöz nimodipinin kullanımına ilişkin hala tartışmalı konular vardır.[5][6]

2003 yılında yapılan bir çalışmada (Belfort ve ark.), şiddetli preeklampsili kadınlarda nöbetleri önlemede nimodipinin magnezyum sülfattan daha etkisiz olduğunu göstermiştir.[7]

Nimodipin'in, kafa travması tedavisinde rutin bir kullanımı yoktur. Travmatik subaraknoid kanama için çeşitli çalışmalar yapılmıştır. 4 çalışmanın sistematik incelemesinde nimodipin tedavisinin bu hastalarda bir faydası gözlenememiştir.[8] Nimodipinin beyin hasarı sonrası ultradian bipolar döngünün tedavisinde ve amigdalohipokampektomi sonrasında etkinlik gösterdiğine dair yayınlar vardır.[9]

Dozaj[değiştir | kaynağı değiştir]

Normal doz 60 mg tabletin her dört saatte bir verilmesidir. Hasta tabletleri ağızdan alamıyorsa, daha önce intravenöz infüzyon yoluyla 1–2 mg/saat hesabıyla verilir (vücut ağırlığı <70 ise daha düşük doz kullanılır, ayrıca kan basıncı çok düşükse doz azaltılır).[5] Ancak IV uygulama zorluğu varsa nazogastrik tüp ile uygulama bir alternatiftir.

Kontrendikasyonlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Nimodipin, çoğu kalsiyum kanal blokerlerinin bilinen özellikleri olan düşük kan basıncı, kızarma ve terleme, ödem, mide bulantısı ve diğer gastrointestinal problemlerle ilişkilidir. Kararsız angina veya bir aydan daha yakın bir zamanda miyokard enfarktüsü durumunda kontrendikedir.

Geçmişte nimodipin intravenöz olarak uygulanırken, FDA Ocak 2006'da bir uyarı yayınlayarak, oral preparatın onaylandığını ancak intravenöz kullanımın ciddi komplikasyonlara yol açtığına dair raporlar aldığını bildirmiştir.[10]

Yan etkiler[değiştir | kaynağı değiştir]

FDA, yan etkileri q4h'deki dozaj seviyelerine göre gruplara ayırmıştır. Yüksek doz grubu için (90 mg) grubun %1'inden daha azı, kaşıntı, gastrointestinal kanama, trombositopeni, nörolojik bozulma, kusma, terleme, konjestif kalp yetmezliği, hiponatremi, trombosit sayısında azalma, yaygın damar içi pıhtılaşma, derin ven trombozu gibi olumsuz durumlar yaşadı.[4]

Farmakokinetik[değiştir | kaynağı değiştir]

Emilim[değiştir | kaynağı değiştir]

Oral uygulamadan sonra bir buçuk saat içinde doruk plazma konsantrasyonlarına ulaşır. Enzimleri indükleyen antikonvülsanlar alan hastalarda plazma konsantrasyonları daha düşükken, sodyum valproat alan hastalarda belirgin şekilde daha yüksekti.[11]

Metabolizma[değiştir | kaynağı değiştir]

Nimodipin ilk geçiş etkisine maruz kalır. Nimodipinin dihidropiridin halkası, sitokrom P450 izoformu 3A (CYP3A ) tarafından yönetilen bir işlem olan karaciğerin hepatik hücrelerinde dehidrojene edilir. Ancak bu, troleandomisin (bir antibiyotik) veya ketokonazol (bir mantar önleyici ilaç) ile tamamen inhibe edilebilir.[12]

Atılım[değiştir | kaynağı değiştir]

Radyoaktif etiketleme ile yapılan hayvan çalışmaları dozun %40-50'sinin idrar yoluyla atıldığını bulmuştur. Maymunlarda vücuttaki kalıntı seviyesi hiçbir zaman %1,5'i geçmemiştir.

Etki mekanizması[değiştir | kaynağı değiştir]

Nimodipin, spesifik olarak L tipi voltaj kapılı kalsiyum kanallarına bağlanır. Vazospazmı önleme mekanizması hakkında çok sayıda teori vardır, ancak hiçbiri kesin değildir.[13]

Nimodipinin ayrıca mineralokortikoid reseptörünün bir antagonisti veya bir antimineralokortikoid olarak hareket ettiği bulunmuştur.[14]

Stereokimya[değiştir | kaynağı değiştir]

Nimodipin bir stereo çekirdek içerir ve iki enantiyomerden biri olarak bulunabilir. Farmasötik ilaç, (R)- ve (S)- formlarının eşit bir karışımı olan bir rasemattır. [15]

nimodipinin enantiyomerleri
</img>



</br>(R)-Nimodipin



</br> CAS numarası: 77940-92-2 		</img>



</br> (S)-Nimodipin



</br> CAS numarası: 77940-93-3

Konuyla ilgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Pharmacology: R. Towart, S. Kazda, Br. J. Pharmacol. 67, 409P (1979).
  • Use as cerebral vasodilator: H. Meyer et al., GB 2018134 ; eidem, ABD patent 4.406.906 (1979, 1983 to Bayer).
  • Effect on associative learning in aging rabbits: R. A. Deyo et al., Science 243, 809 (1989).

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • "Nimodipine". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine. 24 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "New molecular entity with antihypertensive properties". UK Patent Office / EspaceNet Patent Search. British patent 1,358,951: Patent Office of the United Kingdom. 10 Nisan 1971. s. GB1358951. 12 Kasım 2020 tarihinde kaynağından (Patent (Post-Approval)) arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2019. Priority date: 1971-04-10 (...) Date issued: 1974-07-03 
  2. ^ "US FDA NDA 018869". Drugs@FDA.gov Approved Drugs. Food and Drug Administration of the United States (FDA). 28 Aralık 1988. 30 Kasım 2017 tarihinde kaynağından (New drug approval from the US FDA) arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2019. Nimodipine (...) approved for the treatment of high blood pressure (...) 
  3. ^ Analogue-based Drug Discovery. John Wiley & Sons. 2006. s. 464. ISBN 9783527607495. 29 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2021. 
  4. ^ a b "FDA approved Labeling text. Nimotop (nimodipine) Capsules For Oral Use" (PDF). Food and Drug Administration. December 2005. 15 Mart 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2009. 
  5. ^ a b "Cerebral vasospasm after subarachnoid hemorrhage". Curr Opin Crit Care. 9 (2): 113-9. April 2003. doi:10.1097/00075198-200304000-00006. PMID 12657973. 
  6. ^ "Cerebral arterial spasm--a controlled trial of nimodipine in patients with subarachnoid hemorrhage". N. Engl. J. Med. 308 (11): 619-24. March 1983. doi:10.1056/NEJM198303173081103. PMID 6338383. 
  7. ^ "A comparison of magnesium sulfate and nimodipine for the prevention of eclampsia". N. Engl. J. Med. 348 (4): 304-11. January 2003. doi:10.1056/NEJMoa021180. PMID 12540643. 
  8. ^ "Effect of nimodipine on outcome in patients with traumatic subarachnoid haemorrhage: a systematic review". Lancet Neurol. 5 (12): 1029-32. December 2006. doi:10.1016/S1474-4422(06)70582-8. PMID 17110283. 
  9. ^ "Response to nimodipine in ultradian bipolar cycling after amygdalohippocampectomy". J Clin Psychopharmacol. 32 (1): 146-8. February 2012. doi:10.1097/JCP.0b013e31823f9116. PMID 22217956. 
  10. ^ "Information for Healthcare Professionals: Nimodipine (marketed as Nimotop)". Food and Drug Administration. 22 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2009. 
  11. ^ "Differential effects of valproic acid and enzyme-inducing anticonvulsants on nimodipine pharmacokinetics in epileptic patients". Br J Clin Pharmacol. 32 (3): 335-40. September 1991. doi:10.1111/j.1365-2125.1991.tb03908.x. PMC 1368527 $2. PMID 1777370. 
  12. ^ "Enzyme kinetics and inhibition of nimodipine metabolism in human liver microsomes" (PDF). Acta Pharmacol. Sin. 21 (8): 690-4. August 2000. PMID 11501176. 8 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 29 Ağustos 2021. 
  13. ^ Pharmacology. Edinburgh: Churchill Livingstone. 2003. ISBN 0-443-07145-4. 
  14. ^ "Is there a new dawn for selective mineralocorticoid receptor antagonism?". Curr. Opin. Nephrol. Hypertens. 23 (5): 456-61. September 2014. doi:10.1097/MNH.0000000000000051. PMC 4248353 $2. PMID 24992570. 
  15. ^ Rote Liste Service GmbH (Hrsg.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Nimodipin&oldid=31480939" sayfasından alınmıştır