Eymür, Demirözü

Eymür, Bayburt ilinin Demirözü ilçesine bağlı bir köydür. Eymür (ımır, imir) kelimesi, Türkçede ‘pek iyi, zengin, iyi durumda, varlıklı’ anlamındadır.

Tarihçe

Bilindiği gibi Oğuzlar, Orta Asya halklarından bir Türk kavmidir. 10 ncu yüzyılda göçebe olarak yer değiştirmeye başlamış, böylece Türkiye, Azarbeycan, İran, Irak ve Türkmenistan Türklerinin ataları olmuşlardır. Oğuzlar 11 nci yüzyılda İslamiyeti kabul edince ‘Türkmen’ olarak anılmaya başlamışlardır. Kıpçakların baskısına uğrayarak, yurtlarını terk etmiş, Karadeniz kıyılarına ve Balkanlara göç etmişlerdir.

Oğuzhanın altı oğlu ve onların da dörder oğlundan türemişlerdir. Bozoklar ve Üçoklar olarak ikiye ayrılmışlardır. Günhan , Ayhan ve Yıldızhan Bozokları; Gökhan, Dağhan ve Denizhan Üçokları oluşturmuştur. Böylece her oğlandan bir boy olmak üzere yirmi dört boy doğmuştur. Salur, Alanyurtlu, Üreğil ve Eymür Dağhan soyundandır. Akkoyunlu, Dulkadirli, Halep Türkmenleri, Çıldır ve Tiflisteki iyi halıcı ve keçeci Terekeme oymakları Eymür kolundandır.

Karadeniz kıyı kesimini yurt edinen Eymür boyundan bir kesim, Of ve Sürmene’de Suiçmezler adıyla yaşamış ve bunların bir kısmı (Aziz Ağalar, Dursun Ağalar), bugünkü Bayburt ili Demirözü ilçesi Eymür köyü bölgesine gelerek takriben 1512 yılında bu köyü kurmuş ve buraya yerleşmişlerdir.

Köy yerleşim alanının yaklaşık bir kilometre batısında yer alan tepeler üzerindeki düz kesimde, Oğuzlara ait bir mezarlık günümüze kadar gelmiştir. Köy halkı bu mezarlıkları ataya saygı kültü doğrultusunda halen koruyarak muhafaza etmektedir. Bu mezarlıktaki beylere ve hatunlara ait mezarlar dört metrelik boyları ile ayırt edilir.

Yine köy yerleşim alanının üç kilometre güney batısında bulunan tepe üzerinde, Oğuz beylerinin uzak yerleşim alanları ile haberleşmesi ve mevzilenmesi için yapıldığı rivayet edilen ve yöre halkınca ‘kale’ olarak adlandırılan bir kalıntı varlığını muhafaza etmektedir.

Köy 1916’dan 1918’e kadar Rus işgali altında kalmıştır.

Kültür

Hikaye, masal, oyun, türkü, mani, halkoyunları, yemekler ve eğlenceler yöresel nitelik taşımakta; özellikle kız isteme, söz, nişan ve düğün alaylarında yoğunluk kazanmaktadır. Kutlama ve ağırlamalarda yemeklerden büryan, gudide (güveçte) lor dolması, emir dolması, tel helva, un helvası, kuşburnu çorbası ve kavut dikkat çekicidir.

Coğrafya

Eymür Köyü Demirözü ilçesinin batısında 6 kilometre mesafededir. Kalecik tepesinin güney eteğinde taşlık kesim üzerinde bulunmaktadır. Doğusunda Demirözü ilçesi, batısında Gökçedere beldesi, kuzeyinde Bayrampaşa köyü ve güneyinde Devetaşı köyü bulunmaktadır.

Bayburt iline 34 km, Demirözü ilçesine 6 km uzaklıktadır.

İklim

Köyün iklimi, Karadeniz iklimi etki alanı içerisindedir.

Nüfus

Yıllara göre köy nüfus verileri
2007	205 (104 ERKEK - 101 KADIN )
2000	227
1997	234

Ekonomi

Yaygın tahıl ekimi yanında, sulama imkânı olan araziye; fasülye, mercimek, pancar, patates, havuç, turp, lahana, salatalık ve domates ekimi yapılabilmektedir.

Küçükbaş hayvancılıktan çok, büyükbaş hayvancılık gelişmiştir. Kümes hayvancılığında ise hindi, kaz ve ördek yanında daha çok tavukçuluk gelişmiştir.

Yerleşim bölgesine dört km. mesafede bulunan ormanlık alanda; dağ armudu (ahlat), alıç, kuşburnu, germişo, dağ elması, dağ eriği de yetişmektedir.

Arıcılık 2000 yılında hatırı sayılır derecede ilerleme kaydetmiştir. Karadeniz kıyı kesiminden gelerek köy arazisine geçici olarak yerleşen arıcılardan işgaliye geliri alınmaktadır.

Altyapı bilgileri

1936 yılında üç sınıflı eğitmenli ilkokul açılmış ve 1961 yılına kadar hizmet vermiştir. Bu dönemde Şiranlı Muhlis Efendi ve Bayrampaşalı Durbaba Başhan eğitmen olarak görev yapmışlardır. 1961 yılında ilkokul beş sınıflı hale getirilmiştir. 1969 yılında lojmanlı ve iki derslikli yeni bir okul binası yapılmış ve bu bina günümüze kadar kullanılmıştır.

Köy kuruluşunda yerleşim alanı yukarısı ve alt kesiminde olmak üzere iki adet yakın kaynaktan beslenen çeşme bulunurken; 1952 de köy ortasına uzaktaki kale deresinden gelen suyun bağlandığı bir çeşme daha yapılmıştır. Gölet yapılıncaya kadar köyün sebze ihtiyacı bu çeşmelerin alt kesiminde oluşturulan küçük bahçelerden karşılanmıştır. 1971 de yerleşim alanı yukarısına bir adet su deposu yapılarak her eve su verilmeye başlanmıştır. Köy ortasındaki çeşme suyu bu depoya bağlanmıştır.

Köyün kuruluşundan bu yana, yerleşim alanı 500 metre doğusunda iki adet, 700 metre batısında bir ve iki kilometre güneyinde bir olmak üzere, sonradan kuzeyde yapılanlarla beraber toplam altı adet hayvanların içmesi için üç bölmeli on metre boyunda ve bir metre eninde beton yalaklı (kurunlu) bitişik kaynaklı çeşme hayırsever köylülerin onarımıyla varlığını sürdürmektedir.

1980 li yıllarda köy elektrik ve telefona kavuşmuştur.

1998’de yerleşim alanına ilk kez kanalizasyon yapılarak, atık su yerleşim alanının bir kilometre uzağına taşınmış, henüz arıtmalı sistemi tamamlanamamıştır.

2005 yılında ilçeye bağlantı yolu tamamen asfalt hale getirilmiştir.

Dış bağlantılar

• Yerelnet
• [1]