Doğu Latin dilleri

Ulahların balkanlardaki meskenleri

Doğu Roman Dilleri, çoğu zaman ulah dili olarak da bilinirler, roman dillerinin bir grubudur halk Latincesi'nin doğu versiyonu olarak güney doğu Avrupa'da gelişmiştir.

Tarihi

Roma İmparatorluğunun bölgedeki birkaç yüzyıllık egemenliğinden sonra bugünkü modern Rumence birçok özelliğine sahip olan Proto-rumence, vulgar-latincesinin yerel bir formu olarak ortaya çıkmıştı, Muhtemelen M.S. 800 ve M.S. 1200 ulah göçleri ile proto-rumence 4 gruba ayrılmıştır; bunlar Daco-Rumence (bugünün modern Rumencesi), Megleno-Rumence, Arumence ve Istro-Rumencedir.

Genel özellikler

Proto-Rumence büyük latin ailesinden en erken ayrılan ve izole olan latince dil dallarından biridir. Aynı zamanda germen dillerindende birkaç kelime ödünç laınmıştır. Örneğin beyazın Latincede ki karşılığı olan albus yerine Germen dillerindeki blank kullanılmaktadır.

Batı roman dillerin ile arasında bağzı ses değişiklikleride bulunmaktadır. Örneğin İtalyanca ile [kl] > [kj] (Lat. clarus > Rom. chiar, Ital. chiaro). Dalmaçya dili ile de: gn] > [mn] (Lat. cognatus > Rom. cumnat, Dalm. comnut).

Bu diilerin diğer latince dilleri ile arasında ki değişiklerin bir kısmı ise anlam bazlı değişikliklerdir bunlar ise Latince temelli olmasına rağmen balkanlardaki kullanımının özelliklerini taşır örneğin lume ("dünya") Latinceden alınmıştır ve orijinali lumen ("ışık"), inimă ("kalp") Latinceden alınmıştır ve orijinali anima ("ruh").

Atrıva bu dillerin içerisinde bağzı Slavca ve Arnavutça kökenli sözcüklerde bulunmaktadır. Macarca kökenli sözcükler ise sadece Rumence ve İstro-rumence de bulunur.

Diller

• Rumence (Moldova ve Romanyanın resmi dilidir. Moldovca Rumencenin bir türevidir.)
• Arumence
• Megleno-Rumence
• Istro-Rumence