Ada martısı
| Ada martısı | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||
| Korunma durumu | |||||||||||||||
 Neredeyse tehdit altında (IUCN 3.1) | |||||||||||||||
Biyolojik sınıflandırma  | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| İkili adlandırma | |||||||||||||||
| Larus audouinii Payraudeau, 1826 | |||||||||||||||
Ada martısı (Larus audouinii), martıgiller (Laridae) familyasından bir martı türü. Adını Fransız doğabilimci Jean Victoire Audouin'den almıştır.
Tanım[değiştir | kaynağı değiştir]
Ada martısı IUCN 2004 Kırmızı Listesinde NT (Şu anda tehlikede olmayan fakat yakın gelecekte VU, EN veya CR kategorisine girmeye aday olan tür ) olarak sınıflandırılmıştır.
Tipik martı rengi olan siyah, beyaz ve gri renkleri taşıyan ada martısının en ayırt edici özelliği koyu renk gözleri ve kan kırmızı gagasıdır. Kafası ve gövdesi beyaz, kanatları gri ve kuyruğu siyahtır. Bu martı türü sarı bacaklı martıya (Larus michahellis) benzer ama grimsi-siyah bacakları ile ayırt edilir. Yavruları kahverengi kafalı olur, yaşları ilerledikçe beyaza döner.
Habitat[değiştir | kaynağı değiştir]
Kayalık kıyılarda veya küçük adalarda koloni halinde veya yalnız görülürler, yere yaptıkları yuvalarına 2-3 yumurtayı koyarlar.Diğer akrabalarının aksine, okyanuslar yerine kıyılara yakın yaşamayı tercih ederler.
Biyoloji[değiştir | kaynağı değiştir]
Mart sonu ile Nisan başında üreme yerlerine giderek koloniler oluştururlar. Her çift sadakatle aynı koloniye geri döner ama yuva yapılan yerler bir önceki yılın başarı durumuna göre değişebilir. Nisan sonu Mayıs başlarında 2-3 tane yumurta yaparlar ve dişiler 3 hafta boyunca kuluçkaya yatar. Yavrular büyüyüp uçmaya başlayınca Haziran ortası kışlama yerlerine dönerler.
Dağılımı[değiştir | kaynağı değiştir]
Yaşam alanı Akdeniz'le sınırlı olan tek martı türüdür. Başlıca yaşam alanları İspanya, Cezayir, Yunanistan ve İtalya'dır. Fransa, Kıbrıs, Hırvatistan, Türkiye, Tunus ve Fas'ta daha küçük kolonileri bulunmaktadır. Üreme mevsiminin sonunda Afrika'nın kuzey ve Batı kıyılarına göç ederek, kışı buralarda geçiriler. 1975'te sadece 1000 çift ada martısı varken, balık endüstrisindeki atık miktarının artışı sayesinde popülasyon 19,000 çiftin üzerine çıkmıştır.