Struma Olayı: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
k redaksiyon - ülke adları
Etiket: 2017 kaynak düzenleyici
k redaksiyon
18. satır: 18. satır:
== Arka plan ==
== Arka plan ==


1940 yılında Nazi orduları [[Balkan]] sınırına dayanmışlardı. Naziler [[Polonya]]'da yürürlüğe koydukları [[Holokost|Yahudi karşıtı]] yasaların benzerlerini müttefikleri [[Romanya]]'da da yürürlüğe koymuşlardı. 1941 yılına gelindiğinde Romanya'nın Yaş şehrinde 4 bin Yahudi'nin Nazilerce katledilmesiyle Romanya Yahudileri için Filistin'e gitmekten başka çare kalmamıştı.<ref>{{Web kaynağı |url=http://www.taraf.com.tr/ayse-hur/makale-turk-schindleri-efsaneleri.htm |başlık=‘Türk Schindleri’ efsaneleri |erişimtarihi=28 Şubat 2012 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20110217054648/http://www.taraf.com.tr/ayse-hur/makale-turk-schindleri-efsaneleri.htm |arşivtarihi=17 Şubat 2011 |ölüurl=yes }}</ref> Türkiye karasularını kullanarak Filistin'e kaçmayı planlayan Romanyalı zenginlerden ve entelektüellerden oluşan büyük bir Yahudi grubu bir araya getirdikleri para ile ''Struma'' isimli gemiyi ''Campania Mediteranea de Vapores Limitada'' isimli [[acente]]den kiraladılar. Kiraladıkları bu geminin basında çıkan fotoğraflarında bir [[transatlantik]] fotoğrafı kullanılmıştı.Acente, aldatıldıklarını anlayan Yahudileri sakinleştirmek için, kendilerini götürecek geminin karasuları dışında beklediğini söylemişti.<ref name=":0">{{Haber kaynağı|url=http://www.radikal.com.tr/yazarlar/ayse-hur/73-yildir-kanayan-yara-struma-faciasi-1303687/|başlık=73 yıldır kanayan yara: Struma Faciası|erişimtarihi=5 Haziran 2020|arşivtarihi=2 Mart 2019|arşivurl=https://web.archive.org/web/20190302004837/http://www.radikal.com.tr/yazarlar/ayse-hur/73-yildir-kanayan-yara-struma-faciasi-1303687/|tarih=1 Mart 2015|çalışma=|yayıncı=Radikal gazetesi|ad=Ayşe|soyadı=Hür}}</ref><ref name="M Sarıkaya">[http://www.haberturk.com/yazarlar/muharrem-sarikaya/519556-strumanin-intikami-mi Struma'nın intikamı mı?] HaberTurk.com. Erişim: 25 Şubat 2012.</ref>
1940 yılında Nazi orduları Türkiye'nin [[Balkan]] sınırlarına dayanmışlardı. Naziler [[Polonya]]'da yürürlüğe koydukları [[Holokost|Yahudi karşıtı]] yasaların benzerlerini müttefikleri [[Romanya]]'da da yürürlüğe koymuşlardı. 1941 yılına gelindiğinde Romanya'nın Yaş şehrinde 4 bin Yahudi'nin Nazilerce katledilmesiyle Romanya Yahudileri için Filistin'e gitmekten başka çare kalmamıştı.<ref>{{Web kaynağı |url=http://www.taraf.com.tr/ayse-hur/makale-turk-schindleri-efsaneleri.htm |başlık=‘Türk Schindleri’ efsaneleri |erişimtarihi=28 Şubat 2012 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20110217054648/http://www.taraf.com.tr/ayse-hur/makale-turk-schindleri-efsaneleri.htm |arşivtarihi=17 Şubat 2011 |ölüurl=yes }}</ref> Türkiye karasularını kullanarak Filistin'e kaçmayı planlayan Romanyalı zenginlerden ve entelektüellerden oluşan büyük bir Yahudi grubu bir araya getirdikleri para ile ''Struma'' isimli gemiyi ''Campania Mediteranea de Vapores Limitada'' isimli [[acente]]den kiraladılar. Kiraladıkları bu geminin basında çıkan resimlerinde bir [[transatlantik]] fotoğrafı kullanılmıştı. Acente, aldatıldıklarını anlayan Yahudileri sakinleştirmek için, kendilerini götürecek geminin karasuları dışında beklediğini söylemişti.<ref name=":0">{{Haber kaynağı|url=http://www.radikal.com.tr/yazarlar/ayse-hur/73-yildir-kanayan-yara-struma-faciasi-1303687/|başlık=73 yıldır kanayan yara: Struma Faciası|erişimtarihi=5 Haziran 2020|arşivtarihi=2 Mart 2019|arşivurl=https://web.archive.org/web/20190302004837/http://www.radikal.com.tr/yazarlar/ayse-hur/73-yildir-kanayan-yara-struma-faciasi-1303687/|tarih=1 Mart 2015|çalışma=|yayıncı=Radikal gazetesi|ad=Ayşe|soyadı=Hür}}</ref><ref name="M Sarıkaya">[http://www.haberturk.com/yazarlar/muharrem-sarikaya/519556-strumanin-intikami-mi Struma'nın intikamı mı?] HaberTurk.com. Erişim: 25 Şubat 2012.</ref>


Struma, 1830 model bir motora sahip, 46 metrelik [[Panama]] [[bandıra]]lı bir [[Bulgarlar|Bulgar]] kömür gemisiydi.<ref>Chronik des Seekrieges 1939-1945, Jürgen Rohwer, Gerhard Hümmelchen, 1968, [http://books.google.co.uk/books?id=G5t8AAAAIAAJ&dq=editions:ISBN3881990097&q=struma&redir_esc=y#search_anchor s.223 Chronik des Seekrieges 1939-1945]</ref> 1867’de [[İngiltere]]'de [[Newcastle upon Tyne|Newcastle]]'daki bir tersanede inşa edilmişti, 100 yolcu kapasitesi vardı. [[Balkan Savaşları]]'nda görevlendirilmiş, savaş sonrasında hayvan nakliyesinde kullanılmıştı.<ref name=":0" />
Struma, 1830 model bir motora sahip, 46 metre boyunda, [[Panama]] [[bandıra]]lı bir [[Bulgarlar|Bulgar]] kömür gemisiydi.<ref>Chronik des Seekrieges 1939-1945, Jürgen Rohwer, Gerhard Hümmelchen, 1968, [http://books.google.co.uk/books?id=G5t8AAAAIAAJ&dq=editions:ISBN3881990097&q=struma&redir_esc=y#search_anchor s.223 Chronik des Seekrieges 1939-1945]</ref> 1867’de [[İngiltere]]'de [[Newcastle upon Tyne|Newcastle]]'daki bir tersanede inşa edilmişti ve 100 yolcu kapasitesi vardı. [[Balkan Savaşları]]'nda görevlendirilmiş, savaş sonrasında hayvan nakliyesinde kullanılmıştı.<ref name=":0" />


== Geminin İstanbul'a ulaşması ==
== Geminin İstanbul'a ulaşması ==


12 Aralık 1941'de Romanya'nın [[Köstence]] limanından yaklaşık 790 yolcu ve 10 mürettebatla kalkan Struma'nın motoru İstanbul'a ulaşamadan açık denizde dizel motoru çatladı.<ref name=":0" /> Yolcuların aralarında topladıkları para ve mücevherler karşılığında, yakından geçen bir geminin mürettebatı gemiyi onardı.<ref name="M Sarıkaya"/> Gemi ikinci bir motor arızası sebebiyle 15 Aralık'ta [[İstanbul Boğazı]]'nda, Sarayburnu açıklarında demir attı.<ref name="M Sarıkaya"/>
12 Aralık 1941'de Romanya'nın [[Köstence]] limanından yaklaşık 790 yolcu ve 10 mürettebatla yola çıkan Struma'nın dizel motoru İstanbul'a ulaşamadan açık denizde çatladı.<ref name=":0" /> Yolcuların aralarında topladıkları para ve mücevherler karşılığında, yakından geçen bir geminin mürettebatı gemiyi onardı.<ref name="M Sarıkaya"/> Gemi ikinci bir motor arızası sebebiyle 15 Aralık'ta [[İstanbul Boğazı]]'nda, Sarayburnu açıklarında demir atmak zorunda kaldı.<ref name="M Sarıkaya"/>


Almanya'nın İstanbul büyükelçisi gemide salgın hastalık olduğu ihbarında bulundu ve Almanya tarafından yolcuların karaya çıkarılmaması konusunda baskı yapıldı.<ref name="M Sarıkaya"/> O dönemde [[Filistin]]'e [[Yahudiler|Yahudi]] göçünü kısıtlayan [[Britanya]]'nın de baskısıyla ne geminin yola devam etmesine ne de yolcuların karaya çıkmasına izin verildi. Zaten Ağustos 1938’de çıkarılan ve "''tebaası oldukları devlet arazisinde yaşama ve seyahat bakımından baskılara tabi tutulan Musevilerin, bugünkü dinleri ne olursa olsun, Türkiye’ye girmeleri ve ikametleri yasaktır…''" denilen 2/9498 sayılı kararname ile bu kapı kapatılmıştı.<ref name="Şalom">RUSSO, Marsel. "St. James’ten Struma’ya: Ateşe itilenler" ''[[Şalom Gazetesi]]'' 21 Şubat 2018, İnternet sürümü. <http://www.salom.com.tr/haber-105938-st_jamesten_strumaya_atese_itilenler.html>.</ref> [[Almanya]] ile müttefik olan Romanya gemiyi geri kabul etmedi.<ref name="Radikal">Deliklitaş, Murat. "Ankara emir verdi, 768 Musevi öldü." ''[[Radikal Gazetesi]]'' 24 Şubat 2012, İnternet sürümü. <http://www.radikal.com.tr/Radikal.aspx?aType=RadikalDetayV3&ArticleID=1079802&CategoryID=77>. Arşiv. <http://www.webcitation.org/65hZiRCmn>.</ref>
Almanya'nın İstanbul başkonsolosu gemide salgın hastalık olduğu ihbarında bulundu ve Almanya tarafından yolcuların karaya çıkarılmaması için baskı yapıldı.<ref name="M Sarıkaya"/> O dönemde [[Filistin]]'e [[Yahudiler|Yahudi]] göçünü kısıtlayan [[Britanya]]'nın da baskısıyla ne geminin yola devam etmesine, ne de yolcuların karaya çıkmasına izin verildi. Zaten Ağustos 1938’de çıkarılan ve "''tebaası oldukları devlet arazisinde yaşama ve seyahat bakımından baskılara tabi tutulan Musevilerin, bugünkü dinleri ne olursa olsun, Türkiye’ye girmeleri ve ikametleri yasaktır…''" denilen 2/9498 sayılı kararname ile bu kapı kapatılmıştı.<ref name="Şalom">RUSSO, Marsel. "St. James’ten Struma’ya: Ateşe itilenler" ''[[Şalom Gazetesi]]'' 21 Şubat 2018, İnternet sürümü. <http://www.salom.com.tr/haber-105938-st_jamesten_strumaya_atese_itilenler.html>.</ref> [[Almanya]] ile müttefik olan Romanya gemiyi geri kabul etmedi.<ref name="Radikal">Deliklitaş, Murat. "Ankara emir verdi, 768 Musevi öldü." ''[[Radikal Gazetesi]]'' 24 Şubat 2012, İnternet sürümü. <http://www.radikal.com.tr/Radikal.aspx?aType=RadikalDetayV3&ArticleID=1079802&CategoryID=77>. Arşiv. <http://www.webcitation.org/65hZiRCmn>.</ref>


Tarihi geçmiş Filistin vizesi bulunan birkaç yolcu Birleşik Krallık hükümetinin onayıyla, Martin Segal ve ailesi de ABD'nin ricası üzerine [[Vehbi Koç]]'un aracı olması ve Türkiye hükûmeti nezdindeki girişimleriyle gemiden indirildi.<ref name="M Sarıkaya"/> Segal, ''Standard Oil Company of New York'' isimli bir ABD petrol şirketinin Romanya müdürüydü.<ref name="M Sarıkaya"/> Vehbi Koç ise aynı şirketin Türkiye temsilcisi idi. Koç, Segal ailesi için İçişleri Bakanı [[Faik Öztrak (siyasetçi, 1882)|Faik Öztrak]] ve İstanbul Emniyet Müdürü [[İhsan Sabri Çağlayangil]] ile bir dizi görüşme yapmıştı.<ref name="M Sarıkaya"/>
Tarihi geçmiş Filistin vizesi bulunan birkaç yolcu Birleşik Krallık hükümetinin onayıyla, Martin Segal ve ailesi de ABD'nin ricası üzerine [[Vehbi Koç]]'un aracı olup Türkiye hükûmeti nezdindeki girişimleriyle gemiden indirildi.<ref name="M Sarıkaya"/> Segal, ''Standard Oil Company of New York'' isimli bir ABD petrol şirketinin Romanya müdürüydü.<ref name="M Sarıkaya"/> Vehbi Koç ise aynı şirketin Türkiye temsilcisi idi. Koç, Segal ailesi için İçişleri Bakanı [[Faik Öztrak (siyasetçi, 1882)|Faik Öztrak]] ve İstanbul Emniyet Müdürü [[İhsan Sabri Çağlayangil]] ile bir dizi görüşme yapmıştı.<ref name="M Sarıkaya"/>


== Kıyıda bekleyiş ==
== Kıyıda bekleyiş ==
9 hafta boyunca kıyıda demirli vaziyette bekleyen gemiye [[Kızılay]] ve İstanbul'daki Yahudi toplumu tarafından yardım malzemeleri ulaştırıldı.<ref name="Radikal"/> Yardımları İstanbul'daki Yahudi toplumunun önderlerinden [[Simon Brod]] ve [[Rifat Karako]] organize ediyordu.<ref name="M Sarıkaya"/> Struma'nın arızalı olan motoru da tamir edilmek üzere söküldü.<ref name="M Sarıkaya"/>
9 hafta boyunca kıyıda demirli vaziyette bekleyen gemiye [[Kızılay]] ve İstanbul'daki Yahudi toplumu tarafından yardım malzemeleri ulaştırıldı.<ref name="Radikal"/> Yardımları İstanbul'daki Yahudi toplumunun önderlerinden [[Simon Brod]] ve [[Rifat Karako]] organize ediyordu.<ref name="M Sarıkaya"/> Struma'nın arızalı olan motoru da tamir edilmek üzere söküldü.<ref name="M Sarıkaya"/>


Olay esnasında 15 yaşında olan ve yardım faaliyetlerinde görev alan [[Yahudi Asıllı Türkler|Yahudi asıllı Türk]] iş adamı [[İshak Alaton]], Kızılay tarafından yapılan yardımların göstermelik olduğunu, yardımın büyük kısmının [[Türk Yahudileri|Türkiye Yahudi toplumu]] tarafından toplandığını belirtiyor. Alaton, kendisi ile yapılan bir mülakatta, ayrıca, geminin halatlarının gizlice kesilerek içerisindekilerin ölüme terk edildiğini iddia ile, bu olay dolayısıyla Türkiye'nin özür dilemesi gerektiğini ifade etmiştir.<ref name="Radikal"/>
Olay esnasında 15 yaşında olan ve yardım faaliyetlerinde görev alan, [[Yahudi Asıllı Türkler|Türkiyeli Yahudi]] iş adamı [[İshak Alaton]], Kızılay tarafından yapılan yardımların göstermelik olduğunu, yardımın büyük kısmının [[Türk Yahudileri|Türkiye Yahudi toplumu]] tarafından toplandığını belirtiyor. Alaton, kendisi ile yapılan bir mülakatta, ayrıca, geminin halatlarının gizlice kesilerek içerisindekilerin ölüme terk edildiğini iddia ederek, bu olay dolayısıyla Türkiye'nin özür dilemesi gerektiğini ifade etmiştir.<ref name="Radikal"/>


== Batırılma ==
== Batırılma ==
[[Dosya:Struma-map.jpg|thumb|200px|1. Geminin demir attığı konum<br />2. Geminin batırıldığı konum (41º23'K, 29º13'D]]
[[Dosya:Struma-map.jpg|thumb|200px|1. Geminin demir attığı konum<br />2. Geminin batırıldığı konum (41º23'K, 29º13'D]]
Gemide kalan yolcuların akıbeti ile ilgili haftalar süren müzakereler sonuç vermeyince, 23 Şubat 1942'de Türkiye hükümeti, motoru halen çalışmayan gemiyi Karadeniz'de [[Şile]] açıklarına çektirdi. Gece boyunca sürüklenen gemi, 24 Şubat sabahı büyük bir patlamanın ardından battı. 103' ü çocuk olmak üzere 768 kişi öldü. Sadece [[David Stoliar]] adlı 20 yaşında bir yolcu ve Ivanof Diko isimli ikinci kaptan sağ kurtuldu. Stoliar ve Diko sabaha kadar bir tahta kirişe tutunarak hayatta kalmaya çalıştı. İkili aynı zamanda donmak üzereydi. Daha sonra tüm umutları tükenen Diko kendini akıntıya bıraktı ve yaşamına son verdi. Stoliar ise çaresizlikten bileklerini kesmek istedi ancak donmak üzere olan elleri çakıyı açamadı. Ölmek üzereyken Türkiye'ye ait 12 kürekli kurtarma kayığı tarafından bulundu ve karaya çıkartıldı.<ref name="Radikal"/>
Gemide kalan yolcuların akıbeti ile ilgili haftalar süren müzakereler sonuç vermeyince, 23 Şubat 1942'de Türkiye hükümeti, motoru halen çalışmayan gemiyi Karadeniz'de [[Şile]] açıklarına çektirdi. Gece boyunca sürüklenen gemi, 24 Şubat sabahı büyük bir patlamanın ardından battı. 103'ü çocuk olmak üzere 768 kişi öldü. Sadece [[David Stoliar]] adlı 20 yaşında bir yolcu ve Ivanof Diko isimli ikinci kaptan sağ kurtuldu. Stoliar ve Diko sabaha kadar bir tahta kirişe tutunarak hayatta kalmaya çalıştılar. İkili bu sırada donmak üzereydi. Daha sonra tüm umutları tükenen Diko kendini akıntıya bıraktı ve yaşamına son verdi. Stoliar ise çaresizlikten bileklerini kesmek istedi ancak donmak üzere olan elleri çakıyı açamadı. Ölmek üzereyken Türkiye'ye ait 12 kürekli kurtarma kayığı tarafından bulundu ve karaya çıkartıldı.<ref name="Radikal"/>


Uzun yıllar neden battığı bilinemedi. Sağ kurtulan tek yolcu olan David Stoliar, İsrail Silahlı Kuvvetler Radyosuna verdiği bir demeçte; geminin Türkiye'ye ait bir torpido botunun açtığı ateş ile batırıldığını iddia etti.<ref>[http://gazetearsivi.milliyet.com.tr/GununYayinlari/4X1uzRHlxoRQS9dh6OEJeA_x3D__x3D_ Sağ kurtulan tek adam "Türkler torpilledi," diyor.]</ref> 1960'larda [[Sovyetler Birliği|Sovyet]] arşivlerinden çıkan belgeler ışığında Struma'nın Sovyet denizaltısı [[Sovyet denizaltı Shch-213|Shch-213]] tarafından [[torpido]] ile vurularak battığı anlaşıldı.<ref name=rohwer>{{Kitap kaynağı|sayfa=107|başlık=Rohwer, Jürgen (1997), Allied submarine attacks of World War Two: European theatre of operations, 1939-1945|yayıncı=Naval Institute Press s.107|yıl=1997|ad=Jürgen|soyadı=Rohwer}}</ref><ref name="U-Boat">[http://www.uboat.net/allies/warships/ship/5044.html ShCh-213] Uboat.net. Erişim: 24 Şubat 2012.</ref> Aynı denizaltı 23 Şubat akşamı Türkiye'ye ait kargo gemisi [[MV Çankaya|Çankaya]]'yı da batırmıştı.<ref name="U-Boat"/><ref>Rohwer, Jürgen (1997). Allied submarine attacks of World War Two: European theatre of operations, 1939-1945. Naval Institute Press. sf. 107.</ref> Sovyet denizaltısı [[Nazi Almanyası]]'na stratejik malzeme akışını önlemek amacıyla [[Karadeniz]]'e giren tüm tarafsız ya da düşman gemilerini batırması yönündeki gizli talimatı yerine getiriyordu.<ref>D. Frantz, C. Collins, Death on the Black Sea: The Untold Story of the Struma and World War II's Holocaust at Sea, HarperCollins, 2003, s. 256. ISBN 0-06-621262-6.</ref> Struma'nın batırılması hadisesi [[Sovyetler Birliği|Sovyet]] askerî arşivlerine şu şekilde işlendi:<ref>D. Frantz, C. Collins, Death on the Black Sea: The Untold Story of the Struma and World War II's Holocaust at Sea, HarperCollins, 2003, ISBN 0-06-621262-6.</ref>
Uzun yıllar geminin neden battığı bilinemedi. Sağ kurtulan tek yolcu olan David Stoliar, İsrail Silahlı Kuvvetler Radyosu'na verdiği bir demeçte geminin Türkiye'ye ait bir torpido botunun açtığı ateş ile batırıldığını iddia etti.<ref>[http://gazetearsivi.milliyet.com.tr/GununYayinlari/4X1uzRHlxoRQS9dh6OEJeA_x3D__x3D_ Sağ kurtulan tek adam "Türkler torpilledi," diyor.]</ref> 1960'larda [[Sovyetler Birliği|Sovyet]] arşivlerinden çıkan belgeler ışığında Struma'nın Sovyet denizaltısı [[Sovyet denizaltı Shch-213|Shch-213]] tarafından [[torpido]] ile vurularak battığı anlaşıldı.<ref name=rohwer>{{Kitap kaynağı|sayfa=107|başlık=Rohwer, Jürgen (1997), Allied submarine attacks of World War Two: European theatre of operations, 1939-1945|yayıncı=Naval Institute Press s.107|yıl=1997|ad=Jürgen|soyadı=Rohwer}}</ref><ref name="U-Boat">[http://www.uboat.net/allies/warships/ship/5044.html ShCh-213] Uboat.net. Erişim: 24 Şubat 2012.</ref> Aynı denizaltı 23 Şubat akşamı Türkiye'ye ait kargo gemisi [[MV Çankaya|Çankaya]]'yı da batırmıştı.<ref name="U-Boat"/><ref>Rohwer, Jürgen (1997). Allied submarine attacks of World War Two: European theatre of operations, 1939-1945. Naval Institute Press. sf. 107.</ref> Sovyet denizaltısı [[Nazi Almanyası]]'na stratejik malzeme akışını önlemek amacıyla [[Karadeniz]]'e giren tüm tarafsız ya da düşman gemilerini batırması yönündeki gizli talimatı yerine getiriyordu.<ref>D. Frantz, C. Collins, Death on the Black Sea: The Untold Story of the Struma and World War II's Holocaust at Sea, HarperCollins, 2003, s. 256. ISBN 0-06-621262-6.</ref> Struma'nın batırılması hadisesi [[Sovyetler Birliği|Sovyet]] askerî arşivlerine şu şekilde işlendi:<ref>D. Frantz, C. Collins, Death on the Black Sea: The Untold Story of the Struma and World War II's Holocaust at Sea, HarperCollins, 2003, ISBN 0-06-621262-6.</ref>


{{Alıntı|''Sc-213 denizaltısı ... 24.2.1942 sabahı korumasız vaziyetteki düşman gemisi Struma'ya rastladı ... Gemi 1118 metreden başarıyla torpidolandı ve batırıldı ... Genç subaylar ... Gemi Komutanı ve astsubaylar ... ve torpidoyu ateşleyen Kızıl Filo denizcileri ... cesaret örneği sergilemişlerdir.''}}
{{Alıntı|''Sc-213 denizaltısı ... 24.2.1942 sabahı korumasız vaziyetteki düşman gemisi Struma'ya rastladı ... Gemi 1118 metreden başarıyla torpidolandı ve batırıldı ... Genç subaylar ... Gemi Komutanı ve astsubaylar ... ve torpidoyu ateşleyen Kızıl Filo denizcileri ... cesaret örneği sergilemişlerdir.''}}
61. satır: 61. satır:
|alıntı= |ref= |ayırıcı= |ek= |dil= Türkçe |sayfa= |konum= |çeviri_başlık= }}</ref>
|alıntı= |ref= |ayırıcı= |ek= |dil= Türkçe |sayfa= |konum= |çeviri_başlık= }}</ref>


Struma Olayı, daha önce gerçekleşen [[Patria Olayı]] ile birlikte Yahudi yeraltı örgütlerinin [[Birleşik Krallık Filistin Mandası|Filistin'deki İngiliz mandasına]] karşı saldırılarını şiddetlendirmesinde önemli bir kilometre taşı oldu.<ref>[http://www.britannica.com/EBchecked/topic/439645/Palestine/45070/World-War-II "Palestine: World War II".] [[Encyclopædia Britannica]]. Erişim: 24 Şubat 2012.</ref> Bu örgütlerden biri olan [[Lehi]], olayların sorumlusu olarak Filistin Yüksek Komiseri [[Harold MacMichael]]'ı gösterdi. Lehi üyesi iki genç ise, İngilizleri sorumlu gördükleri için Lord Moyne'u öldürdüler.<ref>17.12.1999 / Cumhuriyet Gazetesi</ref>
Struma Olayı, daha önce gerçekleşen [[Patria Olayı]] ile birlikte Yahudi yeraltı örgütlerinin [[Birleşik Krallık Filistin Mandası|Filistin'deki Britanya mandasına]] karşı saldırılarını şiddetlendirmesinde önemli bir kilometre taşı oldu.<ref>[http://www.britannica.com/EBchecked/topic/439645/Palestine/45070/World-War-II "Palestine: World War II".] [[Encyclopædia Britannica]]. Erişim: 24 Şubat 2012.</ref> Bu örgütlerden biri olan [[Lehi]], olayların sorumlusu olarak Filistin Yüksek Komiseri [[Harold MacMichael]]'ı gösterdi. Lehi üyesi iki genç Britanya'nın bu faciadaki sorumluluğu nedeniyle Lord Moyne'u öldürdüler.<ref>17.12.1999 / Cumhuriyet Gazetesi</ref>


Struma faciası için Türkiye'de ilk resmi anma, Kültür ve Turizm Bakanı [[Ömer Çelik]]'in hükûmet adına katılımı ve taziye konuşması ile 24 Şubat 2015'te gerçekleşti.<ref name="AgostaStruma">Uygar, Gültekin. "Struma faciası için ilk resmi anma" ''[[Agos]] gazetesi'' 24 Şubat 2015, İnternet sürümü. <http://www.agos.com.tr/tr/yazi/10682/struma-faciasi-icin-ilk-resmi-anma>.</ref>
Struma faciası için Türkiye'de ilk resmi anma, Kültür ve Turizm Bakanı [[Ömer Çelik]]'in hükûmet adına katılımı ve taziye konuşması ile 24 Şubat 2015'te gerçekleşti.<ref name="AgostaStruma">Uygar, Gültekin. "Struma faciası için ilk resmi anma" ''[[Agos]] gazetesi'' 24 Şubat 2015, İnternet sürümü. <http://www.agos.com.tr/tr/yazi/10682/struma-faciasi-icin-ilk-resmi-anma>.</ref>
67. satır: 67. satır:
== Popüler kültürde Struma ==
== Popüler kültürde Struma ==
*''[[Zülfü Livaneli]]'' tarafından yazılan ve 2011 yılında yayımlanan ''[[Serenad (roman)|Serenad]]'' isimli roman bu olaya dayanmaktadır.
*''[[Zülfü Livaneli]]'' tarafından yazılan ve 2011 yılında yayımlanan ''[[Serenad (roman)|Serenad]]'' isimli roman bu olaya dayanmaktadır.
* [[Doğan Akhanlı]]'nın ''[[Madonna'nın Son Hayali]]'' romanı, ISBN 975-8859-25-0, 240s., İstanbul 2005
* [[Doğan Akhanlı]]'nın ''[[Madonna'nın Son Hayali]]'' romanı, ISBN 975-8859-25-0, s. 240, İstanbul, 2005.
*[[Halit Kakınç]] (Struma - Yüzen Tabut) - Bu belgesel roman, Struma'yı işlemektedir.
*[[Halit Kakınç]] (Struma - Yüzen Tabut) - Bu belgesel roman Struma'yı işlemektedir.
*Hakan Akdoğan, Karanlıkta Bir Ninni - Struma romanı, ISBN 978-605-4849-52-9
*Hakan Akdoğan, ''Karanlıkta Bir Ninni - Struma'' romanı, ISBN 978-605-4849-52-9.


== Ayrıca bakınız ==
== Ayrıca bakınız ==

Sayfanın 09.22, 4 Eylül 2020 tarihindeki hâli

Başlığın diğer anlamları için Struma (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.
Struma Saldırısı
Harita
Tarih24 Şubat 1942 (1942-02-24)
Saldırı türü
Gemi batırma
SilahlarTorpido
Ölü768 Yahudi mülteci
çoğu Bulgar 10 mürettebat
İşleyenlerdirekt - SSCB
dolaylı - Romanya, Almanya, Birleşik Krallık, Türkiye

Struma Olayı veya Struma Fâciası, II. Dünya Savaşı sırasında Nazilerden kaçan Yahudileri Filistin'e götürmek üzere Romanya'dan yola çıkan Struma gemisinin İstanbul açıklarında bir Sovyet denizaltısı tarafından batırılmasıdır.

Arka plan

1940 yılında Nazi orduları Türkiye'nin Balkan sınırlarına dayanmışlardı. Naziler Polonya'da yürürlüğe koydukları Yahudi karşıtı yasaların benzerlerini müttefikleri Romanya'da da yürürlüğe koymuşlardı. 1941 yılına gelindiğinde Romanya'nın Yaş şehrinde 4 bin Yahudi'nin Nazilerce katledilmesiyle Romanya Yahudileri için Filistin'e gitmekten başka çare kalmamıştı.[1] Türkiye karasularını kullanarak Filistin'e kaçmayı planlayan Romanyalı zenginlerden ve entelektüellerden oluşan büyük bir Yahudi grubu bir araya getirdikleri para ile Struma isimli gemiyi Campania Mediteranea de Vapores Limitada isimli acenteden kiraladılar. Kiraladıkları bu geminin basında çıkan resimlerinde bir transatlantik fotoğrafı kullanılmıştı. Acente, aldatıldıklarını anlayan Yahudileri sakinleştirmek için, kendilerini götürecek geminin karasuları dışında beklediğini söylemişti.[2][3]

Struma, 1830 model bir motora sahip, 46 metre boyunda, Panama bandıralı bir Bulgar kömür gemisiydi.[4] 1867’de İngiltere'de Newcastle'daki bir tersanede inşa edilmişti ve 100 yolcu kapasitesi vardı. Balkan Savaşları'nda görevlendirilmiş, savaş sonrasında hayvan nakliyesinde kullanılmıştı.[2]

Geminin İstanbul'a ulaşması

12 Aralık 1941'de Romanya'nın Köstence limanından yaklaşık 790 yolcu ve 10 mürettebatla yola çıkan Struma'nın dizel motoru İstanbul'a ulaşamadan açık denizde çatladı.[2] Yolcuların aralarında topladıkları para ve mücevherler karşılığında, yakından geçen bir geminin mürettebatı gemiyi onardı.[3] Gemi ikinci bir motor arızası sebebiyle 15 Aralık'ta İstanbul Boğazı'nda, Sarayburnu açıklarında demir atmak zorunda kaldı.[3]

Almanya'nın İstanbul başkonsolosu gemide salgın hastalık olduğu ihbarında bulundu ve Almanya tarafından yolcuların karaya çıkarılmaması için baskı yapıldı.[3] O dönemde Filistin'e Yahudi göçünü kısıtlayan Britanya'nın da baskısıyla ne geminin yola devam etmesine, ne de yolcuların karaya çıkmasına izin verildi. Zaten Ağustos 1938’de çıkarılan ve "tebaası oldukları devlet arazisinde yaşama ve seyahat bakımından baskılara tabi tutulan Musevilerin, bugünkü dinleri ne olursa olsun, Türkiye’ye girmeleri ve ikametleri yasaktır…" denilen 2/9498 sayılı kararname ile bu kapı kapatılmıştı.[5] Almanya ile müttefik olan Romanya gemiyi geri kabul etmedi.[6]

Tarihi geçmiş Filistin vizesi bulunan birkaç yolcu Birleşik Krallık hükümetinin onayıyla, Martin Segal ve ailesi de ABD'nin ricası üzerine Vehbi Koç'un aracı olup Türkiye hükûmeti nezdindeki girişimleriyle gemiden indirildi.[3] Segal, Standard Oil Company of New York isimli bir ABD petrol şirketinin Romanya müdürüydü.[3] Vehbi Koç ise aynı şirketin Türkiye temsilcisi idi. Koç, Segal ailesi için İçişleri Bakanı Faik Öztrak ve İstanbul Emniyet Müdürü İhsan Sabri Çağlayangil ile bir dizi görüşme yapmıştı.[3]

Kıyıda bekleyiş

9 hafta boyunca kıyıda demirli vaziyette bekleyen gemiye Kızılay ve İstanbul'daki Yahudi toplumu tarafından yardım malzemeleri ulaştırıldı.[6] Yardımları İstanbul'daki Yahudi toplumunun önderlerinden Simon Brod ve Rifat Karako organize ediyordu.[3] Struma'nın arızalı olan motoru da tamir edilmek üzere söküldü.[3]

Olay esnasında 15 yaşında olan ve yardım faaliyetlerinde görev alan, Türkiyeli Yahudi iş adamı İshak Alaton, Kızılay tarafından yapılan yardımların göstermelik olduğunu, yardımın büyük kısmının Türkiye Yahudi toplumu tarafından toplandığını belirtiyor. Alaton, kendisi ile yapılan bir mülakatta, ayrıca, geminin halatlarının gizlice kesilerek içerisindekilerin ölüme terk edildiğini iddia ederek, bu olay dolayısıyla Türkiye'nin özür dilemesi gerektiğini ifade etmiştir.[6]

Batırılma

1. Geminin demir attığı konum
2. Geminin batırıldığı konum (41º23'K, 29º13'D

Gemide kalan yolcuların akıbeti ile ilgili haftalar süren müzakereler sonuç vermeyince, 23 Şubat 1942'de Türkiye hükümeti, motoru halen çalışmayan gemiyi Karadeniz'de Şile açıklarına çektirdi. Gece boyunca sürüklenen gemi, 24 Şubat sabahı büyük bir patlamanın ardından battı. 103'ü çocuk olmak üzere 768 kişi öldü. Sadece David Stoliar adlı 20 yaşında bir yolcu ve Ivanof Diko isimli ikinci kaptan sağ kurtuldu. Stoliar ve Diko sabaha kadar bir tahta kirişe tutunarak hayatta kalmaya çalıştılar. İkili bu sırada donmak üzereydi. Daha sonra tüm umutları tükenen Diko kendini akıntıya bıraktı ve yaşamına son verdi. Stoliar ise çaresizlikten bileklerini kesmek istedi ancak donmak üzere olan elleri çakıyı açamadı. Ölmek üzereyken Türkiye'ye ait 12 kürekli kurtarma kayığı tarafından bulundu ve karaya çıkartıldı.[6]

Uzun yıllar geminin neden battığı bilinemedi. Sağ kurtulan tek yolcu olan David Stoliar, İsrail Silahlı Kuvvetler Radyosu'na verdiği bir demeçte geminin Türkiye'ye ait bir torpido botunun açtığı ateş ile batırıldığını iddia etti.[7] 1960'larda Sovyet arşivlerinden çıkan belgeler ışığında Struma'nın Sovyet denizaltısı Shch-213 tarafından torpido ile vurularak battığı anlaşıldı.[8][9] Aynı denizaltı 23 Şubat akşamı Türkiye'ye ait kargo gemisi Çankaya'yı da batırmıştı.[9][10] Sovyet denizaltısı Nazi Almanyası'na stratejik malzeme akışını önlemek amacıyla Karadeniz'e giren tüm tarafsız ya da düşman gemilerini batırması yönündeki gizli talimatı yerine getiriyordu.[11] Struma'nın batırılması hadisesi Sovyet askerî arşivlerine şu şekilde işlendi:[12]

“ Sc-213 denizaltısı ... 24.2.1942 sabahı korumasız vaziyetteki düşman gemisi Struma'ya rastladı ... Gemi 1118 metreden başarıyla torpidolandı ve batırıldı ... Genç subaylar ... Gemi Komutanı ve astsubaylar ... ve torpidoyu ateşleyen Kızıl Filo denizcileri ... cesaret örneği sergilemişlerdir. „

Sonuçlar

Olaydan sonra dönemin başbakanı Refik Saydam "Türkiye başkaları tarafından arzu edilmeyen insanlara mekan olamaz." dedi.[13]

Struma Olayı, daha önce gerçekleşen Patria Olayı ile birlikte Yahudi yeraltı örgütlerinin Filistin'deki Britanya mandasına karşı saldırılarını şiddetlendirmesinde önemli bir kilometre taşı oldu.[14] Bu örgütlerden biri olan Lehi, olayların sorumlusu olarak Filistin Yüksek Komiseri Harold MacMichael'ı gösterdi. Lehi üyesi iki genç Britanya'nın bu faciadaki sorumluluğu nedeniyle Lord Moyne'u öldürdüler.[15]

Struma faciası için Türkiye'de ilk resmi anma, Kültür ve Turizm Bakanı Ömer Çelik'in hükûmet adına katılımı ve taziye konuşması ile 24 Şubat 2015'te gerçekleşti.[16]

Popüler kültürde Struma

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "'Türk Schindleri' efsaneleri". 17 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2012. 
  2. ^ a b c Hür, Ayşe (1 Mart 2015). "73 yıldır kanayan yara: Struma Faciası". Radikal gazetesi. 2 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2020. 
  3. ^ a b c d e f g h i Struma'nın intikamı mı? HaberTurk.com. Erişim: 25 Şubat 2012.
  4. ^ Chronik des Seekrieges 1939-1945, Jürgen Rohwer, Gerhard Hümmelchen, 1968, s.223 Chronik des Seekrieges 1939-1945
  5. ^ RUSSO, Marsel. "St. James’ten Struma’ya: Ateşe itilenler" Şalom Gazetesi 21 Şubat 2018, İnternet sürümü. <http://www.salom.com.tr/haber-105938-st_jamesten_strumaya_atese_itilenler.html>.
  6. ^ a b c d Deliklitaş, Murat. "Ankara emir verdi, 768 Musevi öldü." Radikal Gazetesi 24 Şubat 2012, İnternet sürümü. <http://www.radikal.com.tr/Radikal.aspx?aType=RadikalDetayV3&ArticleID=1079802&CategoryID=77>. Arşiv. <http://www.webcitation.org/65hZiRCmn>.
  7. ^ Sağ kurtulan tek adam "Türkler torpilledi," diyor.
  8. ^ Rohwer, Jürgen (1997). Rohwer, Jürgen (1997), Allied submarine attacks of World War Two: European theatre of operations, 1939-1945. Naval Institute Press s.107. s. 107. 
  9. ^ a b ShCh-213 Uboat.net. Erişim: 24 Şubat 2012.
  10. ^ Rohwer, Jürgen (1997). Allied submarine attacks of World War Two: European theatre of operations, 1939-1945. Naval Institute Press. sf. 107.
  11. ^ D. Frantz, C. Collins, Death on the Black Sea: The Untold Story of the Struma and World War II's Holocaust at Sea, HarperCollins, 2003, s. 256. ISBN 0-06-621262-6.
  12. ^ D. Frantz, C. Collins, Death on the Black Sea: The Untold Story of the Struma and World War II's Holocaust at Sea, HarperCollins, 2003, ISBN 0-06-621262-6.
  13. ^ Ayşe, Hür (16 Nisan 2011). Azınlıklar Nasıl Azınlık Oldu (DOC). Uluslararası Nefret Söylemi Konferansı. İstanbul: Agos. Erişim tarihi: 27 Nisan 2012. 
  14. ^ "Palestine: World War II". Encyclopædia Britannica. Erişim: 24 Şubat 2012.
  15. ^ 17.12.1999 / Cumhuriyet Gazetesi
  16. ^ Uygar, Gültekin. "Struma faciası için ilk resmi anma" Agos gazetesi 24 Şubat 2015, İnternet sürümü. <http://www.agos.com.tr/tr/yazi/10682/struma-faciasi-icin-ilk-resmi-anma>.

Dış bağlantılar

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Struma_Olayı&oldid=23158307" sayfasından alınmıştır