Süleyman Hilmi Tunahan: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
BAĞ: Tevhid-i Tedrisat Kanunu, ''Selatin camileri'' , Kur'an-ı Kerîm ; {{ana|Silsile-i saadat}}
2. satır: 2. satır:
[[Dosya:Süleyman Hilmi Hazretleri.gif|250px|right|thumb|Süleyman Hilmi Tunahan]]
[[Dosya:Süleyman Hilmi Hazretleri.gif|250px|right|thumb|Süleyman Hilmi Tunahan]]


'''Süleyman Hilmi Tunahan''' (d. [[1888]], [[Bulgaristan]], [[Silistre]] - ö. 16 Eylül [[1959]] [[Üsküdar]], [[İstanbul]]), [[din adamı]], alim.
'''Süleyman Hilmi Tunahan''' (d. [[1888]], [[Bulgaristan]], [[Silistre]] - ö. 16 Eylül [[1959]] [[Üsküdar]], [[İstanbul]]), [[din adamı]], âlîm.


[[Osmanlı Devleti]] egemenliği döneminde [[Silistre]] olarak bilinen, bugünkü adıyla [[Bulgaristan]]'ın [[Silistre]] şehrinin bir köyü olan Ferhatlar'da doğdu. [[Silsile-i saadat]] büyüklerinden olup 33'üncü ve son halkası olarak sevenleri tarafından kabul edilir. [[İstanbul]]'da [[Diyanet İşleri Başkanlığı]]'na bağlı olarak ''Selatin Camileri'' adıyla bilinen, aralarında [[Sirkeci]]'de bulunan [[Yeni Camii]], [[Fatih]] semtine bağlı olan [[Şehzade Camii]] gibi dini mekanlarda görev yaptı. Vefatından önce [[Sultan Ahmet Camii]]'nde görevliydi.
[[Osmanlı Devleti]] egemenliği döneminde [[Silistre]] olarak bilinen, bugünkü adıyla [[Bulgaristan]]'ın [[Silistre]] şehrinin bir köyü olan Ferhatlar'da doğdu. [[Silsile-i saadat]] büyüklerinden olup 33'üncü ve son halkası olarak sevenleri tarafından kabul edilir. [[İstanbul]]'da [[Diyanet İşleri Başkanlığı]]'na bağlı olarak ''[[Selatin camileri]]'' adıyla bilinen, aralarında [[Sirkeci]]'de bulunan [[Yeni Camii]], [[Fatih]] semtine bağlı olan [[Şehzade Camii]] gibi dini mekanlarda görev yaptı. Vefatından önce [[Sultan Ahmet Camii]]'nde görevliydi.


[[1924]] yılında Süleyman Hilmi Tunahan , Kur'an-ı Kerim okutmak için [[İstanbul]]'da [[Osmanlı]] sisteminde [[Medrese]] adı verilen özel okulunda kendi geliştirdiği eğitim sistemi ile çok sayıda öğrenci okuttu. Bu medreseler mevcut [[Cumhuriyet]] dönemi yasalarına aykırı olduğu için eğitim faaliyetleri gizlilik içinde yürütüldü. Süleyman Hilmi Tunahan, Süleymancılık akımını kesin bir dille reddetmiştir. Süleyman Efendi, [[1959]] yılında devletin bir memuru olarak vefatından sonra da uzun bir dönem bu eğitim faaliyetleri gizli kalmıştır.
[[1924]] yılında Süleyman Hilmi Tunahan, [[Kur'an-ı Kerîm]] okutmak için [[İstanbul]]'da [[Osmanlı]] sisteminde [[Medrese]] adı verilen özel okulunda kendi geliştirdiği eğitim sistemi ile çok sayıda öğrenci okuttu. Bu medreseler mevcut [[Cumhuriyet]] dönemi yasalarına aykırı olduğu için eğitim faaliyetleri gizlilik içinde yürütüldü. Süleyman Hilmi Tunahan, Süleymancılık akımını kesin bir dille reddetmiştir. Süleyman Efendi, [[1959]] yılında devletin bir memuru olarak vefatından sonra da uzun bir dönem bu eğitim faaliyetleri gizli kalmıştır.
Süleyman Efendi, dini ders verebilmek için devrin en önemli 500 alimini toplamış onlara dinin devamının kendi ellerinde olduğunu, her birinin 2 öğrenci yetiştirmesi halinde 2 nesil daha dinin unutmayacağını anlatmıştır{{fact}}. Aynı toplantı sonunda resmi makamlara gönderdiği bir telgrafta "Biz isim ve imzaları bulunan dersiamlar hiçbir ücret talep etmeden Müslüman çocuklarından arzu edenlere din dersi vermeye hazırız" diyerek izin istemiş ancak resmi makamların "Memlekette Tevhid-i Tedrisat Kanunu yürürlüktedir. Hilafına hareket şiddetle ceza-i müstelzimdir" cevabı üzerine kendisi ve birkaç dersiam dışında tamamı geri adım atmıştır{{fact}}. Okutmaya talebe bulamayıp kendi kızlarını okutarak başlamış, daha sonra birer ikişer talebeleri artmıştır. Kur'an-ı Kerim dersleri gizlilik içinde, izbe ve soğuk mekânlarda şehir içi taksi yolculuklarında, tren kompartımanlarında yürütülmüştür. Daha 30 yaşındayken profesör unvanı alan Süleyman Hilmi Tunahan, aynı zamanda hukuk fakültesini yüksek dereceyle bitirmiştir. Çok sayıda Kur’an kursu hocası, vaiz ve müftü yetiştirmiştir. Tunahan’ın en önemli eseri Kur’an–ı Kerim okumayı kısa zamanda öğreten “Elif Cüzü”dür. Kendisi kitap yazmaktan çok kitapları yaşayacak ayaklı kitap yetiştirmeyi uygun görmüştür. [[1970]] yılında dönemin hükümeti tarafından öğrencilerinin oluşturduğu grupların çalışmaları serbest bırakılarak okulları resmen tanındı.


Süleyman Efendi, dînî ders verebilmek için devrin en önemli 500 alimini toplamış onlara dinin devamının kendi ellerinde olduğunu, her birinin 2 öğrenci yetiştirmesi halinde 2 nesil daha dinin unutmayacağını anlatmıştır{{fact}}. Aynı toplantı sonunda resmi makamlara gönderdiği bir telgrafta "Biz isim ve imzaları bulunan dersiamlar hiçbir ücret talep etmeden Müslüman çocuklarından arzu edenlere din dersi vermeye hazırız" diyerek izin istemiş ancak resmi makamların "Memlekette [[Tevhid-i Tedrisat Kanunu]] yürürlüktedir. Hilafına hareket şiddetle ceza-i müstelzimdir" cevabı üzerine kendisi ve birkaç dersiam dışında tamamı geri adım atmıştır{{fact}}. Okutmaya talebe bulamayıp kendi kızlarını okutarak başlamış, daha sonra birer ikişer talebeleri artmıştır. [[Kur'an-ı Kerîm]] dersleri gizlilik içinde, izbe ve soğuk mekânlarda şehir içi taksi yolculuklarında, tren kompartımanlarında yürütülmüştür. Daha 30 yaşındayken profesör unvanı alan Süleyman Hilmi Tunahan, aynı zamanda hukuk fakültesini yüksek dereceyle bitirmiştir. Çok sayıda Kur’an kursu hocası, vaiz ve müftü yetiştirmiştir. Tunahan’ın en önemli eseri [[Kur'an-ı Kerîm]] okumayı kısa zamanda öğreten “Elif Cüzü”dür. Kendisi kitap yazmaktan çok kitapları yaşayacak ayaklı kitap yetiştirmeyi uygun görmüştür. [[1970]] yılında dönemin hükümeti tarafından öğrencilerinin oluşturduğu grupların çalışmaları serbest bırakılarak okulları resmen tanındı.
===Silsile-i Saadet / Silsile-i Zeheb / Altun Silsile===
[[Muhammed]] peygamber'in kendisinden sonra kendisinin yerine vekalet edeceğini [[hadis|Hadis-i şeriflerinde]] haber verdiği evliyaların oluşturduğu zincirdir. [[Ebu Bekri’s-Sıddiyk|Ebubekir]] ile başlayıp [[Ebu’l Faruk Süleyman Hilmi Silistrevi|Süleyman Hilmi Tunahan]] ile son bulduğuna inanılan 33 Mürşid-i Kamil´in dahil olduğu manevi yola verilen isme denir.


===Silsile-i saadat / Silsile-i zeheb / Altun silsile===
# . [[Ebu Bekri’s-Sıddiyk]]
{{ana|Silsile-i saadat}}
# . [[Salmân-ı Fârisî]]
[[İslâm]] [[peygamber]]i [[Hazreti Muhammed]]'in kendisinden sonra kendisinin yerine vekâlet edeceğini [[hadis|Hadis-i şeriflerinde]] haber verdiği evliyaların oluşturduğu zincirdir. [[Ebu Bekri’s-Sıddiyk]] ile başlayıp [[Ebu’l Faruk Süleyman Hilmi Silistrevi]] ile son bulduğuna inanılan 33 [[Mürşid]]-i Kamil´in dahil olduğu manevi yola verilen isme denir.
# . [[Kâsım bin Muhammed]]

# . [[Cafer-i Sadık ]]
# [[Ebu Bekri’s-Sıddiyk]]
# . [[Bayezid-i Bistami|Bayezid-î Bistamî]]
# [[Salmân-ı Fârisî]]
# . Ebu’l-Hasan Harkani
# . Ebu Ali Farimidi
# [[Kâsım bin Muhammed]]
# . [[Yusuf Hemedani]]
# [[Cafer-i Sadık ]]
# [[Bayezid-i Bistami|Bayezid-î Bistamî]]
# . [[Abdulhalik-ıl Güjdevani|Abdu’l-Halık Gucdüvani]]
# Ebu’l-Hasan Harkani
# . Hace Arif Rivgiri
# Ebu Ali Farimidi
# . Mahmud İncir Fag’nevi
# . Hace Arif Ramitini
# [[Yusuf Hemedani]]
# [[Abdulhalik-ıl Güjdevani|Abdu’l-Halık Gucdüvani]]
# . Muhammed Baba Semasi
# . Seyyid Emir Külal
# Hace Arif Rivgiri
# Mahmud İncir Fag’nevi
# . [[Muhammed Bahauddin|Muhammed Bahaüddin Nakşibend]]
# . Hace Alaaddin-i Attar
# Hace Arif Ramitini
# . Yakub Çerhi
# Muhammed Baba Semasi
# Seyyid Emir Külal
# . Hace Ubeydullah Ahrar
# . Hace Muhammed Zahid
# [[Muhammed Bahauddin|Muhammed Bahaüddin Nakşibend]]
# Hace Alaaddin-i Attar
# . Derviş Mehmed
# Yakub Çerhi
# . Muhammed Hacegi Emkengi
# . Hace Muhammed Bakibillah
# Hace Ubeydullah Ahrar
# Hace Muhammed Zahid
# . [[Ahmed Sirhindi|İmam-ı Rabbani Ahmed-i Faruk-i Serhendi]]
# . Hace Muhammed Masum
# Derviş Mehmed
# Muhammed Hacegi Emkengi
# . Şeyh Seyfüddin Arif
# . Muhammed Nurü’l-Bedvani
# Hace Muhammed Bakibillah
# [[Ahmed Sirhindi|İmam-ı Rabbani Ahmed-i Faruk-i Serhendi]]
# . Şemsüddin Habibullah İbn-i Mirza Can
# Hace Muhammed Masum
# . Abdullah-ı Dehlevi
# . Hafız Ebu Said Sahib
# Şeyh Seyfüddin Arif
# Muhammed Nurü’l-Bedvani
# . Habibullah Can-ı Canan
# . Muhammed Mazhar İş’an Can-ı Canan
# Şemsüddin Habibullah İbn-i Mirza Can
# . Selahüddin İbn-i Mevlana Siracüddin
# Abdullah-ı Dehlevi
# Hafız Ebu Said Sahib
# . [[Ebu’l Faruk Süleyman Hilmi Silistrevi]]
# Habibullah Can-ı Canan
# Muhammed Mazhar İş’an Can-ı Canan
# Selahüddin İbn-i Mevlana Siracüddin
# [[Ebu’l Faruk Süleyman Hilmi Silistrevi]]


== Kaynakça ==
== Kaynakça ==

Sayfanın 20.59, 2 Mart 2012 tarihindeki hâli

Dosya:Süleyman Hilmi Hazretleri.gif
Süleyman Hilmi Tunahan

Süleyman Hilmi Tunahan (d. 1888, Bulgaristan, Silistre - ö. 16 Eylül 1959 Üsküdar, İstanbul), din adamı, âlîm.

Osmanlı Devleti egemenliği döneminde Silistre olarak bilinen, bugünkü adıyla Bulgaristan'ın Silistre şehrinin bir köyü olan Ferhatlar'da doğdu. Silsile-i saadat büyüklerinden olup 33'üncü ve son halkası olarak sevenleri tarafından kabul edilir. İstanbul'da Diyanet İşleri Başkanlığı'na bağlı olarak Selatin camileri adıyla bilinen, aralarında Sirkeci'de bulunan Yeni Camii, Fatih semtine bağlı olan Şehzade Camii gibi dini mekanlarda görev yaptı. Vefatından önce Sultan Ahmet Camii'nde görevliydi.

1924 yılında Süleyman Hilmi Tunahan, Kur'an-ı Kerîm okutmak için İstanbul'da Osmanlı sisteminde Medrese adı verilen özel okulunda kendi geliştirdiği eğitim sistemi ile çok sayıda öğrenci okuttu. Bu medreseler mevcut Cumhuriyet dönemi yasalarına aykırı olduğu için eğitim faaliyetleri gizlilik içinde yürütüldü. Süleyman Hilmi Tunahan, Süleymancılık akımını kesin bir dille reddetmiştir. Süleyman Efendi, 1959 yılında devletin bir memuru olarak vefatından sonra da uzun bir dönem bu eğitim faaliyetleri gizli kalmıştır.

Süleyman Efendi, dînî ders verebilmek için devrin en önemli 500 alimini toplamış onlara dinin devamının kendi ellerinde olduğunu, her birinin 2 öğrenci yetiştirmesi halinde 2 nesil daha dinin unutmayacağını anlatmıştır[kaynak belirtilmeli]. Aynı toplantı sonunda resmi makamlara gönderdiği bir telgrafta "Biz isim ve imzaları bulunan dersiamlar hiçbir ücret talep etmeden Müslüman çocuklarından arzu edenlere din dersi vermeye hazırız" diyerek izin istemiş ancak resmi makamların "Memlekette Tevhid-i Tedrisat Kanunu yürürlüktedir. Hilafına hareket şiddetle ceza-i müstelzimdir" cevabı üzerine kendisi ve birkaç dersiam dışında tamamı geri adım atmıştır[kaynak belirtilmeli]. Okutmaya talebe bulamayıp kendi kızlarını okutarak başlamış, daha sonra birer ikişer talebeleri artmıştır. Kur'an-ı Kerîm dersleri gizlilik içinde, izbe ve soğuk mekânlarda şehir içi taksi yolculuklarında, tren kompartımanlarında yürütülmüştür. Daha 30 yaşındayken profesör unvanı alan Süleyman Hilmi Tunahan, aynı zamanda hukuk fakültesini yüksek dereceyle bitirmiştir. Çok sayıda Kur’an kursu hocası, vaiz ve müftü yetiştirmiştir. Tunahan’ın en önemli eseri Kur'an-ı Kerîm okumayı kısa zamanda öğreten “Elif Cüzü”dür. Kendisi kitap yazmaktan çok kitapları yaşayacak ayaklı kitap yetiştirmeyi uygun görmüştür. 1970 yılında dönemin hükümeti tarafından öğrencilerinin oluşturduğu grupların çalışmaları serbest bırakılarak okulları resmen tanındı.

Silsile-i saadat / Silsile-i zeheb / Altun silsile

İslâm peygamberi Hazreti Muhammed'in kendisinden sonra kendisinin yerine vekâlet edeceğini Hadis-i şeriflerinde haber verdiği evliyaların oluşturduğu zincirdir. Ebu Bekri’s-Sıddiyk ile başlayıp Ebu’l Faruk Süleyman Hilmi Silistrevi ile son bulduğuna inanılan 33 Mürşid-i Kamil´in dahil olduğu manevi yola verilen isme denir.

  1. Ebu Bekri’s-Sıddiyk
  2. Salmân-ı Fârisî
  3. Kâsım bin Muhammed
  4. Cafer-i Sadık
  5. Bayezid-î Bistamî
  6. Ebu’l-Hasan Harkani
  7. Ebu Ali Farimidi
  8. Yusuf Hemedani
  9. Abdu’l-Halık Gucdüvani
  10. Hace Arif Rivgiri
  11. Mahmud İncir Fag’nevi
  12. Hace Arif Ramitini
  13. Muhammed Baba Semasi
  14. Seyyid Emir Külal
  15. Muhammed Bahaüddin Nakşibend
  16. Hace Alaaddin-i Attar
  17. Yakub Çerhi
  18. Hace Ubeydullah Ahrar
  19. Hace Muhammed Zahid
  20. Derviş Mehmed
  21. Muhammed Hacegi Emkengi
  22. Hace Muhammed Bakibillah
  23. İmam-ı Rabbani Ahmed-i Faruk-i Serhendi
  24. Hace Muhammed Masum
  25. Şeyh Seyfüddin Arif
  26. Muhammed Nurü’l-Bedvani
  27. Şemsüddin Habibullah İbn-i Mirza Can
  28. Abdullah-ı Dehlevi
  29. Hafız Ebu Said Sahib
  30. Habibullah Can-ı Canan
  31. Muhammed Mazhar İş’an Can-ı Canan
  32. Selahüddin İbn-i Mevlana Siracüddin
  33. Ebu’l Faruk Süleyman Hilmi Silistrevi

Kaynakça

  • Silistreli Süleyman Hilmi Tunahan, Prof. Dr. Ahmet Akgündüz, Osmanli Araştırmaları Vakfı, İstanbul 1997.

Dış bağlantılar