Erigeron annuus
| Erigeron annuus | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | |||||||||||||||||||
Biyolojik sınıflandırma  | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| İkili adlandırma | |||||||||||||||||||
| Erigeron annuus (L.) Desf, Tabl. École Bot.: 102 (1804).
| |||||||||||||||||||
Hemşin otu[1] veya bilimsel adıyla Erigeron annuus,[2] papatyagiller familyasından bir bitki türüdür.
Tanımlama[değiştir | kaynağı değiştir]
Erigeron annuus, uzunluğu 30 ila 150 santimetre arasında değişen bir otsu bitkidir. Gövdesi yeşil ve seyrek tüylüdür. Yaprakları, diğer Erigeron türlerine göre sayıca fazla ve daha büyüktür; alt yaprakları bu türü diğer Erigeronlardan ayırmaktadır.[2][3]
Yayılımı[değiştir | kaynağı değiştir]
Erigeron annuus, Kuzey Amerika kökenlidir ve Kıtasal Amerika Birleşik Devletleri'ndeki 48 eyaletin 43'ünde görülmektedir.[4] Kuzey Amerika'nın yanında[5] Türkiye'nin Rize ili, Kore ve birçok yerde daha bu türe rastlanmıştır.[6][7]
Ekoloji[değiştir | kaynağı değiştir]
Genellikle yıllık olarak büyür; ancak bazen büyümesi iki yılı da bulabilir. Otlaklar, terk edilmiş tarlalar, boş arsalar, yol kenarları, demiryolları ve atık alanlarında yaşar.
Habitat tercihleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Erigeron annuus, bol nemli ve kısmen güneşli yerleri tercih eder. Çakıl ve kil de dahil olmak üzere çok çeşitli toprak koşullarına toleranslıdır. Sıcak ve kuru havalarda alt yapraklar genellikle sararır ve solar.
Fauna olan ilişkisi[değiştir | kaynağı değiştir]
Hemşin şifaotu, küçük marangoz arıları, guguk arıları, halictine arıları, maskeli arılar, sifid sinekleri, arı sinekleri, taşinid sinekleri, et sinekleri, antomiyid sinekleri ve misk sinekleri gibi birçok hayvan tarafından tozlanır. Yabanarıları, küçük kelebekler ve diğer böcekler de çiçeği kısmen tozlar. Koyun, dağ sıçanı ve tavşan gibi memeliler Hemşin şifaotunu yer.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Magnoliophyta → Magnoliidae → Asteraceae → Erigeron". bizimbitkiler.org.tr. 20 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2021.
- ^ a b David M. Brandenburg, Field Guide to Wildflowers of North America, National Wildlife Federation, Sterling Publishing Co., New York, 2010, pp. 150.
- ^ Ann Fowler Rhoads and Timothy A. Block, Ill. Ann Anisko, Plants of Pennsylvania, 2nd ed, University of Pennsylvania Press, 2007. pp. 923.
- ^ "Biota of North America Program 2014 state-level distribution map". 26 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2021.
- ^ Altervista Flora Italiana, Cespica annua, Erigeron annuus (L.) Desf. 21 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. includes photos and European distribution map
- ^ "개망초". www.doopedia.co.kr (Korece). 11 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2018.
- ^ "Erigeron annuus (L.) PERS". 194.27.225.161.com. 20 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2021.
