Artsrun Hovhannisyan

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Artsrun Hovhannisyan
Ermenistan Savunma Bakanlığı Basın Sekreteri
Görev süresi
2012-2020
Bakan
Yerine geldiği Seyran Shahsuvaryan
Kişisel bilgiler
Doğum 30 Ocak 1980 (44 yaşında)
Tsoghamarg, Ermenistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti, Sovyetler Birliği
Partisi Bağımsız
Evlilik(ler) Mariam Hovhannisyan
Çocuk(lar) 4

Artsrun Karapeti Hovhannisyan (d. 30 Ocak 1980 Tsoghamarg), Ermenistan Savunma Bakanlığı'nın eski basın sekreteri,[1] askerî uzman ve analist.[2] Mart-Temmuz 2020 arasında Vazgen Sarkisyan Askerî Üniversitesi'nde Komuta ve Kurmay Fakülte Başkanı ve aynı yılın Temmuz ayından itibaren İK ve Eğitim Bölüm Başkanı olarak görev yaptı. Çok sayıda makale, monografi, eser ve incelemenin yazarıdır. 27 Eylül - 9 Kasım 2020 tarihleri arasında Ermenistan-Azerbaycan savaşı sırasında Ermenistan Birleşik Platform Merkezi'nin günlük basın konferanslarına başkanlık etti ve Ermenistan Cumhuriyeti'nin resmi duruşunu sundu.[3]

Askerî faaliyetleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Hovhannisyan 1997'den beri Ermenistan Silahlı Kuvvetleri'nde hizmet vermektedir. 2001 yılında Üniversiteden mezun olduktan ve Teğmenliğe terfi ettikten sonra, Savunma Bakanlığı askerî üslerinden birinde müfreze komutanı olarak atanmıştır.

Artsrun Hovhannisyan tarafından geliştirilen makineli tüfek.

2002 yılında aynı askerî birimde bir tanksavar bataryası komutanlığına atandı․ 2004 yılında, bir havaalanının teknik desteği için bir taburun Muhafız Komutanı olarak atandı. 2010-2011 yılları arasında Ermenistan Cumhurbaşkanlığı Kurmay Başkanlığı Siyasi Araştırmalar Enstitüsü'nde askerî uzman olarak çalıştı. 2012 yılında Ermenistan Cumhurbaşkanı Halkla İlişkiler Merkezi'nde çalıştı. Artsrun Hovhannisyan, 2012 yılında Ermenistan Savunma Bakanlığı'nın basın sekreteri oldu. Bu görevi 2020'ye kadar 8 yıl sürdürdü.

Mart 2020'de Vazgen Sarkisyan Askerî Üniversitesi Komuta ve Kurmay Fakültesi Başkanı olarak atandı. Temmuz 2020'de ise Ermenistan Cumhuriyeti Savunma Bakanlığı İnsan Kaynakları ve Eğitim Dairesi Başkanı olarak atandı.

2010'dan 2012'ye kadar ABD'deki uluslararası bilimsel-eğitim merkezi Ulusal Bilimler Akademisi'nin (NAS) tarih ana dalında okudu. 2013 yılında NAS'ta Tarih Enstitüsü'ne başvurdu. 2014 yılında tarih adayı unvanını aldı.[2][4][5]

Askerî Üniversitede okurken, şu anda Üniversite Müzesi'nde bulunan bir makineli tüfek geliştirdi.[6]

Bir askerî bilim insanı olarak[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Artsrun Hovhannisyan'ın savaş nesilleri hakkında bir teorik açıklaması var. Ona göre otomatik kontrol sistemli savaşlar beşinci nesildir. Artsrun Hovhannisyan'ın teorisine göre, savaşın oluşumu derin ekonomik, politik, sosyal ve eğitim faktörlerine dayanıyor.[7] Ona göre, yeni sanayi devrimi, yeni doğası olan yeni bir tür savaşa yol açtı.
  • Artsrun Hovhannisyan, ağ-platform savaşları teorisini ortaya koydu.[8][9]
  • Operasyonel sanat krizi konusunu, elektronik yangın savaşı ve operasyonları fikirlerini gündeme getirdi.
  • Teorisinde, hava üstünlüğünün altı kuralını doğruladı.[10]
  • Artsrun Hovhannisyan'ın düzensiz askerî operasyonlar ve "melez savaşlar" için kendine özgü gerekçeleri var. Ona göre, askerî bilim şu anda hibrit çözümler getiren bir dönüşüm aşamasından geçiyor.
  • Ona göre, gelecekte taktik düzeyde düzensiz askerî operasyonlar tercih edilecek, yenilgi aracı olarak elektronik yenilgi cihazları operasyonel düzeyde hakim olacak ve hava kuvvetlerinin rolü genel seviyede öncelikli olacaktır. Aslında, 2010 yılında güçlü bir hava kuvvetine ihtiyaç olduğunu iddia eden ilk kişi Artsrun Hovhannisyan'dı, özellikle Suhoy Su-30 avcı uçakları[11] ve İnsansız Hava Araçları'nın kabiliyetinden bahsediyordu.[12]
  • Artsrun Hovhannisyan özellikle son dönem çalışmalarında hava üstünlüğünün rolünü, uçaksavar savaşını hava kuvvetleri ile birleştirme ihtiyacını, düzensiz askerî harekâtların teorik ve pratik bileşenlerini ve hava üstünlüğü ve küçük orduların askerî taktikler için kullanılması konularında 20. yüzyılın sözde "hibrit savaş"ını analiz etmeye çalışıyor.
  • Artsrun Hovhannisyan, tank inşasının geleceği üzerine kritik bir makale yazdı ve tank yapımında, personele ihtiyaç duymadan, küçük boyut, yapısal ve silah modülerliği anlamına gelen net bir yön belirledi.[13] Makaleden üç veya dört yıl sonra, NGCV OMT, Type-X ve bahsedilen özelliklere sahip diğer kavramlar Batı'da ortaya çıkmıştır.
  • Artsrun Hovhannisyan, son yıllardaki çalışmaları ve makalelerinde, özellikle son Artsakh savaşı sırasında karşılaşılan bir dizi güncel askerî sorunu ayrı ayrı ele aldı.
    • grevlerin stratejik nesneler üzerindeki etkinliği,
    • savunma hatlarını kırma sorunları,
    • yeni taktik birimlerin, özellikle tabur taktik gruplarının kullanılması,
    • modern savaşlarda güçleri ikmal etmek için zaman sorunu vb.

Akademik aktiviteleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Artsrun Hovhannisyan, 2013 yılından bu yana Ermenistan Cumhuriyeti Ulusal Bilimler Akademisi Tarih Enstitüsü'nde aday olmuştur ve aynı yıldan bu yana Erivan Devlet Üniversitesi'nde, Ocak 2014'ten beri ise Vazgen Sargsyan Askerî Üniversitesi'ne bağlı Komuta ve Kurmay Fakültesi'nde ders vermektedir.

Askerî yayınları[değiştir | kaynağı değiştir]

Çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Bölgesel askerî inceleme ․ Hovsepyan L. Hovhannisyan A. Minasyan S. Yerevan 2016, -203 s.
  • Askerî Gazetecilik. Eğitim-Metodolojik El Kitabı. A. Hovhannisyan. Erivan 2018, -188 s.

Monografları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • "En ünlü askerî uçak" 2005, Erivan[14][15]
  • "Artsakh Savaşında Havacılık" 2006, Erivan[16]
  • "Havacılık hakkında birkaç soru" 2009, Erivan[17]
  • "Hava üstünlüğü" 2010, Erivan[18][19]
  • "Tsoghamarg". Erivan 2010[20]
  • "Bölgenin militarizasyonu ve Ermeni ordusu" 2013, Erivan[21][22]
  • Ermenistan Üçüncü Cumhuriyeti ordusunun kurulması. IH NAS 2015. Erivan[23]
  • Savaş. T1. Air Superiority - Yer.: Yazar ed., 2016. - 792 + 36 s.
  • 20. yüzyılda askerî sanatın gelişimi ve perspektifler. Kısa araştırma - Yer .: Institute of History, NSA RA, 2017, - 661 s.
  • "Saldırının Senfonisi" veya "Askerî Sanatta Ezici Savaşın Yükselişi". Erivan: RA MoD 2019
  • Savaş. T2. Ground Breakthrough - Yer.: Yazar ed., 2020.

Yorum yazıları[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Armen Harutyunyan, Artsrun Hovhannisyan, "Artsakh savaşında havacılık", "Aviamania", Bilimsel şirket, 2006
  2. "Havacılık hakkında birkaç soru" kitabı, Noravanq Vakfı
  3. MTHakobyan, Artsrun Hovhannisyan, "Bölgenin militarizasyonu ve Ermeni ordusu", Sosyal Bilimler Dergisi 1/2014, s. 304-306

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Արծրուն Հովհաննիսյանը նշանակվել է ՊՆ մամուլի քարտուղար". mediamax.am (İngilizce). 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021. 
  2. ^ a b content. "MD RA - Artsrun Hovhannisyan". mil.am (İngilizce). 16 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021. 
  3. ^ "Artsrun Hovhannisyan, who conducted daily briefings during the war, has resigned". CIVILNET (İngilizce). 11 Kasım 2020. 16 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021. 
  4. ^ "ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՓԻ ԱՐ ԱՍՈՑԻԱՑԻԱ". ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՓԻ ԱՐ ԱՍՈՑԻԱՑԻԱ. 30 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2017. 
  5. ^ "Միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետ". ysu.am. 17 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2017. 
  6. ^ "ՀՀ ՊՆ ՌՀ-ի թանգարանում ցուցադրվում է Արծրուն Հովհաննիսյանի պատրաստած զենքը". www.yerkir.am. 17 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2019. 
  7. ^ The development of military art in 20th century and perspectives. Brief research - Yer.: Institute of history, NSA RA, 2017, s. 535 - 544 Warfare. T2. Ground Breakthrough - Yer.: Author ed., 2020. 70 - 86 p.
  8. ^ Warfare. T1. Air Superiority - Yer.: Author ed., 2017. s. 274 - 280
  9. ^ Warfare. T2. Ground Breakthrough - Yer.: Author ed., 2020. s. 909 - 1123.
  10. ^ The Six rules of breaking air defense tested in the Middle East. The Countries and peoples of the near and Middle East. volume XXXII, part 2. Yerevan. 2019. s. 325-334.
  11. ^ A. Hovhannisyan. Air superiority 2010, Yer. s. 220 - 222.
  12. ^ Perspectives of application of Unmanned aerial vehicles in our region. Noravank, "21-st century", # 1, 2010թ. s. 60-72.
  13. ^ "Influence of Aerial Combat on the Development of AFV". Indian Defence Review (İngilizce). 14 Mart 2016. 18 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2021. 
  14. ^ "Yerevan, Antares, 2005". 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021. 
  15. ^ "Yervan, Antares, 2005" (PDF). 26 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021. 
  16. ^ "Yerevan, Aviamania, 2006". 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021. 
  17. ^ "Yerevan, P. p., 2009". 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2014. 
  18. ^ "Yerevan, Institut of political research, 2010". 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021. 
  19. ^ "Yerevan, Institut of political research, 2010" (PDF). 27 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021. 
  20. ^ "Ереван, Авт. публ., 2010". 13 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021. 
  21. ^ "Yerevan, P. p., 2013". 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021. 
  22. ^ "Yerevan, 2013" (PDF). 27 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021. 
  23. ^ "Երևան, ՀՀ ԳԱԱ ՊԻ, 2015" (PDF). 17 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]