Çin kültürü

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Kağıt kesiği.
Taijiquan ustası Yang Chengfu.

Çin kültürü, modern dünyadaki en eski jeopolitik varlık olan Çin'in topraklarında yer alan, en zenginleri 10.000 yıl öncesine dayanan, çok çeşitli alanlardaki muazzam ve karmaşık başarıları kapsar. Nitekim günümüz Çin (birçok Çinli Tayvan'ı bununla en azından kültürel açıdan bağlamayı önerir), hanedanların ve siyasi rejim değişiklikleriyle Çin Şi Huang'ın M.Ö. 221 yılında kurduğu Çin İmparatorluğu'nun doğrudan varisi olarak görülebilir. Pratiklerin, nesnelerin ve kavramların etkili bir şekilde yayılmasına olanak sağlayan bu süreklilik, Çin kültürünün belli unsurlarına bölgesel ve tarihsel farklılıkların ötesine geçen genel bir görünüm kazandırmaktadır. Bu unsurlardan bazı örnekler, mandarin rejiminde ve toplumsal ve ailevi ilişkilerin kavranmasında görünebilen Konfüçyüsçü etkiler, ya da Çin dünyası genelinde benimsenmiş felsefi veya metafizik kavramların ve dini pratiklerinin kökeninde bulunan Taoizm damgası. Çin İmparatorluğu'nun prestiji, bu ortak kültürünün Uzak Doğu ve Güneydoğu Asya'ya yayılmasına katkıda bulunmasının yanı sıra Çin uygarlığını zenginleştirmiş birçok yabancıyı cezbetmiştir. Diğer kültürel başarılar ancak belli bir bölgeye ya da bir döneme özgüdür. Bu açıdan, Çin kültürünün çeşitli alanlarının 19. yüzyıldan beri Batılı nüfuza ve moderniteye yaklaşma biçimi ve küreselleşmeye karşı göstermeye devam ettiği tepki[1] büyük bir ilgi meselesidir. Çin'in ekonomik gelişimi popüler geleneklere ve sanatlara meydan okumaktadır. Nakış veya tiyatro gibi birçok kültür biçimi kaybolma sürecindedir.[2]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikimedia Commons'ta Culture of China ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Farah, Paolo (Ocak 2006). "L'accession de la Chine à l'Organisation mondiale du commerce : les règles internationales et les barrières culturelles internes" (Fransızca). Lettre de l’Antenne franco-chinoise. ss. 1-12. 1 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2017. 
  2. ^ Wang, Xiaofeng (22 Haziran 2006). "La Chine traditionnelle en perdition. Toute une culture à sauver" (Fransızca). Courrier international. 16 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2017.