II. Süleyman (Osmanlı padişahı): Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
Değişiklik özeti yok Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği |
|||
| 24. satır: | 24. satır: | ||
| meslek = |
| meslek = |
||
| imza = |
| imza = |
||
| dini = [[ |
| dini = [[Sünnilik ]] |
||
}} |
}} |
||
'''II. Süleyman''' ([[Osmanlı Türkçesi]]: سليمان ثانى ''Süleymān-i sānī'', d. 15 Nisan 1642, [[İstanbul]] – ö. 22 Haziran 1691, [[Edirne]]), 20. [[Osmanlı padişahı]] ve 99. [[İslam halifesi]]dir. |
'''II. Süleyman''' ([[Osmanlı Türkçesi]]: سليمان ثانى ''Süleymān-i sānī'', d. 15 Nisan 1642, [[İstanbul]] – ö. 22 Haziran 1691, [[Edirne]]), 20. [[Osmanlı padişahı]] ve 99. [[İslam halifesi]]dir. |
||
Sayfanın 12.25, 24 Haziran 2017 tarihindeki hâli
| II. Süleyman | |
|---|---|
| İslâm Halifesi İki Kutsal Caminin Hizmetkârı | |
 Sultan II. Süleyman Han | |
| 20. Osmanlı Padişahı | |
| Hüküm süresi | 8 Kasım 1687 – 22 Haziran 1691 |
| Önce gelen | IV. Mehmed |
| Sonra gelen | II. Ahmed |
| Doğum | 15 Nisan 1642 İstanbul |
| Ölüm | 22 Haziran 1691 (49 yaşında) İstanbul |
| Eş(ler)i | Eşleri bölümü |
| Çocuk(lar)ı | Yok |
| Hanedan | Osmanlı Hanedanı |
| Babası | İbrahim |
| Annesi | Saliha Dilaşub Sultan |
| Dini | Sünnilik |
II. Süleyman (Osmanlı Türkçesi: سليمان ثانى Süleymān-i sānī, d. 15 Nisan 1642, İstanbul – ö. 22 Haziran 1691, Edirne), 20. Osmanlı padişahı ve 99. İslam halifesidir.
Padişahlıktan önceki yaşamı
Şehzadeliğinde iyi bir tahsil gördü. Kardeşi Sultan IV. Mehmed Han zamanında sarayda hususi hocalardan ders aldı. Hayatının kırk yılını bir dairede hapis geçiren Sultan II. Süleyman, IV. Mehmed'in tahttan indirilmesi üzerine, 8 Kasım 1687'de Osmanlı sultanı oldu. II. Süleyman, Osmanlı tarihinde en uzun süre veliaht olarak bekleyen padişahtır ve tahta geçirileceği zaman buna inanmamış, öldürüleceğini zannederek muhafızlara direnmiştir.[1]
Saltanatı dönemindeki önemli olaylar
II. Süleyman tahta çıktıktan sonra askerlere dağıtılacak cülûs bahşişi ile ulufelerin ödenmesi konusu ilk sorunu oluşturdu. Güçlükle de olsa ödemelerin yapılabilmesiyle 22 Aralık'ta normal bir divan toplantısı gerçekleştirildi. Ancak İstanbul'da düzen bir türlü kurulamamış, sadrazamın sefer hazırlıklarına başladığı 22 Ocak 1688'de şehirde yeniden kargaşa başlamış ve sadrazam Siyavuş Paşa zorbalar tarafından azlettirildikten sonra öldürülmüştür. 1 Mart'ta bazı zorbaların Yağlıkçılar Çarşısı'nı yağmalamaya çalışması üzerine halkın da katılımıyla kalabalık bir gurup saraya yürüyerek padişahtan zorbaların ortadan kaldırılması sancak-ı şerifi çıkarmasını talep etti. Sancak vak'ası olarak bilinen bu olayda çıkarılan fermanla zorbalar ve onların bu hareketlerine destek veren devlet görevlileri uzak yerlere tayin edildi. Alınan bu önlemler sayesinde II. Süleyman'ın tahta çıkışından itibaren yaklaşık dört ay süren karışıklıklara son verilebildi.
Sultan II. Süleyman, tahta çıktığı zaman Osmanlı ordularında Viyana bozgunu ile başlayan çözülme ve toprak kaybı devam ediyordu. Venedik Mora yarımadasını işgal etmiş, Avusturya ise Vişegrad, Uyvar ve Estergon'un ardından 160 yıllık Osmanlı toprağı Budin'e girmişti. Macaristan'daki Osmanlı hâkimiyeti sona ermek üzere idi. Devletin düştüğü mağlubiyetler hazine gelirleri üzerinde olumsuz tesirler yapıyor ve Anadolu'daki eşkıyalık hareketlerini körüklüyordu. Avusturya cephesi serdarı Yeğen Osman Paşa bir asi lideri gibi Rumeli'de yolsuzluk yapıyor, zorla usulsüz vergiler topluyordu. 8 Eylül 1688'de Belgrad da düştü.
Belgrad'ın düşmesi, Avusturyalılara Balkanların yolunu açtı. Bosna, Erdel ve Eflak Avusturyalılar tarafından işgal edildi. Bu ilerleyiş karşısında toparlanan Osmanlı kuvvetleri karşı saldırıyı başlattılar. 30 Ekim 1688'de Çelebi İbrahim Paşa komutasındaki Osmanlı kuvvetleri Eğriboz zaferini kazandılar. 1689 yazında Sultan II. Süleyman, Avusturya seferine çıktı.
Sadrazam Köprülü Fazıl Mustafa Paşa komutasındaki yenilenmiş Osmanlı kuvvetleri, 8 Temmuz 1690'da Gladova ve Orşova'yı geri aldılar. Kanije, 11 Temmuz 1690'da Avusturya' nın eline geçtiyse de, Osmanlı kuvvetleri, 8 Ekim 1690'da Belgrad'ı geri almayı başardılar. Böylece Tuna hattı yeniden kurulmuş oldu.[1]
1691 yılı Haziran başında Macaristan seferine çıkacak orduya moral olması amacıyla ağır hastalığına rağmen yola çıkan padişah, 9 Haziran'da Edirne'ye ulaştı. Burada hastalığı iyice artan padişah, 22 Haziran 1691 Cuma günü vefat etti. Cenazesi İstanbul'a getirilerek Süleymaniye Camii yanında Kanuni Sultan Süleyman türbesine gömüldü.
Altı eşi bulunan padişahın çocuğu olmamış ya da vefatına kadar yaşamamıştır. Ölümünden sonra yerine II. Ahmed tahta geçmiştir.
Mimari çalışmalar
Memleket içerisinde imar faaliyetleri ile de ilgilenen II. Süleyman, Fener kulesi ile İzmir'de bir cami inşa ettirmiştir.
Eşleri
Galeri
-
II. Süleyman'ın tuğrası -
II. Süleyman Rijeka'da -
II. Süleyman döneminde darpedilen bir kuruş sikkesi -
II. Süleyman -
II. Süleyman Ressam: John Young (1755-1825)
Kaynakça
|
Commons'ta dosyalar |
|
Vikisöz'de alıntılar |
- Uzunçarşılı, İsmail Hakkı (2003). Osmanlı Tarihi III. Cilt 1. Kısım: II. Selim'in Tahta Çıkışından 1699 Karlofça Andlaşmasına Kadar. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları. ISBN 975-16-0013-8.
- Sakaoğlu, Necdet (1999). Bu Mülkün Sultanları. İstanbul: Oğlak Yayınları. ISBN 875-329-299-6. say.288-297
- Kinross, Lord (1977). The Ottoman Centuries. İstanbul: Sander Kitabevi. ISBN 0-224-01379-8.(İngilizce)
II. Süleyman (Osmanlı padişahı) Doğumu: 15 Nisan 1642 Ölümü: 22 Haziran 1691
| ||
| Resmî unvanlar | ||
|---|---|---|
| Önce gelen IV. Mehmed |
.svg) Osmanlı Sultanı 8 Kasım 1687 - 22 Haziran 1691 |
Sonra gelen II. Ahmed |
| Sünni İslam unvanları | ||
| Önce gelen IV. Mehmed |
İslam Halifesi 8 Kasım 1687 - 22 Haziran 1691 |
Sonra gelen II. Ahmed |
