İçeriğe atla

Kategori:1985 çıkışlı Türk filmleri

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Bu kategori 1985 çıkışlı Türk filmleri içindir.

Türk Sinema Tarihinde 1985 Değerli filmler yapmış olan Şerif Gören , bu yıl anlam veremediğimiz bir işe imza attı . 1961 , yılında Fakir Baykurt’un aynı adlı eserinden , Metin Erksan’ın yönettiği ve başyapıt olarak sinema tarihimize geçen Yılanların Öcü’ nü tekrar çekti . Ancak sonuç , yeni bir yorum getirmekten çok uzaktı , yalnızca bir taklit olarak seyirciye sunuldu . Ortaya çıkan filmde , Türkiye’nin 1961 ile 1985 arasındaki toplumsal değişimleri göz ardı edilmişti . Kırsal yaşam anlatısı olan roman ve ilk filminden sonra , kasabalaşmaya ve kentleşmeye geçiş toplumsal yapı içine yedirilemediği için , sağlam temellere oturmamıştır. Daha ilginci ise sinemacı sorumluluğunu hiçe sayarak bu filmin oluşmasını sağlayan yönetmen Şerif Gören ve yapımcı Nazmi Özer’in yarattığı bu tavra o yılki Antalya jürisi üyelerinin de ortak olmasıydı. Onlardan bir uyarı, düzeyli bir protesto beklerken ; film sanki yepyeni bir yaratıymış gibi onurlandırıldı ve armağanlara boğuldu. Sinema tarihi boyunca bazı filmlerin tekrar çekildiği görülmektedir ve çekilmeye devam edecektir. Ancak eğer böyle bir film ödüle layık bulunuyorsa “1966’ da sinema yazarlarınca ve Kartaca’ da en iyi film seçilmiş olan öncekinden farklı bir şey söylemeliydi,” diyoruz. Hafızasız toplum olmaz . Hele hele entelektüel alanda bu asla kabul edilemez. İbrahim Altınsoy “ Yeni Filmler “ başlıklı yazısında Yılanların Öcü’nün öncekiyle şöyle kıyaslamış. “… Fakir Baykurt’un 1950’lerin ortalarında geçen aynı adlı tanınmış romanı, kapitalist ilişkilerin girmesiyle birlikte köy topluluğunda boy atan çelişkilere değinen ve bürokrasinin laik kesimini bir ölçüde idealize eden bir yapıttı… Metin Erksan romanı perdeye aktarırken şiddet ve cinsellik öğelerini öne çıkarmış, bunu başarılı bir siyah beyaz estetikle bütünlemiştir. Şerif Gören ise öykünün cinsel dozunu koruyarak filmini güldürü temelinde geliştiriyor. Ancak aradan geçen 30 yıla karşın köy ve köylülük üzerine farklı bir şey söylemiyor. Romanın kaymakama karşı olumlu tutumunu korurken sona oldukça yapay ve zorlama bir “ bildiri” ekliyor. Görüntü ve seslendirme özensizlikleri ile tekrarlar da oyuncuların olumlu çabalarını ve filmin güldürü havasını gölgeliyor. Sonuçta eskilere dönen ama bugünkü izleyiciye yeni şeyler söyleyemeyen, yeni heyecanlar veremeyen bir film olmuş “ Yılanların Öcü “ … İbrahim Altınsoy “Yeni Filmler “ Gösteri , Aralık 1986 .