Alain Besançon

Alain Besançon
Alain Besançon
Doğum	25 Nisan 1932; Paris, Fransa
Ölüm	09 Temmuz 2023 (91 yaşında); Paris, Fransa
Milliyet	Fransız Fransa
Eğitim	Paris Siyasi Bilimler Akademisi
Meslek	Tarihçi, yazar ve akademisyen
İşveren	Sosyal Bilimler Yüksek Tahsil Okulu (EHES), Paris, Fransa
Tanınma nedeni	Rusya tarihi; entelektüel tarih;
Ödüller	Ahlaki ve Siyaset Bilimleri Akademisi üyeliği, 1996

Alain Besançon (25 Nisan 1932, Paris – 9 Temmuz 2023, Paris, Fransa), Fransız tarihçi, yazar ve akademisyen.^[1]

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Besançon, 25 Nisan 1932'de Paris, Fransa'da doğdu. Entelektüel tarih ve Rusya siyaseti konularında uzmanlaşmıştır. 1965'ten 1992 yılına kadar Paris'teki Sosyal Bilimler Yüksek Tahsil Okulu (EHES)'de çalışma direktörü olarak görev aldı.^[2]^:98^[1] 1996'da Fransız Akademisi'nin Ahlaki ve Siyasi Bilimler Akademisi'ne kabul edilmiştir.^[1]

Ayrıca L'Image interdite, une histoire intellectuelle de l'iconoclasme (1994) adlı kitabı 2000 yılında The Forbidden Image: An Intellectual History of Iconoclasm adıyla İngilizce'ye çevrilerek Şikago Üniversitesi Yayınları tarafından piyasaya sürülmüştür.^[2]^[3] Hizmetleriyle Légion d'honneur nişanı ile ödüllendirilmiştir.

Ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

Besançon, 9 Temmuz 2023'te doğum yeri Paris, Fransa'da doğal nedenlerden 91 yaşında ölmüştür.^[4]

Çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Le Tsarévitch immolé, 1967.
Histoire et expérience du moi, 1971.
Entretiens sur le Grand Siècle russe et ses prolongements (yardımcı-yazar), 1971.
Éducation et société en Russie, 1974.
L'Histoire psychanalytique, une anthologie, 1974.
Être russe au XIXème siècle, 1974.
Court traité de soviétologie à l'usage des autorités civiles, militaires et religieuses, 1976 (önsöz: Raymond Aron).
Les Origines intellectuelles du léninisme, Calmann-Lévy, 1977.
La Confusion des langues, 1978.
Présent soviétique et passé russe, Livre de poche, Paris, 1980 (yeniden basıldı: Hachette, Paris, 1986).
Anatomie d'un spectre: l'économie politique du socialisme réel, Calmann-Lévy, Paris, 1981.
Courrier Paris-Stanford (co-author), 1984.
La Falsification du bien, Soloviev et Orwell, 1985.
Une génération, Julliard, 1987.
Vendredis, 1989.
L'Image interdite, une histoire intellectuelle de l'iconoclasme, 1994.
Trois tentations dans l'Église, 1996.
Aux sources de l’iconoclasme moderne, 1998.
Le Malheur du siècle : sur le communisme, le nazisme et l'unicité de la Shoah, Fayard, 1998, 166 p.
Émile et les menteurs, 2008.
Cinq Personnages en quête d'amour. Amour et religion, 2010.
Sainte Russie, 2012.
Le Protestantisme américain. De Calvin à Billy Graham, 2013.
Problèmes religieux contemporains, 2015.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ ^a ^b ^c Notice de personne: Besançon, Alain (1932-....) 10 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (in French). Bibliothèque nationale de France. Accessed November 2017.
^ ^a ^b Ann K. Riggs (2002). The Forbidden Image: An Intellectual History of Iconoclasm 2 Haziran 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (book review). The Catholic Historical Review 88 (1): 98–99. DOI:10.1353/cat.2002.0043. (abonelik gereklidir).
^ Book review 1 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Common Knowledge 8 (2002), p. 417.
^ "Mort de l'historien Alain Besançon, figure de l'anti-totalitarisme". Figaro Vox. 9 Temmuz 2023. 9 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2023.

Bir Fransız yazar ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

Bir tarihçi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

[bnf-1] Notice de personne: Besançon, Alain (1932-....) 10 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (in French). Bibliothèque nationale de France. Accessed November 2017.

[ann-2] Ann K. Riggs (2002). The Forbidden Image: An Intellectual History of Iconoclasm 2 Haziran 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (book review). The Catholic Historical Review 88 (1): 98–99. DOI:10.1353/cat.2002.0043. (abonelik gereklidir).

[3] Book review 1 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Common Knowledge 8 (2002), p. 417.

[4] "Mort de l'historien Alain Besançon, figure de l'anti-totalitarisme". Figaro Vox. 9 Temmuz 2023. 9 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]