Şihab ailesi

II. "Muhteşem" Prens Beşir Şihab 1788'den 1840'a kadar Lübnan'ın Emiriydi.

Şihablar ("Shihabs" veya "Chehabs" (Arapça: شهاب) Lübnan'ın asil ailesidir. Şihaplar aslen kökeni Mekkedeki Kureyş kabilesine dayanan Wadi-al-Taym'ın geleneksel prensleridir.

Anne tarafı Maan ailesinin soyundan gelmektedir. Ancak Dürzi olan Maanlardan farklı olarak, Şihablar aslen Sünni Müslüman idiler. Bu sebepten dolayı Dürzülerden az destek almışlardır Bu sebep onları Maruni Hıristiyanları desteklemesine yol açmıştır. Neticede, Şihap ailesinin yönetici sınıfı 18. yüzyılın sonunda Hıristiyanlığı kabul etmiştir. Şihablar, ailenin iktisadi konumunu güçlendirmek için Hristiyan göçmelerin Lübnan'a göç etmesine çalıştı. Ayrıca, Batı Avrupa kültürünü bilhassa Fransız kültürünü bu bölgede yayılaması için gayret sarf ettiler

1697'de Şihablar, Maan ailesinin yerine geçtiler. Aslen güney batı Suriye'nin Hawran bölgesinde yaşadılar ve güney Lübnan'da Wadi at Taim'e yerleştiler. Ailenin en göze çarpanı, selefi 2. Fakr ad Din'i çok beğenen II.Beşir Şihap'tır.

Tire şehrinin 40 kilometlere güneyinde, iyi kuvvetlendirilmiş bir Filistin sahil kenti olan Acre'nin Napolyon tarafından işgal kuşatılması sırasında devlet adamı olarak kendini ispat etti.

Bu sırada hem Şam Beylerbeyi Cezzar Ahmet Paşa hem de Napolyon Şihab prensi Bekir'den yardım istedi. Ancak iki tarafında yardım isteğini reddetti.

Kuşatmanın başarısızlığı sonucu Napolyon Mısır'a döndü. Cezzar Ahmet Paşa’nın 1804'te ölümünden sonra bölgede Beşir'in muhalefeti hız kazandı.

Beşir, Osmanlı İmparatorluğu egemenliğinden kurtulmaya kara verdiğinde, çağdaş Mısır'ın kurucusu Kavalalı Mehmet Ali Paşa ile müttefik oldu. Başka bir Acre kuşatmasında Kavalalı Mehmet Ali Paşa'nın oğlu İbrahim Paşa'ya yardım etti. Bu kuşatma 7 ay sürdü ve 27 Mayıs 1832'de şehir düştü. Hemen ardınan Mısır ordusu Beşir'in birliklerinin yardımıyla Şam'a saldırdı ve 17 Haziran 1832'de işgal etti

1840'ta Avrupa'nın güçlü devletleri (Büyük Britanya, Avusturya, Prusya ve Rusya) Fransa'nın Ön-Mısır siyasetine itiraz etti ve Babıali ile 15 Temmuz 1840'ta Londra Antlaşmasını imzaladı.

Bu antlaşmanın şartları uyarınca, Kavalalı Mehmet Ali Paşa'nın Suriye'yi bırakması istendi ve Paşa bunu kabul etmedi. 10 Eylül 1840'ta Osmanlı ve Britanya birlikleri Lübnan sahillerine asker çıkarttı. Kavalalı Mehmet Ali Paşa, bu ittifak karşısında 14 Ekim 1840'ta geri çekildi. II.Beşir Britanya'ya teslim oldu ve sürgüne gönderildi. Yerine III.Beşir Şihab atandı.

Bugün Şihab ailesi Lübnan'da hâlâ çok önemli ailelerden biridir. Lübnan'ın bağımsızlıktan sonraki 3. başkanı Fuat Şehab ve eski başbakan Halit Şehap bu ailedendir

Şihaplar Emir unvanını taşırlar. Bugün, ailenin ortak köklere sahip üyerinden bir grubu Sunni Müslüman ve diğer grubu Maruni Katolik'tir. Güney Lübnan'daki 11. yüzyıl Hasabaya hisarı ki ailenin çoğu hâlâ bu hisarda yaşamaktadır, özel mülkleridir. Doğrudan 2. Beşir'in soyundan gelen ailenin bir kolu Türkiye'ye yerleşmiş ve Türkiye'nin yabancı soyadlarını kısıtlamasından ötürü Paksoy soyadını almıştır.

Ad	Saltanat Süreleri
I. Beşir	1697-1707
Haydar	1707-1732
Mulhim	1732-1754
Mansur	1754-1770
Yusuf	1770-1788
II. Beşir	1788-1840
III. Beşir	1840-1842

Şehab Aile Bayrağı

Hasbaya'da Şehabların Hisarı