İçeriğe atla

Kablosuz iletişim

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Kablosuz iletişim kurmaya yarayan bir el telsizi

Kablosuz iletişim herhangi bir kablolu iletken olmadan iki veya daha fazla nokta arasındaki bilgi aktarımıdır.

Radyo gibi, en yaygın kablosuz iletişim teknolojileri, elektromanyetik haberleşme yöntemlerini kullanmaktadır.[1] Radyo dalgaları ile kablosuz iletişimde mesafeler, televizyonu uzaktan kumanda etmek gibi birkaç metre ya da derin uzay haberleşmesi için binlerce hatta milyonlarca kilometre olabilmektedir. Telsizler, cep telefonları, telsiz, kablosuz sabit telefonlar, cep bilgisayarları, kablosuz ağlar, GPS birimleri, radyo alıcısı, kablosuz bilgisayar fareleri, klavyeler ve kulaklıklar ve dijital uydular radyo dalgaları ile çalışan uygulamalara örnektir. Kablosuz iletişim sağlayan daha az yaygın diğer yöntemler ise elektrik alanı, ışık, manyetik ve seslerin kullanılmasıdır.[2]

Kablosuz terimi iletişim tarihinde biraz farklı anlamlarla iki kez kullanılmıştır. Başlangıçta yaklaşık 1890'dan itibaren, kablosuz telgrafta (radyotelgraf) olduğu gibi, ilk radyo iletme ve alma teknolojisi için kullanıldı. Bu, mobil geniş bant, Wi-Fi, Ethernet ve Bluetooth gibi teknolojilerin ortaya çıkması nedeniyle 2000'li yıllarda birincil kullanımı haline geldi.[3]

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Fotofon[değiştir | kaynağı değiştir]

Bell and Tainter's photophone, of 1880.

İlk kablosuz telefon konuşması, Alexander Graham Bell ve Charles Sumner Tainter'in 1880 yılında fotofon adlı cihazı icat etmeleriyle gerçekleşmiştir. Fotofon, sesin bir ışık demeti üzerinden iletilmesini sağlayan bir telefon cihazıdır. Fotofonun çalışabilmesi için güneş ışığına ve verici ile alıcı arasında engelsiz bir görüş hattına ihtiyaç duyulmaktaydı, bu da fotofonun pratik kullanımlarını oldukça sınırlamaktaydı.[4] Fotofonun prensipleri, ancak on yıllar sonra önce askerî iletişimde, ardından fiber optik iletişimde kullanılmaya başlanmıştır.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2023. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 5 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2023. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2023. 
  4. ^ Amédée Guillemin (1891). Elektrik ve Manyetizma. Macmillan and Company. s. 31. Erişim tarihi: 17 Nisan 2021.