I. Otto (Kutsal Roma imparatoru): Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
InternetArchiveBot (mesaj | katkılar)
Rescuing 0 sources and tagging 1 as dead.) #IABot (v2.0
Progüvo06 (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği
1. satır: 1. satır:
[[Dosya:Otto I Manuscriptum Mediolanense c 1200.jpg|thumb|300px|I. Otto, [[I. Berengario]]'nun teslimiyetini kabul ediyor.]]
[[Dosya:Otto I Manuscriptum Mediolanense c 1200.jpg|thumb|300px|I. Otto, [[I. Berengario]]'nun teslimiyetini kabul ediyor.]]
'''I. Otto (Kutsal Roma İmparatoru)''' (Lakabı: '''Büyük Otto'''; 23 Kasım 912 – 7 Mayıs 973), [[I. Heinrich]] ve [[Matilda (Ringelheim)]]'ın oğullar, [[Saksonya Dükü]], [[Almanya Kralı]], [[İtalya hükümdarları listesi|İtalya kralı]] ve [[Arnulf (Milano)]]'ya göre "İtalya İmparatoru olarak isimlendirilen ilk Alman"dı.<ref>Arnulf,''Liber gestorum recentium'', I.7.</ref> [[Şarlman]] 800 yılında krallık tacı giydirildiğinde onun imparatorluğu torunları arasında bölünmüştü. [[I. Berengario]]'nun 924 yılındaki suikastını takiben imparatorluk unvanı yaklaşık kırk yıl boş durdu. Otto 2 Şubat 962 tarihinde taç giydirildiğinde [[Kutsal Roma İmparatoru]] oldu.
'''I. Otto (Kutsal Roma İmparatoru)''' (Lakabı: '''Büyük Otto'''; 23 Kasım 912 – 7 Mayıs 973), [[I. Heinrich]] ve [[Matilda (Ringelheim)]]'nın oğulları, [[Saksonya Dükü]], [[Almanya Kralı]], [[İtalya hükümdarları listesi|İtalya kralı]] ve [[Arnulf (Milano)]]'ya göre "İtalya İmparatoru olarak isimlendirilen ilk Alman"dı.<ref>Arnulf,''Liber gestorum recentium'', I.7.</ref> [[Şarlman]] 800 yılında krallık tacı giydirildiğinde onun imparatorluğu torunları arasında bölünmüştü. [[I. Berengario]]'nun 924 yılındaki suikastını takiben imparatorluk unvanı yaklaşık kırk yıl boş durdu. Otto 2 Şubat 962 tarihinde taç giydirildiğinde [[Kutsal Roma İmparatoru]] oldu.


== İlk hükümdarlık yılları ==
== İlk hükümdarlık yılları ==

Sayfanın 08.32, 25 Ağustos 2020 tarihindeki hâli

I. Otto, I. Berengario'nun teslimiyetini kabul ediyor.

I. Otto (Kutsal Roma İmparatoru) (Lakabı: Büyük Otto; 23 Kasım 912 – 7 Mayıs 973), I. Heinrich ve Matilda (Ringelheim)'nın oğulları, Saksonya Dükü, Almanya Kralı, İtalya kralı ve Arnulf (Milano)'ya göre "İtalya İmparatoru olarak isimlendirilen ilk Alman"dı.[1] Şarlman 800 yılında krallık tacı giydirildiğinde onun imparatorluğu torunları arasında bölünmüştü. I. Berengario'nun 924 yılındaki suikastını takiben imparatorluk unvanı yaklaşık kırk yıl boş durdu. Otto 2 Şubat 962 tarihinde taç giydirildiğinde Kutsal Roma İmparatoru oldu.

İlk hükümdarlık yılları

Otto, 936 yılında babasının yerine Alman Kralı olarak geçti. Taç giyme törenini Şarlman'ın eski başşehri olan Aachen'de organize etti. Kendisi bu yerde önemli Alman kilisesi Mainz başpiskoposu tarafından vaftiz edilmişti. Sakson tarihçisi Widukind (Corvey)'a göre onun taç giyme şöleninde imparatorluğun diğer dört dükü Franconia, Svabya, Bavyera ve Lorraine de bulunuyor ve onun kişisel memuru gibi hareket ediyorlardı. I. Arnulf (Bavyera) mareşal gibi, I. Herman (Svabya Dükü) kralın masasına şarap sunmaktan görevli (lat. pincerna veya buticularius), III. Eberhard (Franconia) idare memuru gibi steward (veya seneschal) ve Gilbert (Lorraine) mabeyenci gibi Chamberlain hareket ediyorlardı. Otto bu şekilde Şarlman'ın ardılı olduğu sinyalini veriyordu. Aynı zamanda Alman kilisesinin piskopos ve başrahibin gücünü arkasına almıştı. Otto kiliseyi egemenliği altına almak ve Alman topraklarında dinsel imparatorluk gücü kurmak niyetindeydi. Kilise zenginlik, askeri insan gücü ve kendisinin okuryazarlık tekelini sunuyordu. Onun imparatorluk parçası için asillere karşı koruma sunuyordu.

938 yılında, Saksonya'da zengin bir gümüş maden damarı bulundu. Bu mineral zenginliği Otto'ya kendi hükümdarlığı içindeki aktivitelerinde güç sağladı. Gerçekten bu maden damarı Avrupa'nın yaklaşık iki yüz yıllık gümüş, bakır ve kurşun ihtiyacının çoğunu karşılayacaktı.

Kaynakça

  1. ^ Arnulf,Liber gestorum recentium, I.7.

Dış bağlantılar