Lydia Davis

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Lydia Davis
Doğum15 Temmuz 1947 (76 yaşında)
Northampton, Massachusetts, U.S.
MeslekYazar
Alma materBarnard College
Dönem1976–ɡünümüz
TürKısa öykü, roman, deneme
Evlilikler
Paul Auster
(e. 1974; b. 1977)

Alan Cote
Çocuklar2
AkrabalarRobert Gorham Davis (baba)
Hope Hale Davis (anne)
Claudia Cockburn (üvey kız kardeş)

Lydia Davis (15 Temmuz 1947), genellikle kısa (bir veya iki sayfa uzunluğunda) kısa öyküler yazan Amerikalı bir kısa öykü yazarı, romancı, denemeci ve Fransızca ve diğer dillerden çevirmendir.[1][2][3] Davis, Marcel Proust'un Swann's Way ve Gustave Flaubert'in Madame Bovary'si de dahil olmak üzere Fransız edebiyat klasiklerinin birçok yeni çevirisini yaptı.

Kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Davis, aralarında The Thirteenth Woman and Other Stories (1976) ve PEN/Hemingway Ödülü finalisti Break It Down (1986)'ın da bulunduğu altı kurgu derlemesi yayınladı. En son koleksiyonları Farrar, Straus ve Giroux tarafından 2007'de yayınlanan Ulusal Kitap Ödülü finalisti olan Rahatsızlık Çeşitleri ve Yapamam ve Yapamam (2013) idi. Lydia Davis'in Toplu Hikayeleri (2009), onun 2008'e kadar olan tüm kısa kurgularını içeriyor.

Davis ayrıca Proust, Flaubert, Blanchot, Foucault, Michel Butor, Michel Leiris, Pierre Jean Jouve ve diğer Fransız yazarların yanı [4] Belçikalı romancı Conrad Detrez ve Hollandalı yazar AL Snijders'ı da çevirdi.

Ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 1986 PEN/Hemingway Ödülü finalisti, Break It Down filmiyle[4]
  • 1988 Whiting Kurgu Ödülü[5]
  • İlk kez Grand Street'te çıkan kısa öykü "St. Martin", The Best American Short Stories 1997'de yer aldı.
  • 1997 Guggenheim Bursu
  • 1998 Lannan Kurgu Edebiyat Ödülü[4]
  • 1999 Chevalier de l'Ordre des Arts et des Lettres, kurgu ve çeviri dalında.[6]
  • İlk kez Hambone'da ortaya çıkan kısa öykü "Betrayal", The Best American Poetry 1999'da yer aldı.
  • İlk kez McSweeney's'de yer alan kısa öykü "A Mown Lawn", The Best American Poetry 2001 listesine dahil edildi.
  • 2003 MacArthur Burs Programı[6]
  • 2007 Ulusal Kitap Ödülü Kurgu finalisti, Rahatsızlık Çeşitleri: Hikayeler[7]
  • İlk kez 32 Şiir'de yer alan kısa öykü "Men", The Best American Poetry 2008 listesine dahil edildi.
  • 2013 Amerikan Sanat ve Edebiyat Akademisi Liyakat Madalyası Ödülü[8]
  • 2013 Philolexian Society Seçkin Edebi Başarı Ödülü
  • 2013 Man Booker Uluslararası Ödülü[9]
  • 2020 PEN/Malamud Ödülü[10]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Crum, Maddie (13 Haziran 2014). "Read 15 Amazing Works Of Fiction In Less Than 30 Minutes". 14 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2019 – Huff Post vasıtasıyla. 
  2. ^ Leslie, Nathan. "That 'V' Word.". Field Guide to Writing Flash Fiction. Ed. Masih, Tara L. Brookline, MA, USA: Rose Metal Press, 2009, 8-9; 11-14.
  3. ^ LaPointe, Michael (2 Nisan 2014). "The Book Gets Fatter: Lydia Davis's "Can't and Won't"". Los Angeles Review of Books. 28 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2019. 
  4. ^ a b c "Internationales literaturfestival Berlin – Lydia Davis". Internationales literaturfestival Berlin. 20 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2013. 
  5. ^ Knight, Christopher J. (1999). "An Interview with Lydia Davis". Contemporary Literature. 40 (4): 525-551. doi:10.2307/1208793. 
  6. ^ a b "Interview with LYDIA DAVIS". The Believer. 30 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2013. 
  7. ^ Johnston, Bret Anthony. "2007 National Book Award Fiction Finalist Interview With Lydia Davis". National Book Foundation. 31 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2013. 
  8. ^ "The American Academy of Arts and Letters Announces 2013 Literature Award Winners and Inaugural E. B. White Award". American Academy of Arts and Letters. 13 Mart 2013. 13 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2013. 
  9. ^ Stock, Jon (22 Mayıs 2013). "Man Booker International Prize 2013: Lydia Davis wins". Telegraph. 23 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2013. 
  10. ^ "2020 Winner" (İngilizce). The PEN/Faulkner Foundation. 31 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2020.