Zeynelâbidîn: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Yozer1 (mesaj | katkılar)
Sünni
Nushirevan11 (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
5. satır: 5. satır:
[[Dosya:Baghi tomb.jpg|thumb|250px|1926'da tahrib edilen tarihi Al-Baqi', [[Ali Zeyn el-Âb’ı-Dîn]] orada gömülü olan dört imâmdan biriydi.]]
[[Dosya:Baghi tomb.jpg|thumb|250px|1926'da tahrib edilen tarihi Al-Baqi', [[Ali Zeyn el-Âb’ı-Dîn]] orada gömülü olan dört imâmdan biriydi.]]
'''Ali Zeyn el-Âb’ı-Dîn''', '''Ali Zeyn el-Âbi-Dîn''' (bazen '''Ali Zeyn el Abidin''') veya '''Ali bin Hüseyin''' tam künyesiyle '''Ebu Muhammed Ali bin Hüseyin bin Ali bin Ebu Talib''', ([[Arapça]]: '''علي بن حسين''') ('''d.''' 654, [[Medine]] - '''ö.''' 713) [[İslam peygamberi]] [[Muhammed]]'ın torunu olan [[Hüseyin bin Ali]]'nin oğullarından biridir. Annesi ise İran'ın fethinden sonra Müslüman olup, [[Hüseyin bin Ali]] ile evlenen son [[Sasani İmparatorluğu|Sasani İmparatoru]] [[III. Yezdigirt]]'in kızı olan Sasani-Pers prensesi Şehr-i Bânû Gazele'dir.
'''Ali Zeyn el-Âb’ı-Dîn''', '''Ali Zeyn el-Âbi-Dîn''' (bazen '''Ali Zeyn el Abidin''') veya '''Ali bin Hüseyin''' tam künyesiyle '''Ebu Muhammed Ali bin Hüseyin bin Ali bin Ebu Talib''', ([[Arapça]]: '''علي بن حسين''') ('''d.''' 654, [[Medine]] - '''ö.''' 713) [[İslam peygamberi]] [[Muhammed]]'ın torunu olan [[Hüseyin bin Ali]]'nin oğullarından biridir. Annesi ise İran'ın fethinden sonra Müslüman olup, [[Hüseyin bin Ali]] ile evlenen son [[Sasani İmparatorluğu|Sasani İmparatoru]] [[III. Yezdigirt]]'in kızı olan Sasani-Pers prensesi Şehr-i Bânû Gazele'dir.
<br />

Hastalığı sebebiyle Kerbelâ Vakası’na fiilen katılamadığı halde Şemir b. Zülcevşen kendisini öldürmek istedi ancak Emevî kumandanı
[[Ömer b. Sa‘d]] tarafından kurtarıldı. Hüseyin'in Kerbelâ vakasından sağ kurtulan tek evlâdıdır. Ehli Beyt'ten sağ kalanlarla beraber [[Yezid]]'in yanına gönderildi. [[Yezid]] yanında kalmasını teklif etti ancak kabul etmeyip [[Medine]]'ye döndü. Halası Zeyneb'in etkileyici konuşmaları üzerine isyan eden [[Medine]] halkına katılmadı. Bu sebeple Müslim b. Ukbe, [[Harre Savaşı]]’nda halifenin talimatıyla [[Zeynel Abidîn]]’e dokunmadı. İdarecilerin şerrinden korunmak için dini-siyasi hiçbir grubun içinde yer almadı. Hicri 94 miladi 712 senesinin Rebîülevvel ayında [[Medine]]’de vefat etti ve Baki Mezarlığı’nda amcası [[Hasan]]’ın yanına defnedildi.<br />

İlk üç halife hakkında [[Kur’an]]’da övülen bu mümtaz şahsiyetlere ta‘n edenlerin müslüman sayılamayacağını onlar hakkında hayırdan başka bir şey düşünülemeyeceğini ve onların tenkit edilmesinin uygun olmayacağını ifade etmiştir.<br />
[[Ehli Beyt]] hakkında aşırıya kaçanlara şunları söylemiştir:<br />
“Ey Iraklılar! Bizi İslâm kardeşliği sevgisiyle seviniz, sakın putlara tapar gibi sevmeyiniz. Zira bu şekildeki sevginiz bizim için sadece bir ar ve utanç vesilesidir”.

{{Ayrıca bakınız|Kerbelâ Savaşı|Emevîler devrinde Alevîler|İmâmlar|Kerbelâ Şehidi Hüseyin'in nesli}}
{{Ayrıca bakınız|Kerbelâ Savaşı|Emevîler devrinde Alevîler|İmâmlar|Kerbelâ Şehidi Hüseyin'in nesli}}
== Şiîlikteki önemi ==
== Şiîlikteki önemi ==

Sayfanın 22.15, 22 Haziran 2015 tarihindeki hâli

1926'da tahrib edilen tarihi Al-Baqi', Ali Zeyn el-Âb’ı-Dîn orada gömülü olan dört imâmdan biriydi.

Ali Zeyn el-Âb’ı-Dîn, Ali Zeyn el-Âbi-Dîn (bazen Ali Zeyn el Abidin) veya Ali bin Hüseyin tam künyesiyle Ebu Muhammed Ali bin Hüseyin bin Ali bin Ebu Talib, (Arapça: علي بن حسين) (d. 654, Medine - ö. 713) İslam peygamberi Muhammed'ın torunu olan Hüseyin bin Ali'nin oğullarından biridir. Annesi ise İran'ın fethinden sonra Müslüman olup, Hüseyin bin Ali ile evlenen son Sasani İmparatoru III. Yezdigirt'in kızı olan Sasani-Pers prensesi Şehr-i Bânû Gazele'dir.

Hastalığı sebebiyle Kerbelâ Vakası’na fiilen katılamadığı halde Şemir b. Zülcevşen kendisini öldürmek istedi ancak Emevî kumandanı Ömer b. Sa‘d tarafından kurtarıldı. Hüseyin'in Kerbelâ vakasından sağ kurtulan tek evlâdıdır. Ehli Beyt'ten sağ kalanlarla beraber Yezid'in yanına gönderildi. Yezid yanında kalmasını teklif etti ancak kabul etmeyip Medine'ye döndü. Halası Zeyneb'in etkileyici konuşmaları üzerine isyan eden Medine halkına katılmadı. Bu sebeple Müslim b. Ukbe, Harre Savaşı’nda halifenin talimatıyla Zeynel Abidîn’e dokunmadı. İdarecilerin şerrinden korunmak için dini-siyasi hiçbir grubun içinde yer almadı. Hicri 94 miladi 712 senesinin Rebîülevvel ayında Medine’de vefat etti ve Baki Mezarlığı’nda amcası Hasan’ın yanına defnedildi.

İlk üç halife hakkında Kur’an’da övülen bu mümtaz şahsiyetlere ta‘n edenlerin müslüman sayılamayacağını onlar hakkında hayırdan başka bir şey düşünülemeyeceğini ve onların tenkit edilmesinin uygun olmayacağını ifade etmiştir.
Ehli Beyt hakkında aşırıya kaçanlara şunları söylemiştir:
“Ey Iraklılar! Bizi İslâm kardeşliği sevgisiyle seviniz, sakın putlara tapar gibi sevmeyiniz. Zira bu şekildeki sevginiz bizim için sadece bir ar ve utanç vesilesidir”.

Şiîlikteki önemi

Tehran'da Ali Zeyn el-Âb’ı-Dîn’in annesi Şehre-Bânû’nun mâbedi.

Başlıca Şia mezhepleri onun imâmetini kabul eder; On İki İmâmlar'ın dördüncü imâmıdır. Diğer imâmlarda olduğu gibi "İmâm Ali Zeyn el-Âb’ı-Dîn" Şia için önemli bir kişidir. Tabiin'den olan Ali, birçok tanınmış sahabeyi görmüştür. Bir İslam âlimi olan Ali Zeyn el-Âbi-Dîn Kerbela Olayı sırasında Kerbela'da bulunup da sağ kalan nadir kişilerdendir. Siyasetten uzak durmuş, İslam İlimleri ve ibadeti siyasî faaliyetlere tercih etmiştir. 654 yılında Medine'de doğan "İmâm Ali Zeyn el-Âb’ı-Dîn"; Hüseyin'ın oğlu ve Muhammed el-Bakır'ın babasıdır. Şia inancına göre, 713 yılında Emevî halifesi Hişam'ın emriyle zehirletilerek öldürülmüştür.

Şii İslam unvanları
Önce gelen
Hüseyin Seyyîd’ûs-Şuhedâ
İkinci Mustâ‘lîyye/Nizâr’îyye
Üçüncü Zeyd’îyye/Karmat’îyye/İsnâ‘aşer’îyye

Şîʿa İslâm İmâmı
Ali Zeyn el-Âb’ı-Dîn
Üçüncü Mustâ‘lîyye/Nizâr’îyye
Dördüncü Zeyd’îyye/Karmat’îyye/İsnâ‘aşer’îyye
Şîʿa İslâm İmâmı

669 - 680
Sonra gelen
Muhammed el-Bakır
Dördüncü Mustâ‘lîyye/Nizâr’îyye
Beşinci Karmat’îyye/İsnâ‘aşer’îyye İmâmı
Sonra gelen
Zeyd bin Ali eş-Şehîd
Beşinci ve son Zeyd’îyye İmâmı