Zülüflü Baltacılar

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Zülüflü Baltacılar, Enderûn teşkilatının önemli bir kısmıdır. Baltacılar, saray hizmetlerinde ve Harem'in odun ihtiyacının temininde kullanılan saray hizmetlileri ve kapıkulu mensuplarıdır.[1]

Baltacılar, sefer sırasında ordunun önünde ilerleyerek askerlerin yürüyüşüne engel ağaçları kestikleri için bu isimle anıldıkları rivayet edilir. Zülüflü Baltacıların dolama denilen lacivert elbiselerinin yakaları iki tarafını göremeyecek kadar yüksekti. Bu, Haremde iş gördükleri esnada etrafı görmelerine engel olurdu. Başlıklarının iki tarafından iki perçem sarkardı; bu yüzden kendilerine "zülüflü" denilmiştir. Padişahın her zaman koruyucusu olan Zülüflü Baltacılar, önceleri devşirmeler arasından, son zamanlarda ise Kastamonu dağ köylerinden getirilen çocuklar arasından seçilirdi. Zülüflü Baltacılar Koğuşu'nda kalanların sayısı 120-200 kişi civarındaydı. En büyük amir Baltacılar kethüdasıydı; ardından ikinci baş baltacı, divanhaneci ve kilercibaşı baltacısı gelmekteydi.[1]

Zülüflü Baltacılar Harem'e odun taşınması, tahtın gerektiği zaman Babüssade önüne getirilip götürülmesi, Divanhane'nin korunması ve bakımı gibi birçok görevde bulunurlardı. Zülüflü Baltacılar sefer sırasında zafer kazanılması için sancak altında Kur'an okurlardı. Sadrazamlık yapmış Baltacı Mehmed Paşa bu ocaktan çıkmıştır.[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c Osmanlı Sarayında Hayat, ISBN 978-9944-766-04-3, sf: 63-64, Yitik Hazine Yayınları-2008, İlber Ortaylı