Forer etkisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Forer etkisi (P. T. Barnum'un gözlemlerinden sonra Barnum Etkisi olarak da adlandırılmıştır) bireylerin, özellikle kendileri için hazırlanmış gibi görünen ama aslında büyük çoğunluktaki insanlara uyacak kadar genel ve belirsiz kişilik betimlemelerine yüksek puan verme eğilimlerini anlatan bir gözlemdir. Bu etki, tarot, grafoloji, falcılık ve kişilik testlerinin bazı türleri gibi yaygın olarak kabul görmüş inanış ve uygulamalar için kısmen açıklama getirmektedir.

Bununla ilgili ve daha genel bir etki ise kişisel onaylamadır.[1] Kişisel onaylama, birbiriyle alakası olmayan ya da tamamıyla rastsal olan iki olay, bir inanış, beklenti ya da hipotez bir ilişkilendirmeye ihtiyaç duyduğundan dolayı, ilişkiliymiş gibi algılanması durumudur. Bundan dolayı insanlar, kendi kişiliklerini algılayışlarıyla, burçlarının gösterdikleri arasında ilişki kurmaya yatkındırlar.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Marks, David F (2000). The Psychology of the Psychic (2 bas.). Amherst, New York: Prometheus Books. s. 41. ISBN 1573927988. 31 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2010.