Bahâeddîn el-Mu'tenâ: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
El-Mu'tenâ Dûrzîlik Mezhebi'nin kurucusu, Üniter Çağrı'nın baş aktörü ve Hikmet Risâleleri'nin bir kaç tanesinin yazarı olarak tanınmaktadır.<ref name="Makārim1974"/> |
→Ayrıca bakınız: *[[Risalet’ül-Hikmet] |
||
10. satır: | 10. satır: | ||
==Ayrıca bakınız== |
==Ayrıca bakınız== |
||
*[[Tevhîd Dâvâsı]] |
*[[Tevhîd Dâvâsı]] |
||
*[[Risalet’ül-Hikmet] |
|||
*[[Hamza ibn Ali ibn Ahmed]] |
*[[Hamza ibn Ali ibn Ahmed]] |
||
*[[Muhammed bin İsmâ‘il ed-Derezî]] |
*[[Muhammed bin İsmâ‘il ed-Derezî]] |
||
*[[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh]] |
*[[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh]] |
||
{{Şiilik|collapsed=1}} |
{{Şiilik|collapsed=1}} |
||
== Kaynakça == |
== Kaynakça == |
||
{{Kaynakça}} |
{{Kaynakça}} |
Sayfanın 23.59, 11 Mayıs 2014 tarihindeki hâli
Makale serilerinden |
Baha’ud-Dîn ʿAli ibn Ahmed ibn ed-Deyf, El-Mu'tenâ Bahâ’ud-Dîn, Bahâ’ed-Dîn el-Mu'tenâ, Ali ibn Ahmed, Ali ibn ed-Deyf, Ali bin ed-Tâ'i ya da Bahâ’ud-Dîn es-Sâmmukî (Doğumu: Milâdî 979, Sâmmukâ, Halep-Suriye – Ölümü: Milâdî 1043) On Birinci yüzyıl İsmâ‘îlîlerinden ve Dürzîliğin başlıca kurucularından biriydi.
Kimliği
979 yılında Halep'in Sâmmukâ Köyü'nde Dünya'ya geldi. Tây adındaki Arap kabilesininin bir mensubu idi.[1][2] El-Mu'tenâ Dürzîlik Mezhebi'nin kurucusu, Üniter Çağrı'nın baş aktörü ve Hikmet Risâleleri'nin bir kaç tanesinin yazarı olarak tanınmaktadır.[1]
Hayât hikâyesi
El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn, El-Hâkim bi-Emr Allah tarafından Epemiye, Suriye kentine vali olarak atanmasının hemen ardından 1016 yılında Halep'i Hamdaniler'in elinden aldı. Bir sene sonra 1017 yılında da El-Hâkim'in emriyle tutsak aldığı Abdurrahim ibn-i İlyas'ı Şam'dan Kahire'ye götürdü. Abdurrahim ibn İlyas, Hamza ibn Ali ibn Ahmed ile birlikte Târik’ûl-Hâkim bi-Emr Allah'a imân eden ve El-Hakim Camii'nin yakınlarında bulunan Reydân Camii'ni Yirmi Bin saldırgana karşı cesaretle müdafaa eden Yedi kahramandan biriydi. El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn ise Dürzîlik'te rütbece "Hâkim'in Sağ Kolu" olarak tanınan Hamza ibn Ali ibn Ahmed'den sonra İkinci sırada gelmekte ve "Hâkim'in Sol Kolu" olarak bilinmekteydi. Özellikle El-Hâkim'in gayba[1] haline geçerek ortadan kaybolmasından sonra pek meşhur bir önder haline gelmişti. İşte böyle bir ortamda "El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn", El-Hâkim bi-Emr Allah'ın halefi Ali ez-Zâhir'in zulümlerinin başlamasının hemen ardından 1021 yılında Hamza ibn Ali ibn Ahmed'in gizlenmesi üzerine Dürzîler'in tek önderi konumuna geldi.[3]
Ayrıca bakınız
- Tevhîd Dâvâsı
- [[Risalet’ül-Hikmet]
- Hamza ibn Ali ibn Ahmed
- Muhammed bin İsmâ‘il ed-Derezî
- EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh
Makale serilerinden |
Kaynakça
- ^ a b c Sāmī Nasīb Makārim (1974). The Druze faith. Caravan Books. ISBN 978-0-88206-003-3. Erişim tarihi: 12 September 2012.
- ^ Wahbah A. Sayegh (1996). The Tawhid Faith: Pioneers and their shrines. The Society. Erişim tarihi: 12 September 2012.
- ^ Farhad Daftary (24 April 1992). The Isma'ilis: Their History and Doctrines. Cambridge University Press. ss. 198–. ISBN 978-0-521-42974-0. Erişim tarihi: 12 September 2012.