Luvice: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Khutuck Bot (mesaj | katkılar)
k Bot: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir)
InternetArchiveBot (mesaj | katkılar)
7 kaynak kurtarıldı ve 0 kaynak ölü olarak işaretlendi.) #IABot (v2.0.7
106. satır: 106. satır:
[[Luviler]]’in yaşadığı kentlerden biri, [[Luviler|Luvi]] dilinin konuşulduğu [[Truva]] ([[Troya]]) olduğu ileri sürülmüştür.<ref>''The Language of the Trojans'' In Selected Writings, Calvert Watkins, 1994, L. Oliver et al., sayı:2, 700–717, Innsbruck.</ref><ref>''How to Kill a Dragon: Aspects of Indo-European Poetics'', Calvert Watkins, 1995, s.144–51, New York and Oxford.</ref><ref>''The Luwians'', Craig Melchert 2003, s.265-70, Boston: Brill Academic Publishers, ISBN 90-04-13009-8.</ref>
[[Luviler]]’in yaşadığı kentlerden biri, [[Luviler|Luvi]] dilinin konuşulduğu [[Truva]] ([[Troya]]) olduğu ileri sürülmüştür.<ref>''The Language of the Trojans'' In Selected Writings, Calvert Watkins, 1994, L. Oliver et al., sayı:2, 700–717, Innsbruck.</ref><ref>''How to Kill a Dragon: Aspects of Indo-European Poetics'', Calvert Watkins, 1995, s.144–51, New York and Oxford.</ref><ref>''The Luwians'', Craig Melchert 2003, s.265-70, Boston: Brill Academic Publishers, ISBN 90-04-13009-8.</ref>


Anadolu'da hâlen Işıkçılar, Işık Taifesi, Aleviler olarak kültürlerini sürdürdükleri iddiaları da vardır.<ref>{{Web kaynağı |url=http://www.idefix.com/Kitap/Aleviligin-Gizli-Tarihi/Erdogan-Cinar/Din-Mitoloji/Alevilik-Bektasilik/urunno=0000000244220 |başlık=Erdoğan Çınar Aleviliğin Gizli Tarihi |erişimtarihi=19 Mayıs 2016 |arşiv-url=https://web.archive.org/web/20160611033923/http://www.idefix.com/Kitap/Aleviligin-Gizli-Tarihi/Erdogan-Cinar/Din-Mitoloji/Alevilik-Bektasilik/urunno=0000000244220 |arşiv-tarihi=11 Haziran 2016 |ölüurl=no }}</ref>
Anadolu'da hâlen Işıkçılar, Işık Taifesi, Aleviler olarak kültürlerini sürdürdükleri iddiaları da vardır.<ref>{{Web kaynağı |url=http://www.idefix.com/Kitap/Aleviligin-Gizli-Tarihi/Erdogan-Cinar/Din-Mitoloji/Alevilik-Bektasilik/urunno=0000000244220 |başlık=Erdoğan Çınar Aleviliğin Gizli Tarihi |erişimtarihi=19 Mayıs 2016 |arşiv-url=https://web.archive.org/web/20160611033923/http://www.idefix.com/Kitap/Aleviligin-Gizli-Tarihi/Erdogan-Cinar/Din-Mitoloji/Alevilik-Bektasilik/urunno=0000000244220 |arşiv-tarihi=11 Haziran 2016 |ölüurl=yes }}</ref>


== Luvi hiyeroglifleri ==
== Luvi hiyeroglifleri ==

Sayfanın 01.46, 21 Ekim 2020 tarihindeki hâli

Luvice
Luvili
BölgeAnadolu, Kuzey Suriye
Ölü dilM.Ö. 600'lerde
Dil ailesi
Dil kodları
ISO 639-3Çeşitli:
xlu – Luvice çiviyazısı
hlu – Luvice hieroglif
Glottologluvi1235[1]
Luvi dilinin konuşulduğu yerleşim merkezlerinden saptanabilmiş olanları

Luvi dili (Luvice) Anadolu’nun yerli halklarından biri olarak kabul edilen Luviler’in dili olup, Anadolu’nun en eski dillerinden biridir. Bu aynı zamanda, Hititler’in hiyeroglif yazılarında kullandıkları dildir. Mısır ve Girit hiyeroglif yazısından farklı olan bu hiyeroglif yazısı daha çok mühürlerde ve kaya anıtları gibi büyük yazıtlarda kullanılmıştır.

M. Ö. 2000 yılında Anadolu'da konuşulan diller. Sarı renkle Hitit dilinin merkez bölgesi; mavi renkte ölü dil olan Luvi dilinin Anadolu Kolu; kırmızı renkli Palaiko adı verilen Hitit İmparatorluğu’na bağlı olan ve onun kuzeye doğru uzantısı durumunda bulunan bölgede ise M. Ö. 1500 yılına kadar konuşulan ve daha sonra Kafkasya’dan gelen göçler neticesinde ölü dil durumuna düşen Palaik dili gösterilmektedir.
Luvi dili konuşulan alanlar kırmızı renkle işaretlenmiştir.

Luviler

Anadolu’nun Hitit-öncesi tarihi henüz tam olarak aydınlatılamamış olmakla birlikte, 20. yy.’daki arkeolojik bulgular, Anadolu’ya yapılan Yunan göçünden çok daha önce, bu topraklarda Anadolu’nun yerlileri sayılabilecek Luvi Ulusu’nun yaşadığını ortaya koymuştur.

Hititler’in çivi yazılı belgelerinde bu halktan Luvili (Luvian / Luwi’li) olarak söz edilmektedir. Hitit İmparatorluğu’nun yıkılmasından sonra Hititler’in çivi yazısının unutulmuş olmasına karşın, Luvi dili ve yazısı biraz değişikliğe uğramakla birlikte Anadolu’da varlığını sürdürmüştür. Pelasgus (Pelasgos) adı verilen dili konuşan insanlardan kalma tarihsel adların Luvi dili temeline dayandığı ortaya çıkmıştır.

Luvice

Luvi diliyle yazılı bir Hitit hiyeroglif (resim yazı) kitabesi olan ve Ankara'da Anadolu Medeniyetleri Müzesi'nde sergilenmekte olan Sultanhan dikili anıt taşı.
Hattuşaş Nişantaş’ta bulunan Luvi dönemine ait hieroglif.
Yedinci Truva kentinin B katmanında bulunan Luvi dilindeki hiyeroglifik bronz mühürler.

Anadolu’nun en eski dillerinden biri olan Luvi dilinin ve lehçelerinin çözülmesi kültürel gelişimin Mezopotamya’dan veya Yunan yarımadasından Anadolu’ya değil, Anadolu’dan daha güneye ve batıya doğru yayıldığı tezini güçlendirmiştir.

Luvi diliyle yazılan Hitit hiyeroglif yazısı H.T. Bossert’in katkılarıyla 1946 yılında çözülmeye başlanmış ve çözülme çalışması tam anlamıyla 1960'ta Emmanuel Laroche tarafından tamamlanmış olduğundan, yer ve ilah adlarına ilişkin olarak, Batı’da bu tarihten önceki etimolojik açıklama getiren yazılar geçerliğini yitirmeye başlamıştır. Makedonyalı İskender döneminde Anadolu’nun Luvi ve Hitit kökenli adları helenleştirilmeye çalışılmışsa da, esas yapılarını korumuşlardır. Anadolu ve Trakya’daki Yunanca yer adlarının yüzde yüzü olmasa da çok büyük bir kısmınının Luvi dilindeki adlarından türetildiği anlaşılmış bulunmaktadır. Ayrıca eski Yunanca sanılan pek çok sözcüğün (dram, drama, tiyatro, komedya, tragedya vs.) Luvi kökenli olduğu konusunda çeşitli görüşler bulunmaktadır.

Luvi dili üzerine en fazla araştırma yapmış isimler arasında Emmanuel Laroche, 1973’te bu dili "Luvi dili" olarak kabul edip, tanıtan David Hawkins, Piero Meriggi ve Ali M. Dinçol sayılabilir.

Luvi sözcüğü Hitit dilinde “Işık İnsanı” anlamına gelir ki, Luvi dilinde "ışık, parıltı" anlamına gelen “LU” kökü birçok dile “Işık” anlamında geçmiş olup, birçok dilde hâlen kullanılmaktadır (Örneğin, ilah Apollon’un Likya’lı sıfatının kökeni Luvi dilinde ışık anlamına gelen, KURT anlamındaki “LYK” ya da "LU" sözcüğüdür ki, sözcük Latince’de LUX biçimine dönüşmüştür. Ayrıca, Hellen dilinde hiçbir anlamı bulunmayan Apollon adının kökeni de Luvi dilinde "su" anlamına gelen "apa" sözcüğünden gelmekte olup, ilk yazılışı Luvice ap(a)-ull(a)-wana’dır; bu ilah, Etrüsk dilinde Aplu, Apulu ya da Aplum biçimlerinde belirtilmiştir).

Günümüzde, Likçe denilen Likya dilinin Luvi dilinin bir türevi olduğu kabul edilmektedir.

Luviler’in yaşadığı kentlerden biri, Luvi dilinin konuşulduğu Truva (Troya) olduğu ileri sürülmüştür.[2][3][4]

Anadolu'da hâlen Işıkçılar, Işık Taifesi, Aleviler olarak kültürlerini sürdürdükleri iddiaları da vardır.[5]

Luvi hiyeroglifleri

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, (Ed.) (2017). "{{{name}}}". Glottolog 3.0. Jena, Germany: Max Planck Institute for the Science of Human History. 
  2. ^ The Language of the Trojans In Selected Writings, Calvert Watkins, 1994, L. Oliver et al., sayı:2, 700–717, Innsbruck.
  3. ^ How to Kill a Dragon: Aspects of Indo-European Poetics, Calvert Watkins, 1995, s.144–51, New York and Oxford.
  4. ^ The Luwians, Craig Melchert 2003, s.265-70, Boston: Brill Academic Publishers, ISBN 90-04-13009-8.
  5. ^ "Erdoğan Çınar Aleviliğin Gizli Tarihi". 11 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2016. 
  • Türkiye’deki Tarihsel Adlar, Bilge Umar.
  • Kayıp Yazılar ve Diller, Johannes Friedrich.
  • Luviler: Anadolu'nun Gizemli Halkı, H. Craig Melehert, Ç:Barış Baysal-Çiğdem Çidamlı, Kalkedon Yayınları.