150 Nuwa
_Nuwa.png) 150 Nuwa'nın 3D dışbükey şekli modeli | |
| Keşif | |
|---|---|
| Keşfeden | J. C. Watson |
| Keşif tarihi | 18 Ekim 1875 |
| Adlandırmalar | |
| MPC belirtmesi | (150) Nuwa |
Alternatif adlandırma | A875 UA; 1908 AL; 2002 JR70 |
| Ana kuşak | |
| Yörünge özellikleri[1] | |
| Belirsizlik parametresi 0 | |
| Gözlem yayı | 116,94 yıl (42.714 gün) |
| Günöte | 3,3586 AU (502,44 Gm) |
| Günberi | 2,6084 AU (390,21 Gm) |
| 2,9835 AU (446,33 Gm) | |
| Dış merkezlik | 0,12573 |
| 5,15 yıl (1.882,3 gün) | |
| 138,03° | |
| 0° 11 dk 28,536 sn / gün | |
| Eğiklik | 2,1937° |
| 206,21° | |
| 151,84° | |
| Fiziksel özellikler | |
| C[2] | |
| 8,23 | |
| Boyutlar | 151,13 ± 4,5 km[1] 146,54 ± 9,15 km[3] |
| Kütle | (1,62 ± 0,20) × 1018 kg[3] |
Ortalama yoğunluk | 0,98 ± 0,22 g/cm3[3] |
| 8,14 hours[4] 8,1347 saat (0,33895 gün)[1][5] | |
| 0,0395 ± 0,002 | |
 Wikimedia Commons'ta ilgili ortam | |
Nuwa (küçük gezegen tanımı: 150 Nuwa), yörünge periyodu 5,15 yıl olan büyük bir ana kuşak asteroididir. Kanada asıllı Amerikan gökbilimci James Craig Watson tarafından 18 Ekim 1875 tarihinde keşfedildi.[6] Adını Çin mitolojisinde bulunan yaratıcı tanrıça Nü Wa'dan alır. Nuwwa, Jüpiter ile 2:1 ortalama yörüngesel rezonansının yakınında yörüngede dönen ve Hecuba asteroit grubunun üyesi olmaya aday bir asteroittir.[7] Spektruma göre C-tipi Asteroit olarak sınıflandırılır,[8] bunun nedeni muhtemelen ilkel karbonlu kondritik malzemeden oluşması ve yüzeyinin fazlasıyla karanlık olmasıdır.
Bu asteroitin 1992 ve 1993 yıllarında Catania Astrofizik Gözlemevi'ndeki fotometrik gözlemleri, 8,140 ± 0,005 saatlik periyotlu bir ışık eğrisi verdi.[4] 2004 yılında, St Andrews, Fife'daki Swilken Brae Gözlemevinde ek bir fotometrik çalışma yapıldı ve olası süre 8,1364 ± 0,0008 saat ve parlaklıkta 0,26 ± 0,03 büyüklüğünde bir değişim elde edildi.[9] Las Cruces, New Mexico'daki Organ Mesa Gözlemevi'nde 2011 yılında yapılan bir çalışmada, önceki sonuçlarla tutarlı olan 0,17 ± 0,02 büyüklüğünde bir parlaklık değişimiyle 8,1347 ± 0,0001 saatlik bir süre verdi.[5]
17 Aralık 1999'da bir yıldız Nuwa tarafından örtülendi.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b c Yeomans, Donald K., "150 Nuwa", JPL Small-Body Database Browser, NASA Jet Propulsion Laboratory, 29 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 12 Mayıs 2016.
- ^ Richmond, Michael, Asteroid Lightcurve Data File, Uptarihd March 1, 2001, 20 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 3 Nisan 2013.
- ^ a b c Carry, B. (Aralık 2012), "Density of asteroids", Planetary and Space Science, 1 (73), ss. 98-118, arXiv:1203.4336 $2, Bibcode:2012P&SS...73...98C, doi:10.1016/j.pss.2012.03.009. See Table 1.
- ^ a b Blanco, C.; di Martino, M.; de Sanctis, G.; Riccioli, D. (Şubat 1996), "Lightcurves, pole direction and shape of asteroids 121 Hermione, 150 Nuwa, 236 Honoria, 287 Nephthys and 377 Campania", Planetary and Space Science, 2 (44), ss. 93-106, Bibcode:1996P&SS...44...93B, doi:10.1016/0032-0633(95)00097-6.
- ^ a b Pilcher, Frederick (Temmuz 2011), "Rotation Period Determinations for 28 Bellona, 81 Terpsichore, 126 Velleda, 150 Nuwa, 161 Athor, 419 Aurelia, and 632 Pyrrha", The Minor Planet Bulletin, 3 (38), ss. 156-158, Bibcode:2011MPBu...38..156P.
- ^ "Numbered Minor Planets 1–5000", Discovery Circumstances, IAU Minor Planet center, 22 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 7 Nisan 2013.
- ^ McDonald, Sophia Levy (Haziran 1948), "General perturbations and mean elements, with representations of 35 minor planets of the Hecuba group", Astronomical dergi, 53, s. 199, Bibcode:1948AJ.....53..199M, doi:10.1086/106097.
- ^ DeMeo, Francesca E.; Binzel, Richard P.; Slivan, Stephen M.; Bus, Schelte J. (July 2009), "An extension of the Bus asteroid taxonomy into the near-infrared" (PDF), Icarus, 1 (202), ss. 160-180, Bibcode:2009Icar..202..160D, doi:10.1016/j.icarus.2009.02.005, 17 Mart 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi, erişim tarihi: 8 Nisan 2013. Ek A'ya bakın
- ^ Vincent, Fiona (Ağustos 2006), "The lightcurve of (150) Nuwa", dergi of the British Astronomical Association, 4 (116), ss. 200-202, Bibcode:2006JBAA..116..200V.