İyot pentaflorür
| |||
| Adlandırmalar | |||
|---|---|---|---|
İyot(V) florür | |||
Pentafloro-λ5-iyodan | |||
Diğer adlar İyodik florür | |||
| Tanımlayıcılar | |||
3D model (JSmol)
|
|||
| ChemSpider | |||
| ECHA InfoCard | 100.029.108 | ||
| EC Numarası |
| ||
PubChem CID
|
|||
CompTox Bilgi Panosu (EPA)
|
|||
| |||
| |||
| Özellikler | |||
| Molekül formülü | IF5 | ||
| Molekül kütlesi | 221.89 g/mol | ||
| Görünüm | Renksiz veya solgun sarı sıvı | ||
| Yoğunluk | 3.250 g/cm3 | ||
| Erime noktası | 9.43 | ||
| Kaynama noktası | 97.85 | ||
| Çözünürlük (su içinde) | Tepkimeye girer[1] | ||
| Yapı | |||
| Monoklinik C2c nokta grubu | |||
| Kare piramit | |||
| Kare piramit[2] | |||
| Tehlikeler | |||
| İş sağlığı ve güvenliği (OHS/OSH): | |||
| Ana tehlikeler | Zehirli, oksitleyici, aşındırıcı | ||
| NFPA 704 (yangın karosu) |
|||
| Güvenlik bilgi formu (SDS) | External MSDS | ||
| Benzeyen bileşikler | |||
Diğer anyonlar
|
İyot pentoksit | ||
Diğer katyonlar
|
Brom pentaflorür | ||
Benzeyen bileşikler
|
İyot monoflorür İyot triflorür İyot heptaflorür | ||
| Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
| |||
| Bilgi kutusu kaynakları | |||
İyot pentafluorür, IF5 kimyasal formülüne sahip florür ve iyottan oluşan bir interhalojen bileşiktir. 3.250 g cm−3 yoğunluğa sahip, renksiz veya sarı bir sıvıdır. İlk olarak 1891'de Henri Moissan tarafından flor gazı içinde katı iyot yakılarak sentezlendi.[3] Bu ekzotermik reaksiyon, reaksiyon koşulları iyileştirilmiş olmasına rağmen hala iyot pentaflorür üretmek için kullanılır.[4][5] I2 + 5 F2 → 2 IF5
Kimyası[değiştir | kaynağı değiştir]
İyot pentaflorür güçlü bir florlama ajanıdır ve yüksek oksidatiftir. Su ile şiddetli tepkimeye girerek hidroflorik asit, iyodik asit, ve daha fazla flor içeren iyot heptaflorür oluşturur.
- IF5 + 3H2O → HIO3 + 5HF
Birincil aminler, suyla hidrolizden sonra iyot pentaflorür oluşturucu nitrillerle reaksiyona girer:[6] R-CH2-NH2 → R-CN
Popüler kültür[değiştir | kaynağı değiştir]
İyot pentaflorür, 1979 filmi Alien'in terminal sekansındaki kaçış mekiğinin atmosferine su basması için "Özel Gaz" olarak kullanılmıştır.
Konuyla ilgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Lord, RC; Lynch, MA; Schumb, WC; Slowinski, EJ (1950). "Titreşimli Spektrumlar ve İyot Pentaflorür ve Heptaflorür Yapıları". Amerikan Kimya Derneği Dergisi . 72 (1): 522-527. doi : 10.1021 / ja01157a135 .
- Rogers, MT; Speirs, JL; Thompson, HB; Panish, MB (1954). "İyot Pentaflorür, Donma ve Kaynama Noktası, Buharlaşma Sıcaklığı ve Buhar Basınç-Sıcaklık İlişkileri" Amerikan Kimya Derneği Dergisi . 76 (19): 4843-4844. doi : 10.1021 / ja01648a022 .
- Rogers, MT; Thompson, HB; Speirs, JL (1954). "Sıvı Klor Trifluorür ve İyot Pentaflorürün Dielektrik Sabitleri". Amerikan Kimya Derneği Dergisi . 76 (19): 4841 - 4843. doi : 10.1021 / ja01648a021 .
- Booth, HS; Pinkston, JT Jr. (1947). "Halojen Florürler". Kimyasal İncelemeler . 41 (3): 421-439. doi : 10.1021 / cr60130a001 .
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- IF5 için WebBook sayfası 18 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Ulusal Kirletici Envanteri - florür ve bileşik bilgi formu
- web elemanları listeleme 11 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Patnaik, P. (2002). Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill. ISBN 0-07-049439-8.
- ^ "Crystal structure of Iodine Pentafluoride at -80° ". Inorganic Chemistry. 13 (5). 1974. s. 421-439. doi:10.1021/ic50135a012. Yazar
|ad1=eksik|soyadı1=(yardım) - ^ Moissan, M. H. (1891). "Nouvelles Recherches sur le Fluor 17 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". Annales de Chimie et de Physique. 6 (24): 224–282.
- ^ Ruff, O.; Keim, R. (1930). "Das Jod-7-fluorid [The iodine-7-fluoride]". Zeitschrift für Anorganische und Allgemeine Chemie (in German). 193 (1): 176–186. doi:10.1002/zaac.19301930117 9 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Ruff O.; Keim R. (1931). "Fluorierung von Verbindungen des Kohlenstoffs (Benzol und Tetrachlormethan mit Jod-5-fluorid, sowie Tetrachlormethan mit Fluor) [Fluoridation of Carbon Compounds (Benzene and Tetrachlormethane with Iodine-5-Fluoride, and Tetrachloromethane with Fluorine)]". Zeitschrift für Anorganische und Allgemeine Chemie(in German). 201 (1): 245–258. doi:10.1002/zaac.19312010122
- ^ Stevens, T. E. (1966). "Rearrangement of Amides with Iodine Pentafluoride". Journal of Organic Chemistry. 31 (6): 2025–2026. doi:10.1021/jo01344a539 13 Kasım 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.