Kayı boyu: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
İçerik eklendi
Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği
Jamiryo (mesaj | katkılar)
kDeğişiklik özeti yok
1. satır: 1. satır:
[[Dosya:kayi.png|Kayı [[Tamga]]sı|frame]]
[[Dosya:kayi.png|Kayı [[Damga (işaret)|Damga]]sı|frame]]
'''Kayı boyu''', [[Oğuz Kağan Destanı]]'na göre [[Oğuzlar]]ın 24 boyundan, [[Kaşgarlı Mahmud]]'un ''[[Divân-ı Lügati't-Türk]]'' adlı eserine göre ise yirmi iki Oğuz boyundan ikincisi. ''Divân-ı Lügati't-Türk''{{'}}te belgeleri; [[Dosya:kayi.png|30px]] olarak tanımlanmaktadır.<ref>Atalay, Besim (2006). Divanü Lügati't - Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 975-16-0405-2, Cilt I, sayfa 55.</ref>
'''Kayı boyu''', [[Oğuz Kağan Destanı]]'na göre [[Oğuzlar]]ın 24 boyundan, [[Kaşgarlı Mahmud]]'un ''[[Divân-ı Lügati't-Türk]]'' adlı eserine göre ise yirmi iki Oğuz boyundan ikincisi. ''Divân-ı Lügati't-Türk''{{'}}te belgeleri; [[Dosya:kayi.png|30px]] olarak tanımlanmaktadır.<ref>Atalay, Besim (2006). Divanü Lügati't - Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 975-16-0405-2, Cilt I, sayfa 55.</ref>


[[Oğuzlar]]ın [[Bozoklar|Bozok kolundan]] bir boydur. [[Osmanlı Hanedanı soy ağacı|Osmanlı Hanedanı]] bu boydan gelmiştir. [[Raşit al-Din Hamadani|Reşidüddin]]'nin listesinde sembolleri [[şahin]], yani şahinlerin en büyüğü olan [[akdoğan]]'dır.
[[Oğuzlar]]ın [[Bozoklar|Bozok kolundan]] bir boydur. [[Osmanlı Hanedanı soy ağacı|Osmanlı Hanedanı]] bu boydan gelmiştir. [[Raşit al-Din Hamadani|Reşidüddin]]'nin listesinde sembolleri [[şahin]], yani şahinlerin en büyüğü olan [[akdoğan]]'dır.


Oğuzlar'ın en kudretli boylarındandır
Oğuzlar'ın en kudretli boylarındandır.


Kayı kelime anlamı olarak güç, kuvvet ve kudret sahibi demektir. Kayı boyunun damgası, iki ok ve bir yaydan oluşur. Babası [[Gün Han]] ve dedesi [[Oğuz Han]] olan [[Kayı Han]] bu boyun ilk atasıdır.
Kayı kelime anlamı olarak güç, kuvvet ve kudret sahibi demektir. Kayı boyunun damgası, iki ok ve bir yaydan oluşur. Babası [[Gün Han]] ve dedesi [[Oğuz Han]] olan [[Kayı Han]] bu boyun ilk atasıdır.
14. satır: 14. satır:
Kayı Boyu, Osmanlının kuruluş dönemlerinde Evrenos Gazi ve [[Hacı İlbey]] gibi beyleri ile balkanların fethinde büyük yararlılık göstermiş, Vardar ovası ve Kaza-i Cuma yöresine yerleşmişlerdir. Evrenos Gazi ve Hacı İlbey'in aileleri bugün bile bilinmektedir.
Kayı Boyu, Osmanlının kuruluş dönemlerinde Evrenos Gazi ve [[Hacı İlbey]] gibi beyleri ile balkanların fethinde büyük yararlılık göstermiş, Vardar ovası ve Kaza-i Cuma yöresine yerleşmişlerdir. Evrenos Gazi ve Hacı İlbey'in aileleri bugün bile bilinmektedir.


[[Osman Gazi]]'nin ağabeyi olan [[Gündüz Alp]] (Gündüz Bey) soyundan gelen [[Amuca Kabilesi]] ([[Amuca Kabilesi|Amucalar]]), halen [[Yozgat|Yozgat kadışehri örencik köyü ,]] [[Kırklareli]] ve Tekirdağ'ın çeşitli köylerinde, Güneydoğu Bulgaristan'da, Balıkesir'in [[Ertuğrul, Balıkesir|Ertuğrul]] köyünde ve Eskişehir Mihalıççık ilçesinde varlıklarını sürdürmektedirler.
[[Osman Gazi]]'nin ağabeyi olan [[Gündüz Alp]] (Gündüz Bey) soyundan gelen [[Amuca Kabilesi]] ([[Amuca Kabilesi|Amucalar]]), halen [[Yozgat|Yozgat kadışehri örencik köyü]], [[Kırklareli]] ve Tekirdağ'ın çeşitli köylerinde, Güneydoğu Bulgaristan'da, Balıkesir'in [[Ertuğrul, Balıkesir|Ertuğrul]] köyünde ve Eskişehir Mihalıççık ilçesinde varlıklarını sürdürmektedirler.


{{soyağacı/başla}}
{{soyağacı/başla}}

Sayfanın 19.00, 3 Kasım 2017 tarihindeki hâli

Kayı Damgası

Kayı boyu, Oğuz Kağan Destanı'na göre Oğuzların 24 boyundan, Kaşgarlı Mahmud'un Divân-ı Lügati't-Türk adlı eserine göre ise yirmi iki Oğuz boyundan ikincisi. Divân-ı Lügati't-Türk'te belgeleri; olarak tanımlanmaktadır.[1]

Oğuzların Bozok kolundan bir boydur. Osmanlı Hanedanı bu boydan gelmiştir. Reşidüddin'nin listesinde sembolleri şahin, yani şahinlerin en büyüğü olan akdoğan'dır.

Oğuzlar'ın en kudretli boylarındandır.

Kayı kelime anlamı olarak güç, kuvvet ve kudret sahibi demektir. Kayı boyunun damgası, iki ok ve bir yaydan oluşur. Babası Gün Han ve dedesi Oğuz Han olan Kayı Han bu boyun ilk atasıdır.

Anadolu'ya gelen boylardan biri olmakla beraber önce Ahlat bölgesine yerleşmişlerdir. Anadolu Selçuklu sultanı I. Alâeddin Keykubad bu sırada göçebe hayatını yaşayan Kayıları; Viranşehir, Halep ve Karacadağ yöresine yerleştirmiştir. Ertuğrul Bey ile Dündar beyler Söğüt ve Domaniç yörelerine yerleşmişlerdir. Söğüt'ü kışlak, Domaniç'i yaylak olarak kullanmışlardır.

Ertuğrul Bey, bu tarihlerde Türkiye Selçukluları Devleti’nin batı sınırında bir ”uçbeyi’ idi.Uçbeylerinin görevi sınırları korumaktı.Ertuğrul Bey, çok ileri bir yaşta Söğüt’te vefat etti (1281).

Kayı Boyu, Osmanlının kuruluş dönemlerinde Evrenos Gazi ve Hacı İlbey gibi beyleri ile balkanların fethinde büyük yararlılık göstermiş, Vardar ovası ve Kaza-i Cuma yöresine yerleşmişlerdir. Evrenos Gazi ve Hacı İlbey'in aileleri bugün bile bilinmektedir.

Osman Gazi'nin ağabeyi olan Gündüz Alp (Gündüz Bey) soyundan gelen Amuca Kabilesi (Amucalar), halen Yozgat kadışehri örencik köyü, Kırklareli ve Tekirdağ'ın çeşitli köylerinde, Güneydoğu Bulgaristan'da, Balıkesir'in Ertuğrul köyünde ve Eskişehir Mihalıççık ilçesinde varlıklarını sürdürmektedirler.

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Oğuz Han
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Gün Han
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Kayı
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Saçıkaralılar
 
 
Kurtlu
 
 
Kızılkeçili
 
 
Karakeçili
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Atçekenler (Tanrıdağı Türkmenleri)
 
Sarıkeçili
 
Haculu
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Osmanlı Hanedanı
 

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  • Oğuzlar: Tarihleri-Boy Teşkilatı-Destanları, İstanbul 1999 (Prof. Faruk Sümer).
  • 10. Sınıf Müfredatı Tarih Kitabı: Kayılar Anadolu'da, Sayfa 6.
  • Geçmişten Günümüze Alevi ve Bektaşi Kültürü, TC Kültür Bakanlığa Yayınları, Ankara 2009. Sayfa 153,154,155.
  1. ^ Atalay, Besim (2006). Divanü Lügati't - Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 975-16-0405-2, Cilt I, sayfa 55.