Christopher McCandless
Christopher McCandless | |
|---|---|
| Doğum | Christopher Johnson McCandless 12 Şubat 1968 El Segundo, Kaliforniya, ABD |
| Kaybolma | 28 Nisan 1992 |
| Ölüm | 18 Ağustos 1992 (24 yaşında) Stampede patikası, Alaska, ABD |
| Ölüm sebebi | Açlık ve Zehirlenme |
| Bedeninin bulunuşu | 6 Eylül 1992 |
| Milliyet | Amerikalı |
| Diğer ad(lar)ı | Chris McCandless Alexander Supertramp |
| Eğitim | Emory Üniversitesi |
Christopher McCandless, ya da takma adıyla Alexander Supertramp (12 Şubat 1968, El Segundo – 18 Ağustos 1992, Alaska), Amerikalı gezgin.
Mayıs 1990'da tarih ve antropoloji üzerine lisans eğitimini tamamlar. Bir aile dostu tarafından yüksek lisans eğitimi için kendisine verilen 25 bin Amerikan dolarını Alexander McCandless ismiyle —daha sonradan Süper Berduş anlamına gelen Supertramp soyadını kullanacaktır— Oxfam International adlı, açlıkla mücadele vakfına bağışlar. Ailesini, arkadaşlarını, kısaca yaşadığı toplumu terk ederek iki yıl boyunca Amerika ve Meksika'nın kuzeyini kimi zaman yürüyerek kimi zaman otostop çekerek kimi zamansa bir kano ile yanında sadece bir sırt çantasıyla dolaşır.
İki yılın ardından Asıl Yolculuk olarak adlandırdığı ve medeniyetten uzak olduğu için sürekli hayalini kurduğu Alaska yolculuğuna başladı. Bu, onun son yolculuğu olmuştur. Chris, Nisan 1992'de otostop ile Kuzey Dakota'dan, Alaska'nın Fairbanks şehrine ulaştı. Son olarak, 28 Nisan 1992'de Chris'i kamyoneti ile vahşi doğaya bırakan Jim Gallien tarafından görüldü. Chris, Jim'in hediye ettiği bir çift bot, iki adet sandviç ve bir paket mısır cipsi ısrarı dışında Jim'in hiçbir tavsiyesini dinlemedi. Chris, Jim'in kamyonetinden ayrıldıktan sonra şans eseri denk gelip içerisine yerleşeceği terk edilmiş otobüsü bulana kadar yaklaşık olarak 64 kilometre yürümüştür. Yanında sadece 4.5 kilogram pirinç, bir yarı otomatik tüfek, arasında yerel bitkiler hakkında bilgi veren kitapların da bulunduğu birkaç kitap ve birkaç kamp ekipmanı vardı. Orada geçirdiği süre boyunca kirpi, sincap, kuş ve Kanada geyiği gibi hayvanları avlayıp yiyen Chris, kısa notlar ile günlerini not etmiştir. Notları toplam olarak 112 günü içermektedir. İki ayı aşkın süre boyunca terk edilmiş otobüste yaşayan Chris, Temmuz 1992'de geri dönmeye karar verdi. Fakat geri dönmeye çalıştığında Teklanika Nehri'nin yükselmiş olduğunu fark etti. Av bulamayan Chris, bir gün yaralandı ve zayıflayıp güç kaybetmeye başladı. Nehri geçemeyen Chris etrafa yardım notları bırakmaya başlamıştır. Bu notlarda tam olarak şunlar yazıyordu:
| “ | Dikkat muhtemel ziyaretçiler. S.O.S. Yardımınıza ihtiyacım var. Yaralıyım, ölmek üzereyim ve buradan çıkmak için yeterince gücüm kalmadı. Tek başımayım ve bu bir şaka değil. Tanrı aşkına, beni kurtarın. Yakınlarda meyve topluyorum ve bu akşam dönmeliyim. Teşekkür ederim, Chris McCandless. Ağustos? | „ |
Alaska'da vahşi doğada dört ay boyunca yanında harita, pusula gibi ekipmanlar dahi olmadan, çok az malzemeyle hayatını devam ettiren Christopher, Ağustos başlarında hayatının son hatasını yaptı: O dönemde av bulamadığından çevreden topladığı meyve ve bitki kökleriyle yaşayan Chris, zehirli bir bitki tohumunu (Hedysarum alpinum veya Hedysarum mackenzii) yiyerek zehirlendi. 12 Ağustos'ta günlüğüne son kaydını düştü: "Harikulade Böğürtlenler".
18 Ağustos 1992'ye kadar çetelesini tuttuğu günler dışında yaşadığına dair bir iz bırakmayan McCandless 18 Ağustos sabahı Louise L'Amour'un biyografisi olan "Bir Gezginin Eğitimi" adlı kitabın son sayfasını kopardı. Sayfanın bir yüzünde L'Amour'un, Robinson Jeffer'in "Kötü Anlarında Bilgeler" şiirinden alıntıladığı dizeler yer alıyordu. Sayfanın boş olan diğer yüzünde ise McCandless'in kısa bir veda yazısı yer alıyordu: "Mutlu bir hayat yaşadım ve bu yüzden Tanrı'ya müteşekkirim. Hoşça kalın, Tanrı hepinizi kutsasın".
| “ |
Ölüm yaman bir tarlakuşu, ne var ki yüzyıllara Kas ve kemikten fazlasını bırakıp da ölmek Çoklukla bir zayıflık göstergesidir. Ölü taşlardır dağlar, ya imrenilir Küstah sessizlikleri, endamları Ya da bu yüzden onlardan nefret edilir. Ne yürekleri yumuşar dağların, ne canları sıkılır Ve birkaç ölü adamın düşünceleri dağlarla aynı mizacı taşır. Kötü Anlarında Bilgeler —Robinson Jeffer. |
„ |
Cansız bedeni 6 Eylül 1992'de, kaldığı otobüste Butch Killian adlı bir avcı tarafından bulundu. Bulunduğunda 30 kg olarak tartılan bedeninin, bulunmasından yaklaşık olarak iki hafta önce yaşam faaliyetlerine son verdiği düşünülmektedir.
18 Haziran 2020'de McCandless'in bir süre yaşadığı ve açlıktan yaşamını yitirdiği otobüs maceraperestlerin ve turistlerin uğrak noktası olması nedeniyle Boeing CH-47 Chinook tipi helikopter ile “güvenli bir bölgeye” taşındı. Alaska Doğal Kaynaklar Sorumlusu Corri Feige, ”cep telefonlarının çekmediği, hava koşullarının tahmin edilemez olduğu bölgeye akın eden maceraperestlerin güvenliğinden endişe edildiğini ve bu kararı almak zorunda olduklarını” belirtti.[1][2]
Popüler kültürdeki yeri[değiştir | kaynağı değiştir]
1996'da Jon Krakauer, McCandless'ın yaşamını Into the Wild adıyla kitaplaştırdı. 2007'de yönetmen Sean Penn tarafından Christopher Mccandless'in hayatını konu alan Into the Wild çekildi.
Etkilendiği Kitaplar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Aile Mutluluğu - Lev Tolstoy
- Beyaz Diş - Jack London
- Doğal Yaşam ve Başkaldırı - Henry David Thoreau
- Huckleberry Finn'in Serüvenleri - Mark Twain
- Vahşetin Çağrısı - Jack London
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "'Into the Wild'ın ünlü otobüsü güvenlik gerekçesiyle taşındı". Sputnik. 19 Haziran 2020. 22 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2020.
- ^ "'Into The Wild' bus removed from Alaska wilderness". BBC News. 19 Haziran 2020. 19 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2020.
