Mutasım: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Noyder (mesaj | katkılar)
Noyder (mesaj | katkılar)
87. satır: 87. satır:
* Üçok, Bahriye (1979) ''İslam Tarihi Emeviler- Abbasiler'', Devlet Kitapları, Ankara: Milli Eğitim Basımevi (1.Basım:1968)
* Üçok, Bahriye (1979) ''İslam Tarihi Emeviler- Abbasiler'', Devlet Kitapları, Ankara: Milli Eğitim Basımevi (1.Basım:1968)
* Muir, William (1922), [http://www.answering-islam.de/Main/Books/Muir/Caliphate/chap67.htm ''The Caliphate, Its Rise, Decline and Fall: Bölüm LXVII, Al-Mo'tasim and al-Wathik''] {{ing}} (Erişim tarihi: 30.8.2009)
* Muir, William (1922), [http://www.answering-islam.de/Main/Books/Muir/Caliphate/chap67.htm ''The Caliphate, Its Rise, Decline and Fall: Bölüm LXVII, Al-Mo'tasim and al-Wathik''] {{ing}} (Erişim tarihi: 30.8.2009)
* Tabari, Muhammad bin Jarir, (İngilizce'ye çev. C.E. Bosworth), ''History'' , Albany:SUNY {{ing}}
** (1987), Cilt 32 ''The Reunification of the Abbasid Caliphate'';
** (1991), Cilt 33 ''Storm and Stress along the Northern frontiers of the Abbasid Caliphate''.
* Norwich, John Julius (1991), ''Byzantium: The Apogee'' Londra:Penguin ISBN 0-394-53779-3 {{ing}}
* Norwich, John Julius (1991), ''Byzantium: The Apogee'' Londra:Penguin ISBN 0-394-53779-3 {{ing}}
* Bosworth, C. E. (ed.) (1987) ''The History of al-Ṭabarī, Volume XXXII: The Reunification of the ʿAbbāsid Caliphate. The Caliphate of al-Ma'mun, A.D. 812–833/A.H. 198–213'', Albany, NY: State University of New York Press ISBN=0-88706-058-7 [url=http://books.google.com/books?id=4J3PJZDYBMoC Google book]
* Bosworth, C. E. (ed.) (1991) ''The History of al-Ṭabarī, Volume XXXIII: Storm and Stress along the Northern Frontiers of the ʿAbbāsid Caliphate. The Caliphate of al-Mu'tasim, A.D. 833–842/A.H. 218–227 '', Albany, NY: State University of New York Press ISBN=0-7914-0493-5 [url=http://books.google.com/books?id=9WqdVdZWcscC Google book]



{{s-start}}
{{s-start}}

Sayfanın 14.09, 2 Aralık 2014 tarihindeki hâli

Şablon:Hükümdar bilgi kutusu Mutasım veya Abbas el-Mutasım Billâh Tam Adı: Ebû İshâk "el-Muʻtasım bi’l-Lâh" `Abbas bin Hârûn er-Reşîd (Arapça: أبو إسحاق “المعتصم بالله” عباس بن هارون الرشيد ; Ebū ʾisḥāq "el-muʿtaṣim bi-llāh" `Abbas bin hārūn er-rešīd) (d. 794 - ö. 5 Ocak 842), sekizinci Abbasi halifesi. Harun Reşid'in küçük oğluydu ve annesi Harun Reşid'in Türk asıllı bir cariyesi idi. 833'te kardeşi Memun'un yerine tahta geçti.

Gençlik yılları

Halife olmadan Ebu İshak adı ile anılmaktaydı. Tabari'ye göre Ebu İshak 815-816'da (Hicri 200 ve 201) Hicaz'a giderek hacı olmuştu.[1]

Yine Tabari 816'da (HIcri 202) Ebu İshak komutasında bir ordunun isyan eden Hariciler üzerine gönderildiğini yazmaktadır. Ebu İshak bu seferde isyancı Haricilere karşı galip gelmiştir. Tabari bu sefer sırasında ortaya çıkan bir olayı ayrıntılı vermektedir. Bir Türk asıllı "gılman" (kölemen) asker Ebu İshak'ı bir Harici askerinin çok tehlikeli mızrak hücumundan kurtarmış ve ona Farsça "Aşina ma-ra" (Beni Hatırla) diye bağırmıştır. Bundan sonra bu Türk asker "Aşina" lakabıyla "Ebu Cafer Aşina" olarak bilinmiştir.[1]

Ebu İshak Hicri 829'da (Hicri 214) Mısır'da çıkan bir isyanı bastırmakla görevlendirilmiştir. O bu isyanı bastırmış ve isyan elebaşılarını idam ettirmiştir.[1]

831'de (Hicri 215) Bağdat'a dönen Ebu İshak kardeşi halife Memun'un Bizanslılar üzerine Anadolu seferine iştirak etmiştir. Tabari'ye gore bu seferde Ebu İshak'ın komuta ettiği Arap ordusu kolu 30 kadar Bizans tahkimli mevki ve kaleyi ele geçirmiştir.[1]

Halifelik yaşamı

Askerin biat sorunu

Tabari'ye göre Mutasım, ölen ağabeyi Memun yerine 9 Agustos 833'da halife olmuştur. Once askerler Mutasim'a biat etmekten kaçındılar ve Memun'un oğlu Abbas'in halife olmasını istediler. Fakat Abbas babasının kurmuş olduğu Tyana askeri şehrinden çağrılıp Bağdad'a geldi ve Mutasım'a biat etti. Askerler de ondan sonra Mutasım'a biat ettiler.

Tyana, Bağdad ve yeni Samarra şehri devlet merkezi

Mutasım ağabeyi Memun'un yeniden yaptırıp yerleştiği Tyana şehrini boşaltırdı; şehrin yeni yapılmış olan surlarını yıktırdı. Şehirde taşınamıyacak her şey yakılıp şehir ortadan kaldırıldı. Halifelik devlet merkezi yine Bağdad oldu.

Fakat Abbasileri başa getiren ve sonradan Memun'un tuttuğu Horasanlı askerler ile aileleri ve Horasanlı İranlılara karşı bir güç olarak Turk asıllı kölemenlerden kurulan ordunun askerleri arasında devamlı çatışma bulunmaktaydı. Bağdad'in yerli Iraklı ahalisi bu iki yabancı unsurdan ve aralarındaki çatışmalardan devamlı tedirgin olmaktaydı. Özellikle Mutasım'ın iktidarına temel olarak kullandığı Türk asıllı kölemen askerler şehir halkı tarafından istenmemekteydi. Bu Türk kölemen askerlerin kışlaları Bağdad şehir duvarları dışında olmakla beraber Türk kölemenler şehir halkı tarafından devamlı şikayet konusu ve sosyal çekişme odağı olmaktaydı. Bağdad şehrinde Türk kölemenler aleyhinde devamlı çekişmeler ve hatta isyanlar çıkmaktaydı.

Sonunda (babasının Rakka'ya ve ağabeyi Memun'un da kendine yeniden yaptırdığı Tyana'ya çekilmesini göz önüne alarak) Mutasım 833de kendi devlet merkezi için Bağdad'ın 125 km güneyinde o zaman bir eski harabe şehri olan Samarra'yı yeni devlet merkezi olarak seçti. Bu şehirde saraylar, camiler [2], diğer halka yararlı binalar, parklar; devlet divan memurlarının çalıştığı binalar ve askerler için kışlalar kuruldu.[3]

Babek Ayaklanması

Bu Halifeyi, en çok uğraştıran sorun Babek isyanı olmuştur. Babek, kuzey İran'da gelişen Hürremîyye (Ḵhorram-Dīnān) adlı bir dinsel topluluğun başkanıydı. Bu topluluk Ebu Müslim Horasani'nin Abbasiler tarafından öldürülmesinin öcünü almak üzere 816-817de (Hicri 201de) halife Memun döneminde Azerbaycan civarında isyan etti. 819-820 de Yahya bin Muadh; 822de İsa bin Muhammed bin Ebu Halid; 824-825de Ahmed bin El-Cunayd, ve 827-828de Muhammed bin Humayd Tuşi komutalarındaki üzerine gönderilen orduları Bizanslılarla işbirliği yaparak yenilgiye uğratıp geri püskürttü.

Mutasım'ın halifeliği döneminde ise Babek askerlerini ta güneye Hamedan'a kadar gönderek bu bölgelerdeki huzur ve düzeni bozdu. Hemedan'a Mutasım'ın "İshak bin İbrahim bin Müsab" komutasında gönderdiği ordu Babek taraftarlarının ordularını yenip onların Bizans'a kaçmasına neden oldu. Fakat Kuzey İran'da büyük kitleler Babek'in inançlarına katıldılar ve ordularını büyüttüler. Babek'in Hürremiye ordusunu tarihçiler 100.000-200.000 (Mesudi) olarak vermişlerdir.

Mutasım Babek sorununa katî bir çare aradı ve en sonunda Türk asıllı olan ve gayet yetenekli Abbasi generali olan "Afşin Haydar bin Kavuş"'a büyük ve çok iyi disiplinli bir ordu sağlayarak ona mutlaka Babek'in ele geçirilmesi için kati bir emir verdi. Afşin önce bir sıra tahkimli mevki ve kaleden oluşan bir savunma hattı meydana getirdi ve çok iyi organize edilmiş ulak sistemi kurarak sistematik olarak Babek'in hücumlarını durdurmayı başardı. Babek iki yıl Afşin'e karşı durdu; Afşin'in bazı komutanlarını ve askerlerini ona ihanet ettirmeyi başardı. Ama metodik olarak Afşin bütün bu sorunlarını çözerek Erdebil'in kuzeyinde Babek'in bütün korumalı mevkilerini ele geçirdi. Babek son olarak Ermenistan'a kaçıp oradaki bir Ermeni prensine sığındı ve bu prens de 837de Babek'i Afşin'e teslim etti. Böylece Babek'in 23 yıl süren isyanı sona erdirildi.

Bu seferinde Afşin çok sayıda esiri Babek'in zulmünden kurtardı ve Babek'in eline geçirmiş olduğu büyük servetleri ganimet olarak kendine ve ordusuna dağıttı. Sonra elinde esir olan Babek'i ve kardeşini tutuklu olarak Samarra'ya getirdi. Samarra'da Babek bir fil sırtında gezdirildi; 4 Ocak 838de kendi cellatı tarafından idam edildi ve kesilmiş kafası çeşitli şehirlerde halka gösterilmek üzere Horasan'a gönderildi. Babek'in kardeşi ise sonradan Bağdad'da idam edildi.

Bizans'a seferler

837de Bizans imparatoru Theofilos güney-doğu Anadolu'ya ve Abbasi halifeliği başkentine hedefle 70.000 kişilik bir ordu ile Abbasi ülkelerine sefere geçti. Bu ordu Malatya (o zamanki Melitene) ve Samsat (o zamanki Samsota) kalelerini eline geçirdi. Sonra bu ordu Suriye'de Mutasım'ın doğum yeri olan Zibatra (Bizanslılarca Sozopetra) kalesine saldırdı; bu kaleyi ele geçirip yıktılar.

Buna karşılık olmak üzere 838de Mutasım büyük bir ordu ile iki koldan Anadolu'ya girdi. Bizans imparatoru iki Arap kolunun birleşmesini önlemek amacıyla Abbasi generali "Afşin" komutasındaki bir kolu üzerine 25.000 (veya 40.000) kişilik ordu ile 21 Temmuz 838de (şimdi Dazmana mevkinde) "Anzin Savaşı" adı verilen bir çatısmaya girişti. "Afşin" Bizanslıların hücumuna karşı durup bir karsı hücumla bu muharebeyi kazanıp Bizans ordusu dağıttı. Bizans ordusu Mutasım'ın Anadolu'da ilerlemesine hiçbir direniş göstermedi. Halife'nin komutasındaki kol ise Ankara kalesini aldı ve Afşin kolu ile orada birleşen büyük Abbasi ordusu, şimdiki Emidağ-Hisarköy yakınında Bizans'ın ikinci büyük şehri ve çok önemli kalesi olan Amorium üzerine yürüdü. Bu kaleye kuşatmaya karşı şehir 55 gün direndi. Fakat bir Müslüman köle ihanet edip Abbasilere surlarının en zayıf tarafını gösterdi ve oradan surları yaran Arap ordusu 23 Eylül 838de şehre girdi ve şehri ve kaleyi yakıp yıktı.

Mutasım'a Bizanslılar "Gramerci İoannis" başkanlığında bir elçiler heyeti gönderdiler. Halife ve saray mensuplarına çok değerli hediyeler sundular. Ayrıca Bağdad halkına da 36.000 Bizans altını dağıtarak halkı barışa teşvik ettiler.

Ordu komutanları komplosu

Anadolu seferi sırasında ordusunun en yüksek komutanları Mutasım'ın aleyhinde bir komploya karıştılar. Bunlar arasında Şah bin Sahl, Amr-el-Fargana, Ucayf bin Anbasa ve Ahmed bin Halil bulunmaktaydı. Mutasım ordusu ile başkenti Samarra'ya döndükten sonra bu komutanları idam ettirdi. Bu komploya katılmayan Afşin ise bir dinsel kadılar heyeti tarafından inançları ve özellikle eski İran Mazdak mezheplerine inanıp inanmadığı hakkında soruşturmaya tabi tutuldu ama bu kadılar heyeti onun hakkında kesin sonuca varamadı. Fakat Afşin'in Mutasım aleyhinde diğer entrikalara katılmış olduğu tespit edilince, Afşin hapse atıldı ve Afşin 841 ilkbaharında hapisde iken öldü.

İmparatorluğun bölünmesi

Mutasim'in hilafeti sırasında Abbasi imparatorluğunun bölünmesi hızlandı. Irak ve Suriye Arap olarak karekterini korudu. Horasan ve kuzey doğu gittikçe İranlı karekteri almaya başladı.

Memun'un ünlü generali Tahir, çocuklari ve ahvadı yarı özerk Tahiriler devleti olarak Horasan, Fergana, Herat ve Maveraünnehir eyaletleri valilikleri ellerine aldılar.

Kuzey Afrika'nin batısında, İfrikiye'de kurulan Aglebiler devleti teorik olarak Abbasi halifelerine bağlı olmakla beraber özerk idi ve Sicilya'yı ellerine geçirdiler.

Donanma hazırlama ve tahribi

Bizanslilara karsi Anadolu'da ordusunun başarısını karada sonuca bağlamayan Mutasım 842de 400 küçük kadırga tipi gemiden oluşan büyük bir donanmayı Suriye kıyılardan Bizans sahillerine hücum etmek üzere hazırlattı. Fakat yola çıkan donanma hiç beklenmedik büyük bir fırtınaya tutuldu ve hemen hemen tüm gemileri parçalanıp battı.

Mutasım'ın ölümü

Mutasım'ın donamasının bu felaketinden haberi olmadı. Tabari'ye göre 21 Ekim 841de hasta düştü. Tecrübeli doktoru bir önceki yıl ölmüş ve yeni doktoru bu eski doktorun tedavisine devam etmemiş olduğu için hastalığı gittikçe ciddileşti ve 5 Ocak 842de Mutasım hayata gözlerini yumdu. Yerine oğlu Vasık halife olarak geçti.

Tabari'ye göre Mutasım görecelikle hayatı fazla ciddiye almayan, nazik, hoşa giden ve hayırsever tabiatlı bir hükümdardı.

Dipnotlar

  1. ^ a b c d Tabari, Muhammad bin Jarir, (İngilizce'ye çev. C.E. Bosworth), (1987) "History" , Albany:SUNY (İngilizce), Cilt 32: "The Reunification of the Abbasid Caliphate
  2. ^ Özellikle dönmeli şekilde mimarisi çok nadir büyük minaresi olan Büyük Samarra Camii ve Şii imamları Ali el-Hadi ve Hasan al-Askari'nin türbeleri bulunan iki büyük camii
  3. ^ Sonradan Vasık ve Mutaz zamanlarinda Samarra bir ticari şehir karekteri de kazandı. Samarra 892ye kadar Abbasi halifeliğinin devlet merkezi olarak kaldı.

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

  • Hitti, Philip H. (çev. Salih Tuğ),(1968) Siyasi ve Kültürel İslam Tarihi (IV Cilt), İstanbul:Boğaziçi Yayınları.
  • Üçok, Bahriye (1979) İslam Tarihi Emeviler- Abbasiler, Devlet Kitapları, Ankara: Milli Eğitim Basımevi (1.Basım:1968)
  • Muir, William (1922), The Caliphate, Its Rise, Decline and Fall: Bölüm LXVII, Al-Mo'tasim and al-Wathik (İngilizce) (Erişim tarihi: 30.8.2009)
  • Norwich, John Julius (1991), Byzantium: The Apogee Londra:Penguin ISBN 0-394-53779-3 (İngilizce)
  • Bosworth, C. E. (ed.) (1987) The History of al-Ṭabarī, Volume XXXII: The Reunification of the ʿAbbāsid Caliphate. The Caliphate of al-Ma'mun, A.D. 812–833/A.H. 198–213, Albany, NY: State University of New York Press ISBN=0-88706-058-7 [url=http://books.google.com/books?id=4J3PJZDYBMoC Google book]
  • Bosworth, C. E. (ed.) (1991) The History of al-Ṭabarī, Volume XXXIII: Storm and Stress along the Northern Frontiers of the ʿAbbāsid Caliphate. The Caliphate of al-Mu'tasim, A.D. 833–842/A.H. 218–227 , Albany, NY: State University of New York Press ISBN=0-7914-0493-5 [url=http://books.google.com/books?id=9WqdVdZWcscC Google book]


Mutasım
Doğumu: 794 Ölümü: 842
Sünni İslam unvanları
Önce gelen
Memûn
İslam Halifesi
833 - 842
Sonra gelen
Vâsık