Mikroanaliz
Mikroanaliz, çok az miktarda (genellikle 10 mg veya 1 ml'den az) kimyasal maddenin veya çok küçük (genellikle 1 cm2'den az) malzeme yüzeylerinin kimyasal olarak tanımlanması ve nicel analizidir. Kimyasal elementlerin mikro analizinde öncülerden biri Avusturya Nobel Ödülü sahibi Fritz Pregl'dir .[1]
Yöntemler[değiştir | kaynağı değiştir]
Mikroanalizde kullanılan en bilinen yöntemler:
- Spektroskopi yöntemlerinin çoğu: ultraviyole-görünür spektroskopi, kızılötesi spektroskopi, nükleer manyetik rezonans, X ışını floresansı ve kütle spektrometrisi
- Kromatografi yöntemlerinin çoğu: yüksek performanslı sıvı kromatografisi, Jel geçirgenlik kromatografisi;
- Bazı termal analiz yöntemleri: diferansiyel taramalı kalorimetre, termogravimetrik analiz;
- Elektroforez;
- Alan akışı parçalama;
- X ışını kırınımı;
- Yanma analizi.
Avantajları[değiştir | kaynağı değiştir]
Mikroanaliz normal analiz yöntemleriyle karşılaştırıldığında:
- Hazırlık için daha az zaman gerektirir
- Daha az numune ve çözücü gerektirir ve böylece daha az atık üretir ve daha uygun maliyetlidir.
Dezavantajları[değiştir | kaynağı değiştir]
- Küçük miktarların kullanımı her zaman basit değildir.
- Daha yüksek tartım doğruluğu gereklidir (örn. Doğru terazinin kullanılması).
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1923/index.html 26 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 1923 Kimyada Nobel Ödülü . Nobelprize.org. Alındı 2014-08-06
