Pugaçov İsyanı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Pugaçev İsyanı, Çariçe II. Katerina devrinde, 1773-75 arasında Kazak lider Yemelyan Pugaçov önderliğindeki geniş halk tabanlı isyan. Savaşlar, köylünün vahim durumu, yaygın hastalıklar, dvoryanlara verilen imtiyazların olumsuz yansımaları (1771) vb. gibi sosyal nedenler yığılarak iki yıl sonra bir kişinin şahsında isyana neden oldu. Pugaçev bir Kazaktı ve Prusya ve Türklere karşı dövüşmüş, kaçak vaziyete düşmüştü. Kendisini III. Petro ilan ederek alan bulmaya çalıştı, neticede Başkurd ve Tatarların da katıldığı 25 bin kişilik bir kuvvetle yağmaya kalktılar. Merkez savaşlarla meşgul olduğundan daha da kuvvetlendi ve Yayık’a (Ural) yürüdü. Nihayetinde 21 Ocak 1775’te idam edilecekti. Osmanlı bu karmaşadan yararlanamadı. İsyana Müslümanların da katılması 1789’da Rusya Müslümanları Müftülüğü’nün kurulmasına yol açtı. Cami ve medreselere izin verildi.[1]

Stenka Razin isyanı sonrasında Rus tarihindeki ikinci büyük isyandır.[kaynak belirtilmeli]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ A. Nimet Kurat, Rusya Tarihi: Başlangıçtan 1917'ye Kadar, TTK Basımevi, 1987: 283-85.