Süleyman Hilmi Tunahan: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
BAĞ: Tevhid-i Tedrisat Kanunu, ''Selatin camileri'' , Kur'an-ı Kerîm ; {{ana|Silsile-i saadat}} |
|||
2. satır: | 2. satır: | ||
[[Dosya:Süleyman Hilmi Hazretleri.gif|250px|right|thumb|Süleyman Hilmi Tunahan]] |
[[Dosya:Süleyman Hilmi Hazretleri.gif|250px|right|thumb|Süleyman Hilmi Tunahan]] |
||
'''Süleyman Hilmi Tunahan''' (d. [[1888]], [[Bulgaristan]], [[Silistre]] - ö. 16 Eylül [[1959]] [[Üsküdar]], [[İstanbul]]), [[din adamı]], |
'''Süleyman Hilmi Tunahan''' (d. [[1888]], [[Bulgaristan]], [[Silistre]] - ö. 16 Eylül [[1959]] [[Üsküdar]], [[İstanbul]]), [[din adamı]], âlîm. |
||
[[Osmanlı Devleti]] egemenliği döneminde [[Silistre]] olarak bilinen, bugünkü adıyla [[Bulgaristan]]'ın [[Silistre]] şehrinin bir köyü olan Ferhatlar'da doğdu. [[Silsile-i saadat]] büyüklerinden olup 33'üncü ve son halkası olarak sevenleri tarafından kabul edilir. [[İstanbul]]'da [[Diyanet İşleri Başkanlığı]]'na bağlı olarak ''Selatin |
[[Osmanlı Devleti]] egemenliği döneminde [[Silistre]] olarak bilinen, bugünkü adıyla [[Bulgaristan]]'ın [[Silistre]] şehrinin bir köyü olan Ferhatlar'da doğdu. [[Silsile-i saadat]] büyüklerinden olup 33'üncü ve son halkası olarak sevenleri tarafından kabul edilir. [[İstanbul]]'da [[Diyanet İşleri Başkanlığı]]'na bağlı olarak ''[[Selatin camileri]]'' adıyla bilinen, aralarında [[Sirkeci]]'de bulunan [[Yeni Camii]], [[Fatih]] semtine bağlı olan [[Şehzade Camii]] gibi dini mekanlarda görev yaptı. Vefatından önce [[Sultan Ahmet Camii]]'nde görevliydi. |
||
[[1924]] yılında Süleyman Hilmi Tunahan |
[[1924]] yılında Süleyman Hilmi Tunahan, [[Kur'an-ı Kerîm]] okutmak için [[İstanbul]]'da [[Osmanlı]] sisteminde [[Medrese]] adı verilen özel okulunda kendi geliştirdiği eğitim sistemi ile çok sayıda öğrenci okuttu. Bu medreseler mevcut [[Cumhuriyet]] dönemi yasalarına aykırı olduğu için eğitim faaliyetleri gizlilik içinde yürütüldü. Süleyman Hilmi Tunahan, Süleymancılık akımını kesin bir dille reddetmiştir. Süleyman Efendi, [[1959]] yılında devletin bir memuru olarak vefatından sonra da uzun bir dönem bu eğitim faaliyetleri gizli kalmıştır. |
||
⚫ | Süleyman Efendi, |
||
⚫ | Süleyman Efendi, dînî ders verebilmek için devrin en önemli 500 alimini toplamış onlara dinin devamının kendi ellerinde olduğunu, her birinin 2 öğrenci yetiştirmesi halinde 2 nesil daha dinin unutmayacağını anlatmıştır{{fact}}. Aynı toplantı sonunda resmi makamlara gönderdiği bir telgrafta "Biz isim ve imzaları bulunan dersiamlar hiçbir ücret talep etmeden Müslüman çocuklarından arzu edenlere din dersi vermeye hazırız" diyerek izin istemiş ancak resmi makamların "Memlekette [[Tevhid-i Tedrisat Kanunu]] yürürlüktedir. Hilafına hareket şiddetle ceza-i müstelzimdir" cevabı üzerine kendisi ve birkaç dersiam dışında tamamı geri adım atmıştır{{fact}}. Okutmaya talebe bulamayıp kendi kızlarını okutarak başlamış, daha sonra birer ikişer talebeleri artmıştır. [[Kur'an-ı Kerîm]] dersleri gizlilik içinde, izbe ve soğuk mekânlarda şehir içi taksi yolculuklarında, tren kompartımanlarında yürütülmüştür. Daha 30 yaşındayken profesör unvanı alan Süleyman Hilmi Tunahan, aynı zamanda hukuk fakültesini yüksek dereceyle bitirmiştir. Çok sayıda Kur’an kursu hocası, vaiz ve müftü yetiştirmiştir. Tunahan’ın en önemli eseri [[Kur'an-ı Kerîm]] okumayı kısa zamanda öğreten “Elif Cüzü”dür. Kendisi kitap yazmaktan çok kitapları yaşayacak ayaklı kitap yetiştirmeyi uygun görmüştür. [[1970]] yılında dönemin hükümeti tarafından öğrencilerinin oluşturduğu grupların çalışmaları serbest bırakılarak okulları resmen tanındı. |
||
⚫ | |||
⚫ | [[ |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
{{ana|Silsile-i saadat}} |
|||
⚫ | |||
⚫ | [[İslâm]] [[peygamber]]i [[Hazreti Muhammed]]'in kendisinden sonra kendisinin yerine vekâlet edeceğini [[hadis|Hadis-i şeriflerinde]] haber verdiği evliyaların oluşturduğu zincirdir. [[Ebu Bekri’s-Sıddiyk]] ile başlayıp [[Ebu’l Faruk Süleyman Hilmi Silistrevi]] ile son bulduğuna inanılan 33 [[Mürşid]]-i Kamil´in dahil olduğu manevi yola verilen isme denir. |
||
⚫ | |||
# . [[Cafer-i Sadık ]] |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
# |
# [[Kâsım bin Muhammed]] |
||
# |
# [[Cafer-i Sadık ]] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
# . Hace Arif Rivgiri |
|||
# Ebu Ali Farimidi |
|||
⚫ | |||
# |
# [[Yusuf Hemedani]] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
# |
# Hace Arif Rivgiri |
||
⚫ | |||
# . [[Muhammed Bahauddin|Muhammed Bahaüddin Nakşibend]] |
|||
# |
# Hace Arif Ramitini |
||
# |
# Muhammed Baba Semasi |
||
# Seyyid Emir Külal |
|||
# . Hace Ubeydullah Ahrar |
|||
# |
# [[Muhammed Bahauddin|Muhammed Bahaüddin Nakşibend]] |
||
# Hace Alaaddin-i Attar |
|||
# . Derviş Mehmed |
|||
# Yakub Çerhi |
|||
⚫ | |||
# |
# Hace Ubeydullah Ahrar |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
# |
# Derviş Mehmed |
||
⚫ | |||
# . Şeyh Seyfüddin Arif |
|||
# |
# Hace Muhammed Bakibillah |
||
⚫ | |||
# . Şemsüddin Habibullah İbn-i Mirza Can |
|||
⚫ | |||
# . Abdullah-ı Dehlevi |
|||
# |
# Şeyh Seyfüddin Arif |
||
# Muhammed Nurü’l-Bedvani |
|||
⚫ | |||
# |
# Şemsüddin Habibullah İbn-i Mirza Can |
||
# |
# Abdullah-ı Dehlevi |
||
# Hafız Ebu Said Sahib |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
# Muhammed Mazhar İş’an Can-ı Canan |
|||
# Selahüddin İbn-i Mevlana Siracüddin |
|||
⚫ | |||
== Kaynakça == |
== Kaynakça == |
Sayfanın 20.59, 2 Mart 2012 tarihindeki hâli
Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
Süleyman Hilmi Tunahan (d. 1888, Bulgaristan, Silistre - ö. 16 Eylül 1959 Üsküdar, İstanbul), din adamı, âlîm.
Osmanlı Devleti egemenliği döneminde Silistre olarak bilinen, bugünkü adıyla Bulgaristan'ın Silistre şehrinin bir köyü olan Ferhatlar'da doğdu. Silsile-i saadat büyüklerinden olup 33'üncü ve son halkası olarak sevenleri tarafından kabul edilir. İstanbul'da Diyanet İşleri Başkanlığı'na bağlı olarak Selatin camileri adıyla bilinen, aralarında Sirkeci'de bulunan Yeni Camii, Fatih semtine bağlı olan Şehzade Camii gibi dini mekanlarda görev yaptı. Vefatından önce Sultan Ahmet Camii'nde görevliydi.
1924 yılında Süleyman Hilmi Tunahan, Kur'an-ı Kerîm okutmak için İstanbul'da Osmanlı sisteminde Medrese adı verilen özel okulunda kendi geliştirdiği eğitim sistemi ile çok sayıda öğrenci okuttu. Bu medreseler mevcut Cumhuriyet dönemi yasalarına aykırı olduğu için eğitim faaliyetleri gizlilik içinde yürütüldü. Süleyman Hilmi Tunahan, Süleymancılık akımını kesin bir dille reddetmiştir. Süleyman Efendi, 1959 yılında devletin bir memuru olarak vefatından sonra da uzun bir dönem bu eğitim faaliyetleri gizli kalmıştır.
Süleyman Efendi, dînî ders verebilmek için devrin en önemli 500 alimini toplamış onlara dinin devamının kendi ellerinde olduğunu, her birinin 2 öğrenci yetiştirmesi halinde 2 nesil daha dinin unutmayacağını anlatmıştır[kaynak belirtilmeli]. Aynı toplantı sonunda resmi makamlara gönderdiği bir telgrafta "Biz isim ve imzaları bulunan dersiamlar hiçbir ücret talep etmeden Müslüman çocuklarından arzu edenlere din dersi vermeye hazırız" diyerek izin istemiş ancak resmi makamların "Memlekette Tevhid-i Tedrisat Kanunu yürürlüktedir. Hilafına hareket şiddetle ceza-i müstelzimdir" cevabı üzerine kendisi ve birkaç dersiam dışında tamamı geri adım atmıştır[kaynak belirtilmeli]. Okutmaya talebe bulamayıp kendi kızlarını okutarak başlamış, daha sonra birer ikişer talebeleri artmıştır. Kur'an-ı Kerîm dersleri gizlilik içinde, izbe ve soğuk mekânlarda şehir içi taksi yolculuklarında, tren kompartımanlarında yürütülmüştür. Daha 30 yaşındayken profesör unvanı alan Süleyman Hilmi Tunahan, aynı zamanda hukuk fakültesini yüksek dereceyle bitirmiştir. Çok sayıda Kur’an kursu hocası, vaiz ve müftü yetiştirmiştir. Tunahan’ın en önemli eseri Kur'an-ı Kerîm okumayı kısa zamanda öğreten “Elif Cüzü”dür. Kendisi kitap yazmaktan çok kitapları yaşayacak ayaklı kitap yetiştirmeyi uygun görmüştür. 1970 yılında dönemin hükümeti tarafından öğrencilerinin oluşturduğu grupların çalışmaları serbest bırakılarak okulları resmen tanındı.
Silsile-i saadat / Silsile-i zeheb / Altun silsile
İslâm peygamberi Hazreti Muhammed'in kendisinden sonra kendisinin yerine vekâlet edeceğini Hadis-i şeriflerinde haber verdiği evliyaların oluşturduğu zincirdir. Ebu Bekri’s-Sıddiyk ile başlayıp Ebu’l Faruk Süleyman Hilmi Silistrevi ile son bulduğuna inanılan 33 Mürşid-i Kamil´in dahil olduğu manevi yola verilen isme denir.
- Ebu Bekri’s-Sıddiyk
- Salmân-ı Fârisî
- Kâsım bin Muhammed
- Cafer-i Sadık
- Bayezid-î Bistamî
- Ebu’l-Hasan Harkani
- Ebu Ali Farimidi
- Yusuf Hemedani
- Abdu’l-Halık Gucdüvani
- Hace Arif Rivgiri
- Mahmud İncir Fag’nevi
- Hace Arif Ramitini
- Muhammed Baba Semasi
- Seyyid Emir Külal
- Muhammed Bahaüddin Nakşibend
- Hace Alaaddin-i Attar
- Yakub Çerhi
- Hace Ubeydullah Ahrar
- Hace Muhammed Zahid
- Derviş Mehmed
- Muhammed Hacegi Emkengi
- Hace Muhammed Bakibillah
- İmam-ı Rabbani Ahmed-i Faruk-i Serhendi
- Hace Muhammed Masum
- Şeyh Seyfüddin Arif
- Muhammed Nurü’l-Bedvani
- Şemsüddin Habibullah İbn-i Mirza Can
- Abdullah-ı Dehlevi
- Hafız Ebu Said Sahib
- Habibullah Can-ı Canan
- Muhammed Mazhar İş’an Can-ı Canan
- Selahüddin İbn-i Mevlana Siracüddin
- Ebu’l Faruk Süleyman Hilmi Silistrevi
Kaynakça
- Silistreli Süleyman Hilmi Tunahan, Prof. Dr. Ahmet Akgündüz, Osmanli Araştırmaları Vakfı, İstanbul 1997.