Ölü Boğa Güreşçisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ölü Boğa Güreşçisi (L'Homme mort)
Sanatçı Édouard Manet
Yıl 1864
Tür Yağlıboya
Boyutlar 75,9 cm × 153,3 cm (299 in × 604 in)
Konum Ulusal Sanat Galerisi, Washington, D.C.

Ölü Boğa Güreşçisi[1] (Fransızca: L'Homme mort), Fransız ressam Édouard Manet'nin 1864 yılında tamamladığı tablo. Eser, şu anda Washington'daki National Gallery of Art'ta sergilenmektedir.

Açıklama[değiştir | kaynağı değiştir]

1850'lerin sonlarında Manet, Diego Velázquez ve Francisco Goya gibi kendisinden önce yaşamış İspanyol ressamların eserlerine ilgi duymaya başladı.[2] Onların etkisiyle Valensiya'nın Lolası, İspanyol Balesi, Gezici Çalgıcılar, Victorine Meurent İspanyol Kıyafetleri İçinde gibi İspanyol temalı pek çok esere imza attı. 1864 yılındaki Paris Salonu'nda ise Manet'nin Boğalar Savaşının Öyküsü isimli tablosu İsa'nın Mezarında Melekler tablosuyla birlikte sergilendi ve eser perspektif hataları sebebiyle eleştirildi.[3] Ressam daha sonra resmi keserek iki tablo haline getirdi. Bu tablolardan birincisi ön plandaki matadoru tek başına bıraktığı Ölü Boğa Güreşçisi'ydi. Diğeri ise arka planda kalan Boğaların Savaşı'ydı.

Tabloda poz veren mankenin tıpkı sanatçının bir diğer tablosu Trajedi Aktörü'nde olduğu gibi kim olduğu bilinmemektedir. Bu da ressamın ölenin "herhangi" bir matador olabileceği vurgusu yaptığını akıllara getirir.[4]

Analiz[değiştir | kaynağı değiştir]

1860'larda yaptığı tablolarda geçmişi kendine kaynak kabul eden Manet'nin Ölü Boğa Güreşçisinde de Velázquez'in ölü bir asker betimlemesi örnek alınmıştır.[5] Manet'nin Boğalar Savaşının Öyküsü tablosunu ikiye bölerek Ölü Boğa Güreşçisi'ni oluşturmasının sebebinin matadorun çevresindeki her şeyi boşaltarak tablodaki dramatik etkiyi arttırmak istemesi olduğuna inanılır.[5]

Manet'nin ölü bir matador çizmesinin sebebinin bir süre önce kaybettiği babasının vefatı olabileceğini iddia edenler vardır.[6] Bir diğer yorum ise uzun yıllar boyunca birlikte olduğu ve babasının ölümünün ardından evlenmeleri için bir engel kalmayan Suzanne Leenhoff karşısında kendini kapana kısılmış hissettiği ve boğa güreşçisiyle kendisini özdeşleştirdiğidir.[6]

Eser Victorine Meurent İspanyol Kıyafetleri İçinde ile birlikte ressamın antikahraman temasını işlediği iki tablodan biri kabul edilir.[7]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Brombert, Beth Archer (1997), Edouard Manet: Rebel in a Frock, University of Chicago Press, ISBN 978-0-226-07544-0 
  • Mauclair, Camille (2008), The French Impressionists (1860-1900), BiblioBazaar, ISBN 978-0-554-28887-1 
  • Rubin, James Henry (1994), Manet's silence and the poetics of bouquets: Essays in art and culture, Harvard University Press, ISBN 978-0-674-54802-2 

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Empresyonistler: Manet. Baskan Yayınları, 1980. İstanbul. Sayfa 23
  2. ^ Mauclair 2008, s. 45
  3. ^ Empresyonistler: Manet. Baskan Yayınları, 1980. İstanbul. Sayfa 19
  4. ^ Brombert 1997, s. 181
  5. ^ a b Rubin 1994, s. 89
  6. ^ a b Brombert 1997, s. 122
  7. ^ Brombert 1997, s. 435

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]