Elviye-i Selâse: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
k Elviye-i Selâse sayfasının yeni adı: Elviye-i Selase: çift madde |
k Elviye-i Selase başlığı Elviye-i Selâse sayfasına yönlendirildi |
(Fark yok)
| |
Sayfanın 11.40, 6 Nisan 2008 tarihindeki hâli
 | Bu madde veya bölüm Elviye-i Selase adlı maddeye çok benzemektedir ve bu iki maddenin tek başlık altında birleştirilmesi önerilmektedir. Birleştirme işlemi yapıldıktan sonra sayfaya {{Geçmiş birleştir}} şablonunu ekleyiniz. |
Elviye-i Selâse, “Üç Liva” ya da “Üç Sancak” anlamına gelir. Kars, Ardahan ve Batum Sancakları hakkında kullanılan eski bir tabirdir.
Bu tabirin, özellikle 1878’den itibaren kullanıldığı söylenebilir. O tarihten itibaren bu bölgenin tarihi, kültürü, stratejik önemi ve bölge halkının esaretten kurtulma ve Anavatan’a katılma mücadelesi Türk tarihinde özellikle Milli Mücadele döneminde büyük bir öneme sahiptir.
Yüzlerce yıl Türk hakimiyetinde kalan bu bölge 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı sonrasında imzalanan Ayastefanos (3 Mart 1878) ve Berlin (13 Temmuz 1878) Antlaşmaları ile Rusya’ya bırakılmak zorunda kalınmıştı.
40 yıllık esaretten sonra 3 Mart 1918’de imzalanan Brest Litovsk Antlaşması ve bu antlaşmanın müşterek metninin 4. Maddesi gereğince 12 Haziran 1918’de yapılan halk oylaması sonucuna dayanılarak; Sultan Vahdettin’in 15 Ağustos 1918 tarihli “Hatt-ı Hümâyun”u ile Elviye-i Selâse’nin tekrar Anavatan’a katıldığı resmen kabul ve ilan edilmiştir. Ancak Milli Micadele sırasında Moskova Antlaşması ile Batum elden çıkmıştır.