Oba: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Khutuck Bot (mesaj | katkılar)
k Bot: Otomatik metin değişimi (-İslamiyet +İslamiyet)
Khutuck Bot (mesaj | katkılar)
k r2.7.2) (robot Ekleniyor: az:Oba; Kozmetik değişiklikler
2. satır: 2. satır:
'''Oba''', çadırlarda yaşayan göçebe [[aile]]lerin meydana getirdiği topluluk, çadır halkı.
'''Oba''', çadırlarda yaşayan göçebe [[aile]]lerin meydana getirdiği topluluk, çadır halkı.


Oba, [[Oğuzca]] bir [[kelime]] olan ''oba'''nın [[Divân-ı Lügati't-Türk]]'te [[kabile]] anlamına geldiği belirtilir. [[İslam|İslamiyet]]'ten sonra [[Oğuzlar]], oba kelimesini [[boy]]dan daha küçük [[şube]] anlamında kullandılar. [[15. yüzyıl|15.]] ve [[16. yüzyıl]] [[Osmanlı]] tahrir [[defter]]lerinde oba, cemaat adını aldı. Genellikle boylara bağlı olan cemaatlerin (oba) oturdukları yere ''yurd'' denir. Bugün, [[Anadolu]]'da oba kelimesi göçebelerin aileleri, göçebe çadırları, çadırların bulunduğu yer anlamında kullanılır ve beş-altı çadırdan ibaret bir göçebe ailesine de oba denir. [[Kırım]], Anadolu ve [[Uygur]] Türkçesinde göçebe çadırı, çadırda yaşayan aile; [[Azeri]] Türkçesinde taştan yapılan [[çoban]] kulübesi; [[Kırgızca]]'da tepe, [[toprak]] yığını, [[Türkmence]]de [[köy]], [[Sagay]] Türkçesinde nezir adamak için yol kenarında yığılı taş yığınından ibaret tepecik, müfreze, [[karakol]] mevkii anlamlarına gelir.
Oba, [[Oğuzca]] bir [[kelime]] olan ''oba'''nın [[Divân-ı Lügati't-Türk]]'te [[kabile]] anlamına geldiği belirtilir. [[İslam]]iyet'ten sonra [[Oğuzlar]], oba kelimesini [[boy]]dan daha küçük [[şube]] anlamında kullandılar. [[15. yüzyıl|15.]] ve [[16. yüzyıl]] [[Osmanlı]] tahrir [[defter]]lerinde oba, cemaat adını aldı. Genellikle boylara bağlı olan cemaatlerin (oba) oturdukları yere ''yurd'' denir. Bugün, [[Anadolu]]'da oba kelimesi göçebelerin aileleri, göçebe çadırları, çadırların bulunduğu yer anlamında kullanılır ve beş-altı çadırdan ibaret bir göçebe ailesine de oba denir. [[Kırım]], Anadolu ve [[Uygur]] Türkçesinde göçebe çadırı, çadırda yaşayan aile; [[Azeri]] Türkçesinde taştan yapılan [[çoban]] kulübesi; [[Kırgızca]]'da tepe, [[toprak]] yığını, [[Türkmence]]de [[köy]], [[Sagay]] Türkçesinde nezir adamak için yol kenarında yığılı taş yığınından ibaret tepecik, müfreze, [[karakol]] mevkii anlamlarına gelir.


[[Etnografya|Etnografik]] araştırmalara göre, bugün eski [[Türk]] [[din]]inin basit bir şeklini sürdüren [[Altay]], [[Yenisey]] ve [[Urenha-Tuba]] Türklerinde "'''oba'''" veya "'''obo'''"lar kutsal sayılır. Bunların inanışlarına göre bu obolarda kabileyi koruyan [[ruh]]lar veya "'''yer-su'''" [[tanrı]]ları bulunur. Genellikle bu obalar, [[dağ]] tepelerinde, [[ırmak]] boylarında, yol üzerinde bulunur. Urenha-Tuba Türkleri bugün ''oba-tagir'' (oba [[ayin]]i) yaparlar; ayinin yapıldığı yer suni bir tepeden ibarettir ve "'''oba'''" adını alır. Bugün Türk [[kültür]]ünün etkisi altında kalan [[Mançular]]'da bu kelimesi "'''tepe'''" anlamına gelir. Eski Türk dininin kalıntılarından olan obo (oba) kültü, [[İslam|İslamiyet]]i kabul eden Türkler arasında da bir süre devam etti.
[[Etnografya|Etnografik]] araştırmalara göre, bugün eski [[Türk]] [[din]]inin basit bir şeklini sürdüren [[Altay]], [[Yenisey]] ve [[Urenha-Tuba]] Türklerinde "'''oba'''" veya "'''obo'''"lar kutsal sayılır. Bunların inanışlarına göre bu obolarda kabileyi koruyan [[ruh]]lar veya "'''yer-su'''" [[tanrı]]ları bulunur. Genellikle bu obalar, [[dağ]] tepelerinde, [[ırmak]] boylarında, yol üzerinde bulunur. Urenha-Tuba Türkleri bugün ''oba-tagir'' (oba [[ayin]]i) yaparlar; ayinin yapıldığı yer suni bir tepeden ibarettir ve "'''oba'''" adını alır. Bugün Türk [[kültür]]ünün etkisi altında kalan [[Mançular]]'da bu kelimesi "'''tepe'''" anlamına gelir. Eski Türk dininin kalıntılarından olan obo (oba) kültü, [[İslam]]iyeti kabul eden Türkler arasında da bir süre devam etti.




14. satır: 14. satır:
[[Kategori:Tarih terimleri]]
[[Kategori:Tarih terimleri]]
[[Kategori:Toplum]]
[[Kategori:Toplum]]

[[az:Oba]]

Sayfanın 03.50, 1 Temmuz 2011 tarihindeki hâli

Oba, çadırlarda yaşayan göçebe ailelerin meydana getirdiği topluluk, çadır halkı.

Oba, Oğuzca bir kelime olan oba'nın Divân-ı Lügati't-Türk'te kabile anlamına geldiği belirtilir. İslamiyet'ten sonra Oğuzlar, oba kelimesini boydan daha küçük şube anlamında kullandılar. 15. ve 16. yüzyıl Osmanlı tahrir defterlerinde oba, cemaat adını aldı. Genellikle boylara bağlı olan cemaatlerin (oba) oturdukları yere yurd denir. Bugün, Anadolu'da oba kelimesi göçebelerin aileleri, göçebe çadırları, çadırların bulunduğu yer anlamında kullanılır ve beş-altı çadırdan ibaret bir göçebe ailesine de oba denir. Kırım, Anadolu ve Uygur Türkçesinde göçebe çadırı, çadırda yaşayan aile; Azeri Türkçesinde taştan yapılan çoban kulübesi; Kırgızca'da tepe, toprak yığını, Türkmencede köy, Sagay Türkçesinde nezir adamak için yol kenarında yığılı taş yığınından ibaret tepecik, müfreze, karakol mevkii anlamlarına gelir.

Etnografik araştırmalara göre, bugün eski Türk dininin basit bir şeklini sürdüren Altay, Yenisey ve Urenha-Tuba Türklerinde "oba" veya "obo"lar kutsal sayılır. Bunların inanışlarına göre bu obolarda kabileyi koruyan ruhlar veya "yer-su" tanrıları bulunur. Genellikle bu obalar, dağ tepelerinde, ırmak boylarında, yol üzerinde bulunur. Urenha-Tuba Türkleri bugün oba-tagir (oba ayini) yaparlar; ayinin yapıldığı yer suni bir tepeden ibarettir ve "oba" adını alır. Bugün Türk kültürünün etkisi altında kalan Mançular'da bu kelimesi "tepe" anlamına gelir. Eski Türk dininin kalıntılarından olan obo (oba) kültü, İslamiyeti kabul eden Türkler arasında da bir süre devam etti.