Schweizerische Nordostbahn: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
Değişiklik özeti yok |
Değişiklik özeti yok |
||
| 1. satır: | 1. satır: | ||
'''İsviçre Kuzeydoğu Demiryolu Şirketi''' (''Almancası Schweizerische Nordostbahn '''NOB'''''), 1853 ile 1902 yılları arasında [[İsviçre]]'de etkin olan [[Demiryolu şirketi|demiryolu işletmesi]]. Aynı zamanda [[Konstanz Gölü]] ve [[Zürih Gölü]]<nowiki/>nde de gemi taşımacılığı yaptı. Batı İsviçre'deki demiryolu şirketlerinin 1903 yılında Jura-Simplon-Bahn adı altında biraraya gelmelerine kadar İsviçre'nin en büyük demiryolu şirketi idi. |
'''İsviçre Kuzeydoğu Demiryolu Şirketi''' (''Almancası Schweizerische Nordostbahn '''NOB'''''), 1853 ile 1902 yılları arasında [[İsviçre]]'de etkin olan [[Demiryolu şirketi|demiryolu işletmesi]]. Aynı zamanda [[Konstanz Gölü]] ve [[Zürih Gölü]]<nowiki/>nde de gemi taşımacılığı yaptı. Batı İsviçre'deki demiryolu şirketlerinin 1903 yılında Jura-Simplon-Bahn adı altında biraraya gelmelerine kadar İsviçre'nin en büyük demiryolu şirketi idi. |
||
== Tarihçe == |
|||
=== Ana hattın yapımı === |
|||
İsviçre Kuzeydoğu Demiryolu Şirketi (NOB) 1 Temmuz 1853'de iki demiryolu şirketinin birleşmesi ile ortaya çıktı. Birleşen şirketler, İsviçre'nin ilk demiryolu olan ve ''Spanisch-Brötli-Bahn'' olarak da bilinen İsviçre Kuzey Demiryolları (SNB) ve henüz yeni kurulmuş olan Zürich-Bodenseebahn adlı şirketlerdi.<ref>H. Schleich: ''Die bauliche Entwicklung des Bahnhofes Winterthur.'' In: ''Schweizerische Bauzeitung.'' Bd. 23/24, 1894, ISSN 0036-7524, S. 121 ([http://retro.seals.ch/cntmng?type=pdf&rid=sbz-002:1894:23:24::204&subp=hires Almanca PDF dosyası)]</ref> Başlangıçtaki kuzey demiryolu hattını Baden'den Basel'e kadar ilerletme planı önceleri gerçekleşmedi ve Zürih, Aargau ve Basel kantonlarından çeşitli ilgilenler oldu. |
|||
Şirketlerin birleşmende en çok etkisi olan kişi, Zürich-Bodenseebahn şirketinin de yönetiminde olan Alfred Escher'di. Escher, demiryollarının kamu yatırımları yerine özel yatırımlarla yapılması gerektiğini düşünüyordu. Bunun için gerekli olan büyük sermayeyi temin edebilmek için de İsviçre Kredi Kurumunun (Schweizerische Kreditanstalt, bugünkü adıyla [[Credit Suisse]]) kurulmasına öncülük etti. |
|||
Şirket yurtdışı ile yük taşımacılığını gerçekleştirmeye çaba harcadı. Önce Zürih ile Konstanz Gölü arasındaki hattı gerçekleştirdi. Bu işteki rakibi merkezi St. Gallen'de olan Birleşik İsviçre Demiryolu Şirketi (Vereinigte Schweizerbahn) idi. Bu yüzden önce 16 Mayıs 1855'de Romanshorn-Winterthur hattını devreye soktu. Bir sonraki hat olan Zürih-Winterthur hattı ise iki etapta açıldı. Önce 27 Aralık 1855'de Winterthur-Oerlikon arası, 26 Haziran 1856'da ise Oerlikon ile zaten daha önce var olan Zürih-Baden hattının birbirine bağlanması gerçekleşti. Bu sayede, Konstanz gölü kıyısında kendi halinde bir köy olan Romanshorn, kuzey İsviçre'nin önemli bir bağlantı noktası haline geldi. Şirket aynı zamanda Konstanz gölündeki deniz taşımacılığını da üstlendi. 1869'da [[Romanshorn]] ile [[Friedrichshafen]] ([[Almanya]]) arasında [[tren feribotu]] hattı kuruldu. |
|||
== Kaynaklar == |
|||
Sayfanın 15.09, 10 Kasım 2015 tarihindeki hâli
İsviçre Kuzeydoğu Demiryolu Şirketi (Almancası Schweizerische Nordostbahn NOB), 1853 ile 1902 yılları arasında İsviçre'de etkin olan demiryolu işletmesi. Aynı zamanda Konstanz Gölü ve Zürih Gölünde de gemi taşımacılığı yaptı. Batı İsviçre'deki demiryolu şirketlerinin 1903 yılında Jura-Simplon-Bahn adı altında biraraya gelmelerine kadar İsviçre'nin en büyük demiryolu şirketi idi.
Tarihçe
Ana hattın yapımı
İsviçre Kuzeydoğu Demiryolu Şirketi (NOB) 1 Temmuz 1853'de iki demiryolu şirketinin birleşmesi ile ortaya çıktı. Birleşen şirketler, İsviçre'nin ilk demiryolu olan ve Spanisch-Brötli-Bahn olarak da bilinen İsviçre Kuzey Demiryolları (SNB) ve henüz yeni kurulmuş olan Zürich-Bodenseebahn adlı şirketlerdi.[1] Başlangıçtaki kuzey demiryolu hattını Baden'den Basel'e kadar ilerletme planı önceleri gerçekleşmedi ve Zürih, Aargau ve Basel kantonlarından çeşitli ilgilenler oldu.
Şirketlerin birleşmende en çok etkisi olan kişi, Zürich-Bodenseebahn şirketinin de yönetiminde olan Alfred Escher'di. Escher, demiryollarının kamu yatırımları yerine özel yatırımlarla yapılması gerektiğini düşünüyordu. Bunun için gerekli olan büyük sermayeyi temin edebilmek için de İsviçre Kredi Kurumunun (Schweizerische Kreditanstalt, bugünkü adıyla Credit Suisse) kurulmasına öncülük etti.
Şirket yurtdışı ile yük taşımacılığını gerçekleştirmeye çaba harcadı. Önce Zürih ile Konstanz Gölü arasındaki hattı gerçekleştirdi. Bu işteki rakibi merkezi St. Gallen'de olan Birleşik İsviçre Demiryolu Şirketi (Vereinigte Schweizerbahn) idi. Bu yüzden önce 16 Mayıs 1855'de Romanshorn-Winterthur hattını devreye soktu. Bir sonraki hat olan Zürih-Winterthur hattı ise iki etapta açıldı. Önce 27 Aralık 1855'de Winterthur-Oerlikon arası, 26 Haziran 1856'da ise Oerlikon ile zaten daha önce var olan Zürih-Baden hattının birbirine bağlanması gerçekleşti. Bu sayede, Konstanz gölü kıyısında kendi halinde bir köy olan Romanshorn, kuzey İsviçre'nin önemli bir bağlantı noktası haline geldi. Şirket aynı zamanda Konstanz gölündeki deniz taşımacılığını da üstlendi. 1869'da Romanshorn ile Friedrichshafen (Almanya) arasında tren feribotu hattı kuruldu.
Kaynaklar
- ^ H. Schleich: Die bauliche Entwicklung des Bahnhofes Winterthur. In: Schweizerische Bauzeitung. Bd. 23/24, 1894, ISSN 0036-7524, S. 121 (Almanca PDF dosyası)