Davranışçılık: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Eğitmen (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
14. satır: 14. satır:
* [[Radikal]]: Skinner'in davranışçılığı; Yöntemsel Davranışçılığın aksine, davranış ilkelerine, organizmanın içsel süreçlerini dahil edecek biçimde genişletir; mekanik ve indirgemeci değildir; kuramsal olaylar davranışların nedeni olarak düşünülmez; olaylar, en azından onların yaşandığı bireyde gözlemlenebilir olmalıdır. Willard Van Orman Quine radikal davranışçılığın bir çok fikrini dil eğitiminde kullanır.
* [[Radikal]]: Skinner'in davranışçılığı; Yöntemsel Davranışçılığın aksine, davranış ilkelerine, organizmanın içsel süreçlerini dahil edecek biçimde genişletir; mekanik ve indirgemeci değildir; kuramsal olaylar davranışların nedeni olarak düşünülmez; olaylar, en azından onların yaşandığı bireyde gözlemlenebilir olmalıdır. Willard Van Orman Quine radikal davranışçılığın bir çok fikrini dil eğitiminde kullanır.
* [[Teoloji]]k: Skinner sonrası; Bilişsel süreçlerin aksine nesnel gözlemlere odaklanır.
* [[Teoloji]]k: Skinner sonrası; Bilişsel süreçlerin aksine nesnel gözlemlere odaklanır.
* Teorik: Skinner sonrası; Gözlemlenebilir içsel süreçleri kabul eder, dinamiktir.
* [[Teori]]k: Skinner sonrası; Gözlemlenebilir içsel süreçleri kabul eder, dinamiktir.
* [[Biyoloji]]k: Skinner sonrası; Algısal ve motor davranış modüllerini, davranış sistemlerinin teorisini temele alır.
* [[Biyoloji]]k: Skinner sonrası; Algısal ve motor davranış modüllerini, davranış sistemlerinin teorisini temele alır.
* [[Psikoloji]]k Davranışçılık: İnsanı merkeze alan ilk genel davranışçı kuram. "mola", "sembolik pekiştirme" ve diğer analiz ve bulguları ortaya çıkardı. Bu kuram çocuk gelişiminin davranışsal incelemesinde, eğitimde, anormal ve klinik alanlarda kullanılır. PD, uygulamalı davranış analizi için yeni yollar sunar.<Staats, A.W., with contributions from C.K. Staats. (1963). Complex human behavior. New York: Holt, Rinehart & Winston. Staats, A.W. (1968). Learning, language,and cognitiion. New York: Holt, Rinehart, & Winston>]]
* [[Psikoloji]]k Davranışçılık: İnsanı merkeze alan ilk genel davranışçı kuram. "mola", "sembolik pekiştirme" ve diğer analiz ve bulguları ortaya çıkardı. Bu kuram çocuk gelişiminin davranışsal incelemesinde, eğitimde, anormal ve klinik alanlarda kullanılır. PD, uygulamalı davranış analizi için yeni yollar sunar.<Staats, A.W., with contributions from C.K. Staats. (1963). Complex human behavior. New York: Holt, Rinehart & Winston. Staats, A.W. (1968). Learning, language,and cognitiion. New York: Holt, Rinehart, & Winston>]]

Sayfanın 16.27, 9 Ekim 2012 tarihindeki hâli

Behaviorizm[kaynak belirtilmeli] yani davranışçılık, I. Dünya Savaşı sıralarında bir grup Amerikan psikoloğun, yapısalcılığa ve işlevselciliğe karşı çıkmaları ve bilincin iç gözlem yöntemi ile incelenmesine kuşku ile bakmaları sonucu ortaya çıkan, bilinç hallerinin değil, davranışların, gözlenebilir durumların incelenmesi gerekliliğini savunan psikoloji kuramı akımıdır.

Psikolojinin bilim haline gelebilmesi için gözlenebilir, ölçülebilir fenomenlerin doğa bilimlerinde kullanılan objektif ve bilimsel yöntemlerle incelenmesi gerekir. Gerek yapısalcıların, gerekse işlevselcilerin kullandıkları iç gözlem yönteminin kullanılması bilime aykırıdır.

Davranışçıların önde gelen temsilcileri Watson ve Pavlov'dur. Bunlar bilinç kavramını bir yana bırakıp davranışları incelemişlerdir. Davranışçılara uyaran (stimulus)-tepki (response) psikologları da denir. Davranışçılara göre objektif tekniklerle gözlenebilen sadece çevresel uyarıcılara, insanların bu uyaranlara karşılık gösterdikleri tepkilerdir. Davranışçılar, gözlem ve deney yöntemini kullanırlar. Davranışçılar, organizma ve çevre ilişkilerinin insan ve hayvanlarda birbirinin aynı olduğu kanısındadırlar. Bu nedenle hayvanlar üzerinde psikolojik araştırmalar yapmışlardır. Örneğin Pavlov koşullu öğrenme deneylerini köpekler üzerinde yapmıştır.

Sınıflandırma

  • Yöntemsel: Watson'un davranışçılığı; davranışın nesnel çalışmasıdır. Bilişsel süreçler, içsel durum dikkate alınmaz.
  • Radikal: Skinner'in davranışçılığı; Yöntemsel Davranışçılığın aksine, davranış ilkelerine, organizmanın içsel süreçlerini dahil edecek biçimde genişletir; mekanik ve indirgemeci değildir; kuramsal olaylar davranışların nedeni olarak düşünülmez; olaylar, en azından onların yaşandığı bireyde gözlemlenebilir olmalıdır. Willard Van Orman Quine radikal davranışçılığın bir çok fikrini dil eğitiminde kullanır.
  • Teolojik: Skinner sonrası; Bilişsel süreçlerin aksine nesnel gözlemlere odaklanır.
  • Teorik: Skinner sonrası; Gözlemlenebilir içsel süreçleri kabul eder, dinamiktir.
  • Biyolojik: Skinner sonrası; Algısal ve motor davranış modüllerini, davranış sistemlerinin teorisini temele alır.
  • Psikolojik Davranışçılık: İnsanı merkeze alan ilk genel davranışçı kuram. "mola", "sembolik pekiştirme" ve diğer analiz ve bulguları ortaya çıkardı. Bu kuram çocuk gelişiminin davranışsal incelemesinde, eğitimde, anormal ve klinik alanlarda kullanılır. PD, uygulamalı davranış analizi için yeni yollar sunar.<Staats, A.W., with contributions from C.K. Staats. (1963). Complex human behavior. New York: Holt, Rinehart & Winston. Staats, A.W. (1968). Learning, language,and cognitiion. New York: Holt, Rinehart, & Winston>]]

Kaynakça