1672-1676 Osmanlı-Lehistan Savaşı: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
Değişiklik özeti yok |
Değişiklik özeti yok |
||
| 25. satır: | 25. satır: | ||
== Savaşın gelişmesi == |
== Savaşın gelişmesi == |
||
[[Dosya:Köprülü Fazıl Ahmed.jpg|thumb|150px|left|Köprülü Fazıl Ahmed Paşa]][[Sadrazam]] [[Köprülü Fazıl Ahmet Paşa]] komutasındaki 80.000 Osmanlı askeri [[1672]] yılında Ukrayna'ya girdi. [[Kamaniçe]]'yi ele geçirdi ve [[Lviv]] kentini kuşattı. Büyük bir yenilgiye uğrayan Lehler [[18 Ekim]] [[1672]] tarihinde [[Bucaş Antlaşması]]na razı oldular. Dinyeper nehrinin sağ kıyısını Osmanlılara bırakmaya ve 22.000 düka ödemeyi kabul ettiler. |
[[Dosya:Köprülü Fazıl Ahmed.jpg|thumb|150px|left|Köprülü Fazıl Ahmed Paşa]][[Sadrazam]] [[Köprülü Fazıl Ahmet Paşa]] komutasındaki 80.000 Osmanlı askeri [[1672]] yılında Ukrayna'ya girdi. [[Kamaniçe]]'yi ele geçirdi ve [[Lviv]] kentini kuşattı. Büyük bir yenilgiye uğrayan Lehler [[18 Ekim]] [[1672]] tarihinde [[Bucaş Antlaşması]]na razı oldular. Dinyeper nehrinin sağ kıyısını Osmanlılara bırakmaya ve 22.000 düka altın ödemeyi kabul ettiler. |
||
Bu antlamaya rağmen Lehler yenilgiyi bir türlü kabul edemiyorlardı. Lehistan kralı Michał Korybut Wiśniowiecki öldü ve ünlü Lehistan komutanı III. Jan Sobieski kral seçildi. [[1674]] yılında Osmanlıların Ruslarla savaş halinde olmasını fırsat bilerek Lehler tekrar Osmanlılara saldırdılar. Ancak gene de tam bir başarı elde edemediler. [[17 Ekim]] [[1676]]'de [[İzvança Antlaşması]] (Żurawno Antlaşması) yapıldı. Bu antlaşma büyük oranda Bucaş Antlaşması'yla aynıydı. Ancak Lehistan'ın para ödemesi zorunluluğu kaldırılmıştı ve Ukrayna'nın batı kıyısında üçte birlik bir bölge Lehistan'a bırakılıyordu. |
Bu antlamaya rağmen Lehler yenilgiyi bir türlü kabul edemiyorlardı. Lehistan kralı Michał Korybut Wiśniowiecki öldü ve ünlü Lehistan komutanı III. Jan Sobieski kral seçildi. [[1674]] yılında Osmanlıların Ruslarla savaş halinde olmasını fırsat bilerek Lehler tekrar Osmanlılara saldırdılar. Ancak gene de tam bir başarı elde edemediler. [[17 Ekim]] [[1676]]'de [[İzvança Antlaşması]] (Żurawno Antlaşması) yapıldı. Bu antlaşma büyük oranda Bucaş Antlaşması'yla aynıydı. Ancak Lehistan'ın para ödemesi zorunluluğu kaldırılmıştı ve Ukrayna'nın batı kıyısında üçte birlik bir bölge Lehistan'a bırakılıyordu. |
||
Sayfanın 18.40, 13 Mayıs 2011 tarihindeki hâli
1672-1676 Osmanlı-Lehistan Savaşı 17. yüzyıldaki Osmanlı-Lehistan savaşlarının sonuncusudur.
Savaşın nedenleri
17. yüzyılın ortalarında Ukrayna diye bir devlet mevcut değildi. Dinyeper nehri Ukraynalıları ikiye bölmüştü. Dinyeper nehrinin sağ kıyısı (batı kıyısı) Lehistan'ın elindeydi. Sol kıyısı ise Rusların (Moskova Knezliği) elindeydi. Sağ kıyı Ukraynalılarının Atamanı olan Petro Doroşenko Osmanlı padişahı IV. Mehmet'le bir anlaşma yaparak Osmanlı himayesini kabul etti. Böylece bütün Ukrayna'ya hakim olmayı umuyordu. Kırım hanı I. Selim Giray Doroşenko'yla birlikte Lehistan'a saldırdı. Ancak Lehistan kralı III. Jan Sobieski'ye yenildiler ve Osmanlı Devleti'nden yardım istediler.
Savaşın gelişmesi
Sadrazam Köprülü Fazıl Ahmet Paşa komutasındaki 80.000 Osmanlı askeri 1672 yılında Ukrayna'ya girdi. Kamaniçe'yi ele geçirdi ve Lviv kentini kuşattı. Büyük bir yenilgiye uğrayan Lehler 18 Ekim 1672 tarihinde Bucaş Antlaşmasına razı oldular. Dinyeper nehrinin sağ kıyısını Osmanlılara bırakmaya ve 22.000 düka altın ödemeyi kabul ettiler.
Bu antlamaya rağmen Lehler yenilgiyi bir türlü kabul edemiyorlardı. Lehistan kralı Michał Korybut Wiśniowiecki öldü ve ünlü Lehistan komutanı III. Jan Sobieski kral seçildi. 1674 yılında Osmanlıların Ruslarla savaş halinde olmasını fırsat bilerek Lehler tekrar Osmanlılara saldırdılar. Ancak gene de tam bir başarı elde edemediler. 17 Ekim 1676'de İzvança Antlaşması (Żurawno Antlaşması) yapıldı. Bu antlaşma büyük oranda Bucaş Antlaşması'yla aynıydı. Ancak Lehistan'ın para ödemesi zorunluluğu kaldırılmıştı ve Ukrayna'nın batı kıyısında üçte birlik bir bölge Lehistan'a bırakılıyordu.
Savaşın sonuçları
Bu savaş sonunda Osmanlı Devleti en geniş sınırlarına ulaştı. 1683 yılında yapılan II. Viyana Kuşatması ve Osmanlı-Kutsal İttifak Savaşları'nda ağır yenilgilere uğradı. 1699 yılında imzaladığı Karlofça Antlaşması'ya büyük miktarda toprak kaybetti ve bir daha hiç bir zaman eski gücüne ulaşamadı.