Klasik Çince: Revizyonlar arasındaki fark

Klasik Çince
Klasik Çince
古文 ya da 文言
Ana dili olanlar	Çin, Tayvan, Japonya, Kore ve Vietnam
Ölü dil	M.Ö. 5. yüzyıl-M.S. 2. yüzyıl; 20. yüzyıla kadar edebî dil olarak kullanılmaya devam etti.
Dil ailesi	Çin-Tibet Sinitik Çince Klasik Çince; ; ;
Dil kodları
ISO 639-3	lzh

Etkileşimli olarak geçmişe göz at

[kontrol edilmiş revizyon]

← Önceki sürümle aradaki fark Sonraki sürümle aradaki fark →

İçerik silindi İçerik eklendi

GörselVikimetin

Satır içi

Sayfanın 11.06, 27 Eylül 2017 tarihindeki hâli

Klasik Çince ya da Edebî Çince (Çince: 文言文; pinyin: Wényánwén, "edebî dil yazısı"), İlkbahar ve Sonbahar Dönemi'nin sonundan Han Hanedanı'nın sonuna kadar yazılan klasik edebiyatın dilidir. Eski Çincenin yazılı bir şeklidir. Klasik Çince, klasik dilden evrimleşmiş geleneksel Çince yazma şeklidir, böylece Çincenin günümüzde konuşulan tüm şekillerinden farklıdır. Edebî Çince, 20. yüzyılın başına kadar Çin'de neredeyse tüm resmi yazılarda ve ayrıca çeşitli dönemlerde Japonya, Kore ve Vietnam'da kullanılmıştır. Çince konuşanların arasında Edebî Çincenin yerine artık Çin çapında konuşulan çağdaş Çince ağızlarına dayanan ve çağdaş Mandarin Çincesinin konuşulduğu şekline benzeyen Baihua yazı şekli geçmiştir. Çince konuşmayanlar ise Edebi Çinceyi yerel ağızlar lehine terk ettiler.

Edebî Çince Japoncada kanbun, Korecede hanmun, Vietnamcada ise cổ văn (古文) ya da văn ngôn (文言) olarak bilinir.

Dil ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

Çin ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

Şablon:Portal alt

@@ 10. satır: / 10. satır: @@
 }}
 {{İnterViki|dilkodu=zh-classical}}
-'''Klasik Çince''' ya da '''Edebî Çince''' ({{Çince|c=文言文|p=Wényánwén}}, "edebî dil yazısı"), [[İlkbahar ve Sonbahar Dönemi]]'nin sonundan [[Han Hanedanı]]'nın sonuna kadar yazılan klasik edebiyatın dilidir. [[Eski Çince]]nin yazılı bir şeklidir. Klasik Çince, klasik dilden evrimleşmiş geleneksel [[yazılı Çince|Çince yazma şekli]]dir, böylece Çincenin günümüzde [[Çin Dilleri|konuşulduğu tüm şekilleri]]nden farklıdır. Edebî Çince, 20. yüzyılın başına kadar Çin'de neredeyse tüm resmi yazılarda ve ayrıca çeşitli dönemlerde [[Japonya]], [[Kore]] ve [[Vietnam]]'da kullanılmıştır. Çince konuşanların arasında Edebî Çincenin yerine artık Çin çapında konuşulan çağdaş Çince ağızlarına dayanan ve çağdaş [[Mandarin|Mandarin Çincesi]]nin konuşulduğu şekline benzeyen [[Baihua]] yazı şekli geçmiştir. Çince konuşmayanlar ise Edebi Çinceyi yerel ağızlar lehine terk ettiler.
+'''Klasik Çince''' ya da '''Edebî Çince''' ({{Çince|c=文言文|p=Wényánwén}}, "edebî dil yazısı"), [[İlkbahar ve Sonbahar Dönemi]]'nin sonundan [[Han Hanedanı]]'nın sonuna kadar yazılan klasik edebiyatın dilidir. [[Eski Çince]]nin yazılı bir şeklidir. Klasik Çince, klasik dilden evrimleşmiş geleneksel [[yazılı Çince|Çince yazma şekli]]dir, böylece Çincenin günümüzde [[Çin Dilleri|konuşulan tüm şekilleri]]nden farklıdır. Edebî Çince, 20. yüzyılın başına kadar Çin'de neredeyse tüm resmi yazılarda ve ayrıca çeşitli dönemlerde [[Japonya]], [[Kore]] ve [[Vietnam]]'da kullanılmıştır. Çince konuşanların arasında Edebî Çincenin yerine artık Çin çapında konuşulan çağdaş Çince ağızlarına dayanan ve çağdaş [[Mandarin|Mandarin Çincesi]]nin konuşulduğu şekline benzeyen [[Baihua]] yazı şekli geçmiştir. Çince konuşmayanlar ise Edebi Çinceyi yerel ağızlar lehine terk ettiler.
 Edebî Çince Japoncada ''[[kanbun]]'', Korecede ''[[hanja|hanmun]]'', Vietnamcada ise ''cổ văn'' (古文) ya da ''văn ngôn'' (文言) olarak bilinir.