Frederick Abel
Frederick Abel | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 17 Temmuz 1827 Londra, İngiltere |
| Ölüm | 6 Eylül 1902 (75 yaşında) Whitehall Court, Londra, İngiltere |
| Milliyet | İngiliz |
| Eğitim | Westminster Üniversitesi |
| Ödüller | Kraliyet Madalyası (1877) Albert Madalyası (1891) |
| Kariyeri | |
| Dalı | Kimya |
| Doktora danışmanı | A. W. von Hofmann |
Frederick Augustus Abel (17 Temmuz 1827 - 6 Eylül 1902), patlayıcılar konusunda önde gelen bir İngiliz kimyagerdir. Ateşli silahlarda korditin icadıyla tanınır.
Eğitim[değiştir | kaynağı değiştir]
Johann Leopold Abel'in oğlu olarak Londra'da doğan Abel, Westminster Üniversitesinde kimya okudu.[1] 1852'de, Michael Faraday'ın yerini alarak kimya profesörü oldu.[1]
Erken kariyer[değiştir | kaynağı değiştir]
1854'ten 1888'e kadar Abel, Woolwich'te mühimmat kimyageri olarak görev yaptı.[1] Üç yıl sonra, Savaş Departmanına kimyager olarak atandı.[1] 1888 yılına kadar süren bu görev boyunca, patlayıcı kimyası ile ilgili çok sayıda çalışma yaptı.
Araştırmaları[değiştir | kaynağı değiştir]
En önemli araştırmalarından biri, nitroselüloz üretimi ile ilgiliydi ve esas olarak nitratlanmış pamuğun ince hamur haline getirilmesinden oluşan bir süreç geliştirdi.[1] Bu da nitroselülozun güvenli bir şekilde üretilmesini ve aynı zamanda verim elde edilmesini sağladı. Yaptığı bu çalışma, 19. yüzyılın sonlarına doğru kullanıma giren dumansız barutun önemli ölçüde önünü açmıştır.[1] İngiliz hükümetinin talebi üzerine, petrol ürünlerinin parlama noktasını belirlemenin bir yolu olan Abel testini hazırladı.[1]
Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]
1860'ta Kraliyet Cemiyeti Üyesi seçildi ve 1887'de Kraliyet Madalyası aldı. Kimya Derneği (1875-77), Elektrik Mühendisleri Enstitüsü (1877), Kimya Enstitüsü (1881-82) ve Kimya Endüstrisi Derneği (1883) başkanlığı yaptı.[2] 1897'de çelik üretimi üzerine yaptığı çalışmalardan dolayı Bessemer Altın Madalyası ile ödüllendirildi.[3] 1879'da İnşaat Mühendisleri Enstitüsü tarafından Telford Madalyası ile ödüllendirildi.
20 Nisan 1883'te şövalye oldu. 1902'deki ölümüne kadar İmparatorluk Enstitüsü'nün organizasyon sekreteri ve ilk direktörü oldu. 1888'de Cambridge Üniversitesinden fahri doktora aldı.
Abel, 6 Eylül 1902'de Whitehall Court'taki evinde 75 yaşında öldü[4] ve Londra'daki Nunhead Mezarlığı'na gömüldü.[1] Baronetlik onun ölümüyle tükenmiş oldu.
Ailesi[değiştir | kaynağı değiştir]
Abel önce Giulietta de La Feuillade'le evlendi. İlk karısının ölümünden sonra James Blanch'ın kızı Sarah Blanch'la evlendi. Hiç çocuğu olmadı.[4]
Kitapları[değiştir | kaynağı değiştir]
- Kimya El Kitabı (CL Bloxam ile)
- Barutun Modern Tarihi (1866)[5]
- Silah-pamuk (1866)[5]
- Patlayıcı Maddeler Üzerine (1872)[5]
- Patlayıcı Madde Araştırmaları (1875)[5]
- Patlayıcı Amacıyla Uygulanan Elektrik (1898)[5]
Ayrıca Britannica Ansiklopedisi'nin dokuzuncu baskısında birkaç makale yazdı.[5]
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b c d e f g h Who's Buried where in England. Third. Constable. 1999. ISBN 0-09-479310-7.
- ^ "IOM3 Presidents". Institute of Materials, Minerals and Mining (İngilizce). 7 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2018.
- ^ "Awards archive". Institute of Materials, Minerals and Mining (İngilizce). 3 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2018.
- ^ a b "Obituary – Sir Frederick Abel". The Times (İngilizce). Londra.
- ^ a b c d e f Chisholm (1911)
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Kütüphanelerdeki Frederick Abel tarafından oluşturulan veya hakkındaki eserler (WorldCat katalogu)
- Portraits of Sir Frederick Augustus Abel, 1st Bt at the National Portrait Gallery, London
